රොබින්හුඩ් දේශපාලනිකව කියවමු

ශ්‍රී ලාංකිකයන් අතර ගොඩක් ජනප්‍රිය රොබින්හුන් ටෙලි කතා මාලාව අද විසි අටවෙනි වතාවට විතර ආයෙමත් බලල අවසන් වුණා. කී වතාවක් බලල තිබුණත් ඒ දැනුණ කුතුහලය මිශ්‍ර අපූර්වත්වය රොබින්හුඩ් බලන ඊළඟ වතාවෙදිත් ඒ විදියටම දැනෙයි.

රොබින්හුඩ්ට කොයි තරම් ආස වුණත් අද එහි අවසාන කොටස නරඹනකොට මට හිතුණ දෙයක් තමයි ශ්‍රී ලාංකීය ⁣නරඹන්නා රොබින්හුඩ් නැරඹුවාට එය හරියට කියවන්නෙ නෑ නේද කියන එක. ඒ නිසා මේ සටහන ඒ ගැන.

අවසාන කොටසෙ එක තැනක තියනවා ගිස්බන් ෂෙරිෆ්ට චෝදනා කරන අවස්ථාවක්. ඒ ෂෙරිෆ් සහ රොබින්හුඩ් යනු එකම කාසියේ දෙපැත්ත බවත් ඒ නිසා ෂෙරිෆ් රොබින්හුඩ් අල්ලන්න උනන්දුවක් නොදක්වන බවත් කියමින්.

ඇත්තටම ඒ චෝදනාව රොබින්හුඩ්ටත් අදාළයි. සටනක අවසානයේ ෂෙරිෆ්ව අල්ලගත්තත් රොබින්හුඩ් කිසි දිනෙක ඔහුව මරන්නෙ නෑ. ෂෙරිෆ්ව විතරක් නෙමෙයි ගිස්බන්ව මරන්න අවස්ථා ඇතිතරම් ලැබිලත් එහෙම කරන්නෙ නෑ. ඇයි ඒ? ජීවිතයක වටිනාකම නිසාද? එතකොට ඒ ෂෙරිෆ් සහ ගිස්බන් විසින් සෙබළුන් මෙහෙයවන හැම වතාවකම හී පහරට හසුවෙලා මියයන සෙබළුන්ගෙ ජීවිත වටින්නෙ නැද්ද?

ඔය ප්‍රශ්නෙට එක තැනකදි උත්තර දෙන්නෙ මැරියන්. අවසාන කොටසට කලින් The Sheriff of Notingham කථාංගයෙදි ෂෙරිෆ්ව බලයෙන් පහ කරනව. ඒක ආරංචි වන රොබින්හුඩ්ගෙ කණ්ඩායමේ විල් ස්කාලට්, ලිට්ල් ජෝන් සහ මාච් බොහොම සතුටින් උඩ පනිනව. නමුත් රොබින් බොහොම උපේක්ෂාවෙන් බලාගෙන ඉන්නව. මට මතක විදියට ලිට්ල් ජෝන් අහනව "ඇයි සතුටු නැද්ද අපි ෂෙරිෆ් පැරැද්දුවා නේද?" වගේ ප්‍රශ්නයක්. එතකොට ඒකට ලැබෙන උත්තරය තමයි තව ෂෙරිෆ් කෙනෙක් එයි. එයා සමහරවිට මීටත් වඩා නරක් වෙයි කියන එක.

ඒක ඇත්තටම කතාව පුරාවටම නැවත නැවතත් ඔප්පු වන දෙයක්. ෂෙරිෆ් වෙනුවට වෙන කෙනෙක් නොටිංහැම්හි අණ දෙන්නා වුණ සෑම අවස්ථාවකදීම වගේ ඒ හැම කෙනාම ෂෙරිෆ් රොබට් ඩි ඩුරේනෝට වඩා ගොඩක් කෲර සහ විනාශකාරී වුණා.

කෙනෙකුට මේක දිහා බලාගෙන ඉද්දි මොකක්ද මේකෙ තේරුම කියල හිතෙන්න පුළුවන්. ඇත්තටම ⁣රොබින්හුඩ් සහ ෂෙරිෆ් වයසට යනකල්ම ඔය මීයයි බළලයි සෙල්ලම කරත් ඔච්චරම තමයි. කතා මාලාව ඒ ප්‍රශ්නය අපේ හිතේ ඉතුරු කරනව. ඒකට ⁣එක හේතුවක් රොබින් හුඩ් පුරාවෘත්තයේ සඳහන් ආකාරය ඔහොම හින්ද කියල කෙනෙකුට හිතෙන්නත් පුළුවන්. එත් ඒක එහෙම නෙමෙයි. රොබින්හුඩ් පුරාවෘත්තය ගැන අන්තර්ජාලයේ කියවා බැලුවොත් පෙනෙයි ටෙලි කතා මාලාව ඊට බොහොම වෙනස් බව. එතකොට ඇයි නිර්මාණයක් කරද්දි එතන ප්‍රශ්නයක් ඉතිරි වෙන විදියට කරල තියෙන්නෙ?

මං හිතන විදියට ඒක නිර්මාණකරුවා හිතා මතා කළ දෙයක්. රොබින් ඔෆ් ෂර්වුඩ් ටෙලිකතා මාලාව දේශපාලනිකව කියවගන්න කෙනෙක් ඔය ප්‍රශ්නයට උත්තරය හොයාගන්න බව ඔහු දන්නව.

රොබින්හුඩ් චරිතය තුලින් නිරූපණය කෙරෙන්නෙ සමාජ අසාධාරණයට එරෙහිව නොනවතින අරගලය. ඒ අරගලය නොනවතින බව හොඳටම පෙන්වන තැනක් තමයි අපි වැඩියෙන් ආදරය කරන කළු රොබින්ගේ මරණය සහ සුදු රොබින්ගෙ ආගමනය. අරගලකරුවා මරා දැමුණත් අරගලය සමාජය තුල අළුත් මුහුණුවරකින් ජීවත් වෙනව.

⁣රොබින්හුඩ්ගෙ කණ්ඩායම තුලින් ඒ අරගලයෙ සටන් වැදිල ඉන්න පුද්ගලයන්ගෙ විවිධත්වය පෙන්නනව. ආපහු මතක් කරල බැලුවොත් මතක් වෙයි ඒ කිසි කෙනෙක් එකිනෙකාට ගැලපෙන අය නොවනබව සහ ඒ ඒ අයට අරගලයත් එක්ක එකතු වෙන්න තිබුණ හේතු වෙනස් බව. ඒක බොහොම ලස්සන සමාජ හරස්කඩක්. එකිනෙකාට නොගැලපෙන කණ්ඩායමක් එකතු වෙලා සටන් වදින්නෙ හර්⁣න්ගෙ පුතා රොබින් කියන පොදු ස්ලෝගනය යටතෙ. ඒ කියන්නෙ විවධාකාර මිනිස්සු සමාජ ආසාධාරණයට එරෙහි අරගලයට විවිධ තැන්වලින් ප්‍රවේශ වෙලා පොදු අරමුණ ප්‍රමුඛ කරගෙන එකට ගමන් කරනව කියන එක.

⁣රොබින්හුඩ් කතා මාලාවෙ එන අනෙක් සෑම චරිතයක්ම සමාජයේ විවිධ සංස්ථාවන් නියෝජනය කරනව. උදාහරණයක් විදියට ගිස්බන්. ඔහු තනිව ගත්තාම මහා මෝඩයෙක්. හිතල යමක් කලොත් අනා ගන්නව. දන්නෙ අණ පිළිපදින්න විතරයි. නමුත් අතරින් පතර ගිස්බන් කියන මෝඩ අසංවේදී සොල්දාදුවා තුල ඉන්න මනුස්සයෙකුත් පේන්න ගන්නව.

ෂෙරිෆ් රොබට් ඩි ඩුරේනෝගෙ සහෝදරයා හියුගෝ ඩි ඩුරේනෝ පාදිලි උන්නාන්සෙත් ගොඩක් වැදගත් චරිතයක්. දේශපාලනයට හේත්තුවක් දාගෙන සියළු සුඛ විහරණයන් භුක්ති විඳින ගමන් පොදු ජනතාව ගොනාට අන්දලා පීඩකයාව හිණි පෙත්තෙ තියන අන්ත දූෂිත පැවිදි පරපුර හියුගෝගෙන් නිරූපණය වෙනව.

හැබැයි ඒ හා සමගාමීව රොබින්හුඩ් කණ්ඩායමේ ටක්ගෙන් පෙන්නනව සමාජ අරගලයට දායක වෙන පූජ්‍ය පක්ෂය. අවස්ථා දෙක තුනකදි ගෙනෙන ශ්‍රේෂ්ඨ පැවිදි චරිත කිහිපයක් මගින් පැවිද්දො ඔක්කොම හියුාගා් වගේ නැහැ කියලත් පෙන්නනව.

මම මේ කතා මාලාවෙ ආසම චරිතය ඊළඟට. ඔහු තමයි නොටිංහැම්හි ෂෙරිෆ්. ඇයි මං ඔහුට ආසා? ඒ පුද්ගලයට ආසාවකට වඩා ඔහුගෙන් වර්තමානයටත් ඉතාම හොඳින් ගැලපෙන පරිදි අන්ත දූෂිත දේශපාලනඥයා නිරූපණය කරනව. ඔහු කොහොමටවත් මෝඩයෙක් නෙවෙයි. බොහෝදුරට මේ කතාවෙ එන රජවරුන් ඇතුළු පාලන තන්ත්‍රය තුල පෙන්නන බුද්ධිමත්ම චරිතය ඔහු.

ඒ වගේම ඔහු නිර්භීතයි. ඔහුගෙ නිර්භීතකම කොයිතරම්ද කියල අවසාන කථාංගයේදි මනාව පේනව. ඔහුව ගල්නර් ළඟට අල්ලාගෙන ගිහින් "අපට එකතු වෙන්න, නැත්නම් මරණය" කියල තර්ජනය කළත් ඔහු නොබියව ගල්නර් ඇතුළු වෘකයාගේ දරුවන්ට අපහාස කරනව. ඊට පස්සෙ ඔහුව ගස් බැඳල ඔහු ඉලක්ක කරමින් කෙටේරි විසිකරද්දිත් ඔහුගෙ මූණෙන් භයක් පේන්නෙ නෑ.

ෂෙරිෆ් රොබට් ඩි ඩුරේනෝගෙන් පෙන්නන දූෂිත දේශපාලකයන්ගෙ වැදගත්ම ලක්ෂණය තමයි උන්ගෙ භෞතිකවාදීකම. අවසාන එපියෙ මැටි රොබින් මැරිල ඉන්න තැනට යන ෂෙරිෆ් ගිස්බන්ට කියනව මම දෙවියන් විශ්වාස කළා නම් කියාවි දෙවියන්ට ස්තූති වේවා කියල. ෂෙරිෆ් කිසිම ආගමක් දහමක් විශ්වාස නොකරන බව පෙනෙන තැන රාශියක් කතා මාලාව තුල හම්බ⁣වෙනව.

ඉතින් ඔය බඩ තඩි සුදු රෙදි අඳින මල් වට්ටිය අරං ඉස්සරහින්ම ඉන්න ආගම දහම වෙනුවෙන්ය කියල ජනතාවගෙ ලේ කෝප කරන දූෂණයෙන් හොරකමින් ජීවත් වෙන දේශපාලකයි භෞතිකවාදීන් කියලද මම මේ කියන්නෙ? ඔව්. අන්ත දූෂිත දේශපාලනඥයන් සේරම උග්‍ර භෞතිකවාදීන්. තමන් කරන පාපයන් තමන්ට නැවත පළදෙන්නේ නැති බවත්, තමන් බලවත්ව සිටියොත් තමන්ට හානි කළ හැකි කිසිවෙකු නැති බවත් උග්‍ර ලෙසම විශ්වාස කරන පිරිස මේ දූෂිත දේශපාලනඥයින්. හැබැයි ඔවුන් සමාජයට පෙන්වන්නෙ ඔවුන් මහා සැදැහැවත් ආගමිකයන් ලෙස.

ඉතින් ඔය නිරූපණයන් සේරම හරි කිව්වත් ඇයි අවසාන විසඳුමකට ⁣රොබින්හුඩ් තුල එන්නෙ නැත්තෙ?

ඒකට හේතුව තමයි ක්‍රමයේ තියන දුෂ්ඨ බව. ඒ දුෂ්ඨ ක්‍රමය විසින් තමයි ෂෙරිෆ්ලා, ගිස්බන්ලා, හියුගෝලා, ⁣ජෝන් රජ්ජුරුවෝ වගේ අය නිර්මාණය කරන්නෙ. ඒ ධූරාවලියෙ එක්කෙනෙකුගෙ බෙල්ල කැපිමකින් හෝ හීයකින් විද මැරීමකින් කිසිවක් විසඳෙන්නෙ නෑ. එහෙම මැරුවොත් ඔහුගෙන් හිස්වෙන තැන ගන්න වෙන කෙනෙක් එනව මිසක් දූෂිත ක්‍රමය මැරෙන්නෙ නෑ. ඒ යථාර්ථය තමයි රොබින්හුඩ් කතා මාළාවෙදි නොකියා කියපු රහස.

බිමට ඇද දමා පොඩි පට්ටම් කළ යුත්තේ දූෂිත ක්‍රමයයි. ක්‍රමය බිඳ දැමීමේ අරගලයකදි සමහරවිට ජෝන් රජවරු, ෂෙරිෆ්ලා, හියුගෝලා, ගිස්බන්ලා බෙලි කැපුම් කයි. හී පහරට ගොදුරු වෙයි. ඒත් සාර්ථකව දූෂිත ක්‍රමය බිමට ඇද දැම්මොත් ඒ මරණ වලටත් අරුතක් තියෙයි. එහෙම නැතුව මාසෙකට සැරයක් රොබින්හුඩ් ෂෙරිෆ්ට විදල මැරුවොත් ඊටත් වඩා දරුණු භයානක ෂෙරිෆ් කෙනෙක් ඇවිත් තත්වය තවත් දරුණු වෙනව මිසක් කිසි යහපතක් වෙන්නෙ නෑ. එතකොට අර එකම කාසියෙ දෙපැත්ත වෙච්ච ෂෙරිෆ්ගෙ මරණයත් නිකං අපරාදෙ මරණයක් විතරයි.

13 Minutes (2015)

1918 නොවැම්බර් 11 වැනි දින ජර්මනිය යටත් වීමත් සමගම පළමුවැනි ලෝක මහා සංග්‍රාමය නිමාව දුටුවේ ඒ හා සමගාමීව පැතිරීගිය ස්පාඤ්ඤ උණ වසංගතය ලෝනයේ අංක එකේ මාතෘකාව බවට පත් කරවමිනි. කෙසේ වෙතත් ජර්මනිය විසින් යුද්ධය අවසන් කරගැනීමේදී ඇති කරගන්නා ලද එකගතාවයන් ලජ්ජාසහගත දීන ඒවා බවට අදහසක් ඒ සමගම ජර්මනියේ ජාතිකවාදී කණ්ඩායම් අතර පැතිරී යන්නට විය. විශේෂයෙන්ම ජර්මනිය යටත් වීමේ ගිවිසුමට අදාළව ජර්මන් යුදෙව් ආමාත්‍යවරුන්ගේ භූමිකාව පාවාදීමක් ලෙස එළිපිටම හදුන්වනු ලැබිණි. 

රට පුරා ප්‍රමුඛතම ප්‍රවණතාවය ජාතිකවාදය බවට පත්විය. තම රටට අසීමිත ලෙස ආදරය කිරීමත් තම ජාතිය අන් සියළුම ජාතීන්ට වඩා ශ්‍රේෂ්ඨ ලෙස සැළකීමත් ජර්මන් ජාතිකයන් ආඩම්බරයෙන් වැළදගෙන වහසිබස් පවා දෙඩූ සටන් පාඨ විය. රට පුරා ජාතිකවාදී දේශකයන් සහ රචකයන් වටා වැඩි වැඩියෙන් ජනතාව ඒකරාශී වන බවක් පෙනුණි. ජනප්‍රිය ජාතිකවාදී දේශකයන් අතර පළමු ලෝක යුද්ධයේදී ජර්මනිය වෙනුවෙන් සටන් වැදුණු ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර් කෙමෙන් කෙමෙන් කැපී පෙනෙන්නට විය. 

ඔහු අති දක්ෂ කථිකයෙකු විය. ඔහුට සවන්දෙන ඕනෑම පුද්ගලයෙකු ඔහුගේ වාග් චාතුර්යයෙන් සහ අංග චලන වලින් වශී වීමද ඒ හෙතුවෙන් ජාතිකවාදයෙන් මුසපත් වීමද බොහෝ විට අනිවාර්ය ප්‍රථිඵලයක් වූයේය. 

ඔහු සැබැවින්ම කතා කලේ ඔහුගේ ඇතුලාන්තයෙන්ම ගලා ආ වචන සමුදායක් විය. එබැවින් ඔහුගේ මුවින් පිටවන සෑම වචනයක් පාසාම ඔහු ඒවා විශ්වාස කළ බව අසන්නාට ඒත්තු ගැන්විනි. සැබැවින්ම ඔහු වචන වලට පෙරලන ලද්දේ 1 වැනි ලෝක යුද්ධයේ අමිහිරි අත්දැකීම් ලද රටට මහත් සේ ආදරය කරන ජර්මනිය යටත් වීමෙන් පසු ලැජ්ජාවට පත් අවංක ආත්මයක කැකෑරෙන වෛරයයි. රටේ ජනප්‍රිය මතවාදය වූ ජාතිකවාදය සහ යටත්වීමෙන් පාවාදෙන ලද්දේය යන හැගීම් වලින් මඩනා ලද ජනතාව උගත් නූගත් දුප්පත් පොහොසත් භේදයකින් තොරව ඔහු වටා රොද බදින්නට වූහ. 

ක්‍රම ක්‍රමයෙන් හිට්ලර් ප්‍රමුඛ ජාතික සමාජවාදී පක්ෂය හෙවත් නාසි පක්ෂය ජර්මානු පාර්ලිමේන්තුවේ බලය අත්පත් කරගන්නට විය. 1933 දී ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර් ජර්මනියේ චාන්සලර්වරයා බවට පත්වූ අතර එතැන් පටන් දේශපාලන විරුද්ධවාදීන් කෲර අන්දමින් දඩයම් කිරීම ඇරඹුණි. 

රජයේ ප්‍රචාරක යාන්ත්‍රණය හරහා විරුද්ධ පක්ෂ සහ ඒවාට සම්බන්ධ කණ්ඩායම් දේශ ද්රෝහී බලවේග වශයෙන් හුවා දක්වන ලදී. රජයට විරුද්ධව දැනෙසුළු කල්පවත්නා අරගලයක් කළහැකි බව හැගී ගිය ජර්මන් කොමියුනිස්ට්වාදීහු නාසින්ගේ කෲර දඩයමට ඉලක්ක වූහ. එහි ඇති අයුක්තිය අසාධාරණය පිළිබදව කතා කළහැකි වාතාවරණයක් හෝ නොතිබුණි. එක්කෝ එම කතාබහ උපහාසයෙන් නොසළකා හැරුණි. නැත්නම් එම කතාබහ කළවුනට දැඩි දඩුවම් පැමිණවුණි. ඔවුන් දේශපාලන සිරකරුවන් රදවන වහල් කදවුරු වෙත යැවුණි. 

කෙසේ වෙතත් දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් ජර්මනිය පරාජයට පත්වීමත් සමග සියලු නරක දෑ කරන ලද්දේ ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර් ප්‍රමුඛ නාසි පක්ෂයේ ඉහළ කණ්ඩායම පමණි අන් සියල්ලෝ අහිංසකයන්ය යනුවෙන් සම්පූර්ණයෙන්ම සාවද්‍ය ස්ථාවරයක් ජර්මන් ජාතිකයින් වැඩි දෙනෙකු දරණ ලදී. නමුත් සත්‍යය නම් හිට්ලර් ඔහු විසින් ගන්නා ලද සෑම පියවරක්ම ජාතික සමාජවාදී මූලධර්මය යටතේ ජනතාව හමුවේ සාධාරණීකරණය කෙරුණි. එපමණක් නොව එම ජනතාවගෙන් ලක්ෂ සංඛ්‍යාත පිරිසක් හිට්ලර් කරන දෙය නිවැරදි දෙයයි දේශප්‍රේමී දෙයයි යනුවෙන් සැබැවින්ම විශ්වාස කළහ. හිට්ලර්ගේ දේශපාලන විරුද්ධවාදීන් දඩයම පමණක් නොව අදටත් කීදෙනෙකු ඝාතනය වීදැයි  හරිහැටි ගණන් බැලිය නොහැකි හුදු අනුමාන වශයෙන් පමණක් සංඛ්‍යා ප්‍රකාශ කළ හැකි මහා යුදෙව් සංහාරයද බහුතරයක් ජාතිකවාදී ජර්මන් ජනතාව එක්කෝ සක්‍රීයව නැතිනම් නිහඩව සිටීමෙන් අනුමත කරන ලදී. 

කෙසේ වෙතත් හිට්ලර් ගත් මග නිවැරදි නොවන බව විශ්වාස කළ සැළකියයුතු පිරිසක්ද ජර්මනිය තුල වූහ. ඔවුන්ගෙන් ප්‍රමුඛතාවය කොමියුනිස්ට්වාදීන්ට හිමිවේ. ඉහත කී පරිදි ඔවුන් ක්‍රම ක්‍රමයෙන් යටපත් කිරීම ඝාතනය කිරීම හෝ සිරගත කිරීම හේතුවෙන් හිට්ලර් විරෝධී හඩ 1935-37 වැනි කාල වකවානුව වනවිට ජර්මනිය තුල හුදු කෙදිරිල්ලක් බවට පත්වී තිබුණි. 

වර්ෂ 1939 නොවැම්බර් මස 08 වැනි දින මියුනිච්හිදී ජර්මනියේ නායක ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර් ඉලක්ක කරමින් බෝම්බ ප්‍රහාරයක් එල්ල විය. එය සාර්ථක වීනම් එතැන් සිට ලෝකයාට අහිමි වන්නට තිබූ ජීවිත ලක්ෂ සංඛ්‍යාත ප්‍රමාණයක් රැක ගැනීමේ හැකියාව තිබුණි. නමුත් හිට්ලර් යම් හේතුවක් මත බෝම්බය පිපිරීමට මිනිත්තු 13කට පෙර එම ස්ථානයෙන් පිටව ගොස් තිබුණි. 

එම ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් සැකපිට අත්අඩංගුවට ගන්නා ලද්දේ ජොහාන් ජෝජ් එල්සර් නැමැති ඔරලෝසු කාර්මිකයෙකි. පළමුව කිසිවක් කීම ප්‍රතික්ශේප කළ එල්සර් පසුව සියල්ල හෙළි කිරීමට තීරණය කරයි.

ජර්මන් බලධාරීන්ගේ පුදුමයට හේතුවන පරිදි ජොහාන් ජෝජ් එල්සර් ක්‍රියාත්මක වී තිබුණේ තනිවමය. ඔහුට කිසිදු දේශපාලන පක්ෂයකට කැරළිකාර කණ්ඩායමකට හෝ විදේශ බලවේගයකට සම්බන්ධතාවයක් තිබුණේ නැත. ඔහුගේ උත්පත්තියෙන් යුදෙව් මිශ්‍රණයක් හෝ ජර්මන් ජාතිකවාදීන් කල්පනා කරන පරිදි ජර්මන් ජාතියට එරෙහි වීමේ කිසිදු හේතුවක් ඔහුට තිබුණේද නැත. ඔහු සම්පූර්ණයෙන්ම ඔරලෝසු කාර්මිකයෙකු ලෙස තමාගේ දැනුම භාවිතා කොට හිට්ලර් ඝාතනය සදහාවූ කාල බෝම්බය සැළසුම් කොට තිබුණි. එයට අවශ්‍ය වෙඩිබෙහෙත් සහ අනෙකුත් අමුද්‍රව්‍ය සැළසුම් සහගතව ඔහු සේවය කළ වැඩපොලෙන් කුා ප්‍රමාණ වලින් සොරකම් කරගෙන තිබුණි. 

පළමුව ජර්මන් බලධාරීන් ඔහු කියන දෙය විශ්වාස කළේ නැත. අවස්ථා ගණනාවක් නැවත නැවතත් ඔහුගෙන් ප්‍රකාශ සටහන් කරගන්නා ලෙස කියමින් ඉහළ නිලධාරීන් නියෝග කලේ තනි පුද්ගලයෙකු කිසිදු දේශපාලන පසුබිමකින් තොරව එවැන්නක් කළ බව ඔවුන්ට අදහාගත නොහැකි වීම හේතුවෙනි. කෙසේ වෙතත් අවසානයේ එල්සර් විසින් බෝම්බය සැළසුම් කිරීම පියවරෙන් පියවර කඩදාසි වල ඇද එහි ඩෙටනේටර් ආදියෙහි නිදර්ශක තනා පෙන්වීමෙන් පසු ඔහු කී දෙය විශ්වාස කරනවා හැර බලධාරීන්ට වෙනත් විකල්පයක් නොතිබුණි. 

එල්සර් සියයට සියයක්ම සම්පූර්ණයෙන් පිරිසිදු ජර්මන් ජාතිකයෙකු විය. රටේ මහා පෙරළියක් සිදුවෙමින් තිබුණද එයට දේශපාලනිකව සම්බන්ධ වීමේ අවශ්‍යතාවයක් ඔහුට කිසි දිනෙක තිබුණේ නැත. නමුත් ඔහුට ඒ අවාසනාවන්ත සිද්ධීන් දෙස බලා සිටින්නට සිදු වී තිබුණි. ඔහුගේ කොමියුනිස්ට්වාදී මිතුරන් එකින් එකා අත්අඩංගුවට පත්වන සැටි දේශපාලන වහල් කදවුරු වලට ගාල් වන සැටි යුදෙව් ජාතික පෙම්වතෙකු සිටීමේ වරදට ඔහුගේ මිතුරියක් ප්‍රසිද්ධියේ ලජ්ජාවට පත්කරන සැටි හිට්ලර් පාලනය යටතේ ජර්මනිය සිදුකළ නව සොයාගැනීම් ආදිය පිළිබදව චිත්‍රපට ගම් මට්ටමින් පෙන්වා ඒවායේ උද්දාමයෙන් ජනතාව මුසපත් කොට තමන් සමග උරෙනුර ගැටී හැදී වැඩුණු හිතවතුන් සිරගත කරද්දී ඒ පිළිබදව නෑසූ නුදුටු ලෙස සිටින තැනට පත්කළ සැටි යනාදී වශයෙන් ඔහුව පුද්ගලයෙකු ලෙස කලකිරීමට පත්වන බොහෝ දෑ කිසිවක් නොකර බලා සිටීමට ඔහුට සිදුවී තිබුණි.

ඔහු එක්තරා අවස්ථාවක තවත් ඉවසා සිටිය නොහැකි බවටත් මෙය කිසිවෙකු විසින් විසදා දෙන ප්‍රශ්නයක් නොවන බවටත් හිට්ලර් යටතේ ජර්මනිය වැරදි පාරක යමින් මහා විනාශයක් කරා ළගා වෙමින් සිටින හෙයින් ඔහු ජර්මනිය වෙනුවෙන් හොද ජර්මන් ජාතිකයෙකු ලෙස එය සිදුකළයුතු බවටත් තීරණය කර තිබුණි. නමුත් දෛවෝපගත අයුරින් සැළසුම් කළ වේලාවට වඩා මිනිත්තු 13කට පෙර හිට්ලර් එතැනින් නික්ම යාම හේතුවෙන් ඔහුගේ සැලැස්ම අසාර්ථක විය. ලෝකය විසදීමක් දැකීමට පෙර තව තවත් දුක් වේදනා විදිය යුතුව තිබුණි. 

එම ලොමු ඩැහැගන්වන කතා පුවත රැගත් අති විශිෂ්ඨ සිනමා පටය 13 Minutes වේ. එය සිනමා රසිකයෙකු ලෙස වින්දනය කරමින් රංගනය ආලෝකකරණය දෙබස් පසුතල ආදිය ගැන වචනයක් පැවසීමට මම එය නැවත වරක් නැරඹිය යුතුය. මන්ද පළමු වරට නරඹද්දී ඒ සියල්ල පසෙකට විසිවී මෙම සිනමා කෘතියේ කැටිව තිබූ ප්‍රස්තුතය වෙත මම දැඩිව ආශක්ත වීම හේතුවෙනි. 

මෙම සටහනට ඇතුලත් කිරීම සදහා සුදුසු ඡායාරූපයක් මම අන්තර්ජාලයේ සෙව්වෙමි. නමුත් ඒ කිසිවක් මගේ සිතට සරිලන අයුරින් මෙම චිත්‍රපටයේ රැදුණු පණිවුඩය සන්නිවේදනය නොකරන බවක් මට හැගුණි. ඉන්පසු චිත්‍රපටය නැවත ධාවනය කොට චිත්‍රපටයේ හරය වඩාත් උද්දීපනය වන්නේ යැයි මට සිතෙන රූප රාමුව නැවත තෝරා ඉහත දැක්වෙන ඡායාරූපය ස්ක්‍රීන් ෂොට් එකක් වශයෙන් ලබාගෙන මෙහි ඇතුලත් කළෙමි.

දෙවැනි ලෝක යුද්ධය හා ජාතික සමාජවාදය  හා බැදුණු චිත්‍රපට විශාල ප්‍රමාණයක් මම නරඹා ඇත. නමුත් මෙම චිත්‍රපටය තරම් හිතට තදින් කාවැදුණු මා කැළඹූ සිනමා නිර්මාණයක් නොවූ බව අවධාරණය කළ යුතුය.

සනුක

සනුක වික්‍රමසිංහ නැමැති ගායකයෙකු සිටින බව ඔහුගේ ගීත ගණනාවක් අතිශය ජනප්‍රිය වන තුරුම මම දැන නොසිටියෙමි. පසුව යම් ක්‍රිකට් සම්මාන ප්‍රදාන උළෙලකදී ජාතික කණ්ඩායමේ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයින් විසින් කොටස් වශයෙන් ඉදිරිපත් කළ සංගීතමය අංගයකදී තිලකරත්න ඩිල්ෂාන් විසින් සනුකගේ ගීයක කොටසක් ගායනා කලේය. ඔහු කවුදැයි සොයා බලා ඔහුගේ ගීත කීපයක් අසා බලන්නට මට සිත් වෙන්නේ ඒ අනුවය.

සනුක වික්‍රමසිංහ යනු කලක් ශක්ති සංගීත කණ්ඩායමේ සිටි දක්ෂ වාදකයෙකු, ගායකයෙකු සහ සංගීත නිර්මාණ ශිල්පියෙකු වූ සංගීත් වික්‍රමසිංහගේ පුතු බව මම දැනගත්තේ දෙරණ ඔස්සේ විකාශය වූ "ලෙය සහ ලය" වැඩසටහනක් යූ ටියුබ් ඔස්සේ නැරඹීමෙනි.

බොහෝ අය සංගීත් විජේසූරිය දැන සිටියාට සංගීත් වික්‍රමසිංහ නොදන්නවා විය හැක. මා ඔහු මුලින්ම හඳුනාගන්නේ "සඳ මුවා වෙලා වැහි වලාවකින්" ගීතයෙනි. ඒ මීට වසරන 20කටත් ඉහතදී සිරස (එකල) එම්.ටී.වී ඔස්සේ විකාශය වූ රස රිසි ගී තුලිනි. එම ගීතයට අවදධානය යොමුවීමට හේතුව සැබැවින්ම ගීතයේ ඇති සුන්දරත්වයක් හෝ අරුත වැ⁣ටහීම නොව එයට යොදාගෙන තිබූ අශ්ලීල රූප රචනයයි. එනම් ගීතය පසුබිමින් වාදනය වද්දී රූප රචනය ලෙස තිබුණේ ලෝක රූ රැජින හෝ විශ්ව ⁣රූ රැජින තරඟ වල තරඟකාරියන් බිකිණි වලින් සැරසී තරඟවදින අවස්ථා වල එකතුවකි.

එකළ එය අතිශය දුර්ලභය. කුඩා දරුවෙකු ලෙස ඒ දෙස විමතියෙන් බලා සිටි සැටි මට මතක තිබේ. රූප රචනය බලා මතකයේ රැඳුණු ගීතය සජීවී වැඩසටහනකදී සංගීත් වික්‍රමසිංහ විසින් ගයනු බලා සිටියෙමි. මා ඔහු මුළින්ම දකින්නේ එතැනදීය.

හින්දි චිත්‍රපට ගීත බොහෝ ජනප්‍රිය වූ එම කාල වකවානුවේ ප්‍රභූ දේවා රඟන Hamse Hai Muqabala චිත්‍රපටයේ එන Mukkala Muqabala ගීතය එකල අතිශය ජනප්‍රිය වූවකි. මා සංගීත් වික්‍රමසිංහ දෙවැනි වතාවට හඳුනාගන්නේ එම ගීතයේ කාන්තා කොටස ගායනා කරන අයුරු දැකීමෙනි. සජීවී ප්‍රසංගයකදී සංගීත කණ්ඩායමේ විදුලි ඕගනයද වාදනය කරමින් එම අතිශය ජනප්‍රිය ගීතයේ කාන්තා කොටස සංගීත් ගයනු මම ආශක්තව බලා සිටියෙමි.

ඉන්පසු විවිධ ස්ථාන වලදී විවිධ මට්ටම් වලදී සංගීත් වික්‍රමසිංහ මගේ අවධානයට යොමු විය. අනෙක් සංගීතඥයින් සාපේක්ෂව කඩා පනිමින් අවස්ථා ඩැහැගැනීමට ඇති පෙරේතකමක් හෝ ජනප්‍රියතාවය ඇති කෙටි කාලයක එකළඟ නිර්මාණ රාශියක් සිදුකර ජීවිත කාලයකට හරි හම්බ කරගැනීමේ වුවමනාවක් සංගීත්ට තිබුණේ නැත. ඒ වෙනුවට තමන් දායක වන නිර්මාණය තුල සංගීත් ලකුණ ප්‍රවේශමෙන් සහ ඉහළ ගුණත්වයකින් යුතුව තැබීමට ඔහු වඩා කැමති වූ බව පෙනුණි.

සනුක වික්‍රමසිංහ එම දැවැන්ත සහ ස්ථාවර සංගීත පෞරුෂයේ උරුමකරුවාය. සීයාගෙන් පියාට, පියාගෙන් පුතාට වෘත්තිය උරුම වීම ශ්‍රී ලංකාවේ බොහෝ ක්ෂේත්‍ර වල බහුලව දක්නට ලැබෙන ප්‍රවණතාවයකි. එම ක්‍රමයේ හොඳ මෙන්ම නරකද තිබේ. ශ්‍රී ලංකාවේ තරුණ පරපුර දේශපාලනයට පැමිණීම යනු ඇමතිතුමාගේ පුතා ඡන්දය ඉල්ලීම වන තැනට එම උරුම අනුප්‍රාප්ති සංස්කෘතිය අසූචි වැකී ඇත. කෙසේ වෙතත් සංගීත්ගේ පුතා වුණත් නැතත් හඬ හැසිරවීම විෂයෙහි සනුකට අනන්‍ය ප්‍රවීණතාවයක් ඇති බව පිළිගත යුතුය. 

මෙම ලියමන ඇරඹීමට හේතුව සනුකගේ සංගීත උරුමය හෝ ඔහුගේ දක්ෂතාවය සාකච්ඡා කිරීමම නොවේ. ඔහු පසුගිය කාලසීමාවේ ඇතැම් පාර්ශව වල දැඩි විවේචනයට ලක්වනවා දුටිමි. එයට හේතුව වූයේ සිරස ඔස්සේ විකාශය වන Voice Teen වැඩසටහනේ විනිසුරුවරයෙකු ලෙස සිටින විට දෙපා ආසනයේ ඇන්ද මත රඳවාගෙන සිටීමයි. එය සැබැවින්ම බැලු බැල්මට විහිළුවකි. 

එහි තවත් විනිසුරු වරියනි දෙදෙනෙකු වන රයිනි චාරුකා ගුණතිලක සහ අශාන්ති ගීත ගායනය සිදුවන අවස්ථා වලදී කෑගැසීම, ඇතැම් බරසාර ගීත වල අර්ථය විනිසුරු මඩුල්ලේ කිසිවෙකු නොදැන සිටීම, ශාස්ත්‍රීය ගීත ගායනා කරන විට දක්වන සැලකිල්ල අඩුවීම යනාදී බොහෝ දෑ හේතුවෙන් එම වැඩසටහනේ විනිසුරු මඩුල්ලට චෝදනා එල්ල වනවා දුටුවෙමි. 

කලකට පෙර එහි විනිසුරුවරියක වූ අභිශේකා විමලවීර ගීත ගායනය සිදුවන අවස්ථාවකදී ඇයට බොහෝ සීතල දැනෙන බවක් පෙන්වීම වැනි මත් බෙහෙතක් ගෙන ඇතිවාක් මෙන් හෝ එතැන සුරතාන්තයට පත්වූ අයුරින් හැසිරෙන ආකාරයද එවැනම විවේචනයට සහ හාස්‍යයට ලක්වූවා මතකය.

නමුත් මෙතැනදී සනුක වික්‍රමසිංහට එල්ලවූ ප්‍රහාරය ඊට වෙනස් එකකි. ඔහු දෙපා පුටු ඇන්දේ රඳවා තරඟය විනිශ්චය කරන ආකාරය දැක්වෙන ඡායාරූපයක් සංස්කෘතික විධිමත්වාදීන් විසින් සමාජ ජාලා පුරා යවමින් ඔහුට දැඩි ප්‍රහාරයක් එල්ල කරන ලදී. මාගේ මතකය නිවැරදි නම් එවැනි එක් පෝස්ටුවක හැඳින්වීම් පාඨය ලෙස යොදා තිබුණේ "බොල් පිළිම" යනුවෙනි. 

මෙතැන මගේ සාකච්ඡාව සනුක තරඟයක් විනිශ්චය කිරීමේදී දෙපා උඩ තබාගෙන සිටීම හරිද වැරදිද, ගැලපෙන්නේද යන්න හෝ සනුක ගල් පිළිමයක්ද බොල් පිළිමයක්ද යන්න නොවේ. මෙතැනදී එක්තරා සුවිශේෂී අවධානයට ලක්වෙන යමක් ඔහු සිදුකළේය. එය නම් ඔහුට දමා ගසන ලද ගල් මුල් වලින්ම තම අනන්‍යතාවය සකස් කරගැනීමයි. එනම් ඔහු දෝෂ දර්ශනයට ලක්කරමින් අන්තර්ජාලය පුරා හුවමාරු වූ ඡායාරූපයම එකී තරඟයේදී තම අනන්‍යතා ලකුණ (logo) ලෙස තෝරාගැනීමයි. එය කළාතුරකින් දක්නට ලැබෙන බෙහෙවින් අවධානයට ලක්වන ගුණාංගයකි. 

සනුක හෝ ඔහුගේ කළමනාකරුවා ශ්‍රී ලාංකීය පුරවැසියාගේ මනස ඉතා හොඳින් කියවාගෙන ඇති බවක් එයින් පෙනී යයි. මෙරටදී යමෙකුට වැදගත් වන්නේ ප්‍රසිද්ධිය පමණි. එය හොඳ ප්‍රසිද්ධියක්ද නරක හෝ විවෙිචිත ප්‍රසිද්ධියක්ද යන්න කාලයත් සමඟ අදාළ නොවන තත්වයට පත්වේ. එය වටහාගෙන එයට අනුව හැඩ ගැසීම අනම්‍ය ශ්‍රී ලාංකිකයන් අතර කැපී පෙනෙන අපූර්වත්වයකි. 

අනෙක් කරුණ නම් පුද්ගලයෙකුට තමා වෙත එල්ල වන ගල් මුල් වලින් තම අනන්‍යතා පුවරුව ගොඩනගා එය ධනාත්මක බවට පෙරළා ගැනීමට ඇති ධෛර්යය බෙහෙවින් අගය කළ යුතු වීමයි. 

දෝෂාරෝපණයට ලක්වීමට පෙර සනුක දෙස විශේෂයෙන් නොබැලූ බොහෝ දෙනෙක් දැන් ඔහු දෙස වුවමනාවෙන් බලති. එය ඔහුව තමන්ගේ පෞද්ගලික මානයන් තුල නිර්වචනය කිරීමට උත්සාහ කළ අයට දුන් මනා කම්මුල් පහරක් වන්නේ ඒ නිසාය.

අතීතයේ දී ක්‍රිකට් ක්‍රීඩවේදී මනරම්පහරක් එල්ල වූ විට කියන වචනයකින් මේ සටහන අවසන් කරමි.

#ෂොට_මචං

මාධ්‍ය කම්කරුවෝ

මගේ මතකය නිවැරදි නම් සුදේව හෙට්ටිආරච්චි මුලින්ම සිටියේ ගුවන්විදුලි සංස්ථාවේය. කුඩා කල ආසාවෙන් සවන් දුන් ළමා පිටිය වැඩසටහන අතරතුර අතරින් පතර සුදේව හෙට්ටිආරච්චි නම ඇසුණා මතක තිබේ. එහෙත් ඔහු වඩාත් ප්‍රසිද්ධියට පත්වන්නේ හිරු හෙවත් ඒ.බී.සී සමඟ එක් වීමෙන් පසුවය.

වි⁣ශේෂයෙන්ම හිරු ටීවී ඔස්සේ විකාශය වූ බලය දේශපාලන සංවාදය ඔස්සේ "සුදේව" වඩාත් ජනතාවට සමීප විය. කෙතරම් සමීප වූවාදැයි කිවහොත් යමක් පැහැදිලි කරන විට බලය වැඩසටහනේ දේශපාලකයින් මෙන් අතර මැද්දෙන් "සුදේව" යනුවෙන් යෙදීමට තරම් එම නම ජනතාවට සමීප විය.

රංගන ද සිල්වා මා මුලින්ම දකින්නේ හිරු ටීවී ඔස්සේය. එහි දිනපතා පුවත්පත් කියවන්නා ලෙසද, මේක පුදුම ලෝකයක් වැඩසටහන ඉදිරිපත් කරන්නා ලෙසද, කොපි chat වැඩසටහන ඉදිරිපත් කරන්නා ලෙසද ඔහු ජනතාව අතරට පැමිණියේය.

සුදේව හෙට්ටිආරච්චි හිරු ටීවී හි හිටපු ප්‍රවෘත්ති අධ්‍යක්ෂවරයා බව අද දැනගතිමි. හිරු ප්‍රවෘත්ති පිළිබඳව ජනතා ආකල්පය කෙසේද යන්න මම පැහැදිලි කළ යතු නැත. රංගන පිළිබඳව එවන් ආකල්පයක් ඇතිවන්නේ පුවත්පත් කියවන්⁣නා ලෙස ඔහු තමා සේවය කරන ප්‍රවෘත්ති නාලිකාවේ මතය ජනගත කිරීමට ගන්නා උත්සාහය තුල වේ.

කෙසේ වෙතත් ඔවුන් දෙදෙනාම හිරු වෙතින් ඉවත් වී ස්වර්ණවාහිනියේ උසස් තනතුරු දෙකක් භාරගත් බව අද මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබුණි. සුදේව හෙට්ටිආරච්චි සහ රංගන ද සිල්වා යනු ස්වාධීන නිදහස් මාධ්‍යකරුවන් නොව හාම්පුතුන් යටතේ සේවය කළ හුදු මාධ්‍ය කම්කරුවන් පමණක් බව සමහරවිට මෙම පියවරෙන් පසුව පැහැදිලිව පෙනෙනවා ඇත.

මා එහිදී සමහරවිට යන වචනය යෙදුවේ තේරුමක් සහිතව වේ. ස්වර්ණවාහිනිය ශ්‍රී ලංකාවේ අනෙක් සියළුම නාලිකා වලට සාපේක්ෂව පසුගිය කාල වකවානුවේ ස්වාධීනත්වය ආරක්ෂා කරගත් නාලිකාවක් බව අවිවාදිතය. විශේෂයෙන්ම ඔවුන්ගේ ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශ තුල නැරඹීමට ජුගුප්සාජනක පක්ෂග්‍රාහී බවක් තිබුණේ නැත. ඔවුන්ගේ වැඩසටහන් තුල පවා ටෙලිනාට්‍යත් ඇතුලත්ව අතීතයේ සිටම යම් නිර්මාණාත්මක බරසාර බවක් තිබුණි. එසේ වුවද ස්වර්ණවාහිනියද පෞද්ගලික මාධ්‍ය ආයතනයකි. ඔවුන්ටද ආවේණික න්‍යාය පත්ර නැතැයි කියන්නේ නම් එය මුසාවකි. ස්වර්ණවාහිනිය වුවද තවත් දෙරණක්, තවත් හිරු නාලිකාවක් තවත් සිරසක් බවට පත්වන්නට ගතවිය හැක්කේ නිමේෂයක් බව අමතක නොකළ යුතු වේ.

කෙසේ වෙතත් ශ්‍රී ලංකාවේ සියලුම රූපවාහිනී නාලිකා විශේෂයෙන්ම ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශයේදී අප්‍රිය උපදවන තරම පක්ෂග්‍රාහී වී ඇති මේ මොහොතේ රටේ ජනප්‍රියතම අපක්ෂපාතී ප්‍රවෘත්ති නාලිකාව යන කිරුළ පුරප්පාඩු වී තිබේ. එය දිනා ගැනීමට ආසන්නතම හැකියාව ඇති නාලිකාව මේ මොහොතේ තත්වය අනුව බලන කල ස්වර්ණවාහිනිය බව අවිවාදිතය.

එසේ වුවද මා මීට පෙර තබන ලද සටහනකදී සැක පහළ කලේ ස්වර්ණවාහිනිය එම අභියෝගය භාරගෙන ඉදිරියට ඒමට ඉදිරිපත් වීමට තරම් නිර්භීත වනු ඇත්තේද යන්න පිළිබඳවය. කෙසේ වෙතත් මෙම නව පියවර අනුව පෙනී යන්නේ ස්වර්ණවාහිනියද තමන්ට ඇති ඒ අවස්ථාව මනාව දැක එය අත්පත් කරගැනීම සඳහා පියවර ගනිමින් සිටින බවයි.

අභ්‍යන්තරය කෙතරම් හිස් වුවද ආකර්ශනීය සහ දක්ෂ ප්‍රවෘත්ති ඉදිරිපත් කරන්නන් හරහා සහ ප්‍රවෘත්ති මැදිරි ආකර්ශනීය ලෙස සැකසීම හරහා ජනතාව ආකර්ශනය කරගත හැකි බව හිරුටත් වඩා දෙරණ නාලිකාව පසුගිය වසර ක්‍රියාවෙන් ඔප්පු කොට පෙන්නා තිබේ. එබැවින් ස්වර්ණවාහිනිය තබනු ලබන පියවර මම දකින්නේ සාධනීය ප්‍රවණතාවයක් වශයෙනි.

සුදේව සහ රංගන ස්වර්ණවාහිනියට එක්වීමෙන් එය තවත් හිරු නාලිකාවක් වේ යැයි සිතීම අර්ධ සත්‍යයකි. ඔවුන් එයට යම් නවමු බවක් නිසැකවම එක් කරනු ඇත. කෙසේ වෙතත් එකී නවමු බව තුල ස්වර්ණවාහිනිය මෙතෙක් ආරක්ෂා කරගත් ස්වාධීන භූමිකාවට හානි නොපැමිණෙන්නේනම් මැනවි.

දේශපාලන මතයක් ජනගත කිරීම අරමුණු කර නොගත් ප්‍රවෘත්ති වාර්තාකරණය අංක එකේ අරමුණ කොටගත් ස්වාධීන ප්‍රවෘත්ති නාලිකාවක් ශ්‍රී ලංකාවට අත්‍යාවශ්‍යම මොහොතක ස්වර්ණවාහිනියේ උත්සාහය සාර්ථක වේවායි පතමි.

සුදේව හෙට්ටිආරච්චි සහ රංගන ද සිල්වා ද තමන්ගේ පුද්ගලිකත්වයට ඈඳී ඇති ජඩ මාධ්‍ය ලේබලය ගලවා ගැනීමට මෙය අවස්ථාවක් කොට ගන්නේ නම් මේ මොහොතේ ඊට වඩා සතුටට කරුණක් තවත් නැත.

ප.ලි - සැබෑව එයද එසේත් නැත්නම් මෙම සටහන ලියා අවසන් වූ වහාම ඇතැම් පෝස්ට් වල දුටු පරිදි ඒ.බී.සී මාධ්‍ය ජාලය විසින් ස්වර්ණවාහිනිය මිළදීගැනීමද යන්න තවමත් පැහැදිලි නැත. සිදුවී ඇත්තේ එයනම් මෙය ශ්‍රී ලංකාවේ ස්වාධීන ප්‍රවෘත්ති වාර්තාකර⁣ණයේ මළගම බවට කිසිඳු සැකයක් නොමැත.

Killing Lincoln 2013

කියුබාව සැලකෙන්නේ නිරන්තරයෙන් අමෙරිකා එක්සත් ජනපදයත් සමග එදිරිවාදී පිළිවෙතක සිටින රාජ්‍යයක් ලෙසය. එය කියුබාවේ එදිරිවාදීත්වයක්ම නොව ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ දහසකුත් එකක් කෙණෙහෙලිකම් වලට ක්වනු ලබන කෝපාන්විත ප්‍රතිචාරයක් ලෙසද ගත හැකි වේ. 

කියුබාව ශ්‍රේෂ්ඨ රාජ්‍යයක් බවට පත්කළ අසහාය නායකයා ෆිදෙස් කස්ත්‍රෝ ගේ ජීවිත කතාව රචනා කරන ලද්දේ ඉග්නාෂියෝ රැමෝනේ විසිනි. මගේ ජීවිතය - ෆිදෙස් කස්ත්‍රෝ (My Life - Fidel Castro) නමින් පළවූ එම කෘතිය රැමෝනේ විසින් විප්ලවීය නායකයා සමග පැය සියයකට අධික කාලයක් ගතකොට සිදු කරන ලද සම්මුඛ සාකච්ඡාවක ප්‍රතිඵලයකි. එම කෘතිය සදහා ෆිදෙල් සමග පැය සියයක් මැයෙන් ඉග්නාෂියෝ රැමොනේ විසින් පෙරවදනක් ලියයි. එම පෙරවදන ආරම්භ වන්නේ ෆිදෙස් කස්ත්‍රෝගේ පෞද්ගලික කාර්යාල කාමරයේ ඇති බඩු මුට්ටු පිළිබදව හැදින්වීමකි. එහි ඇති ආලේඛ්‍ය චිත්‍ර හා ප්‍රතිමා අතර හිටපු අමෙරිකානු ජනාධිපති ඒබ්‍රහම් ලින්කන්ගේ උඩුකය ප්‍රතිමාවක්ද තිබෙන බව රැමෝනේ සදහන් කරයි.

තම දිගුකාලීන පසමිතුරු රටේ සම්භාවනාවට පාත්‍ර වූ ජනාධිපතිවරයෙකු එනම් න්‍යායිකව ගත්කල තම රටේ සතුරෙකුගේ ප්‍රතිමාවක් ෆිදෙස් කැස්ත්‍රෝ වැනි විප්ලවීය නායකයෙකුගේ පුද්ගලික කාර්යාල කාමරයේ තිබීම කෙනෙකුට පුදුමයට කරුණක් විය හැකිය. එයට හේතු පැහැදිලි නැත. ෆිදෙල් කැස්ත්‍රෝ තම සතුරු රාජ්‍යයේ වුවද බිහිවූ ශ්‍රේෂ්ඨ නායකයෙකු කෙරෙහි ගෞරවාන්විත වීමට තරම් විවෘත මනසක් ඇත්තෙකු වීම එයට හේතුව යැයි අනුමාන කරමු. නමුත් විසිවන සියවසෙන් භාගයකට ආසන්න කාලයක් තිස්සේ ධනේශ්වර ලෝකයේ කෙණෙහෙලිකම් සහ අරියාදු වලට නොසැලී මුහුණ දුන් ෆිදෙල් කස්ත්‍රෝ වැන්නෙකුගේ ගෞරවය පාත්‍ර වීම ලෙහෙසි පහසු කාරියක් නොවේ. එයින් පෙනී යන්නේ ඒබ්‍රහම් ලින්කන්ගේ චරිතයේ ඇති සුවිශේෂීත්වයයි.

එම සුවිශේෂී රාජ්‍ය නායකයා වර්ෂ 1865 අප්‍රේල් මස 15 වැනිදා අවසන් හුස්ම හෙළුවේය. ඒ ඊට පෙර දින එනම් 1865 අප්‍රේල් 15 වැනිදා සන්ද්‍යාවේදී වොෂින්ටන්හි නෘත්‍ය ශාලාවක විශේෂ අමුත්තන්ගේ කුටියේදී ජෝන් විල්ක්ස් බූත් නමැත්තෙකු විසින් හිසේ පිටුපසට තබන ලද වෙඩි පහරක් හේතුවෙනි. ජනාධිපතිවරයාගේ හිසේ පිටුපසින් ඇතුළු වූ වෙඩි උණ්ඩය හිස තුලට අගල් පහක දුරක් ගමන්කොට තිබුණි. වෙඩි පහරින් සිහි විසඥ වූ ඔහු ට පැය 9කට පසු නැවත සිහි නොලබාම වෙඩිපහරට ලක්වූ නෘත්‍ය ශාලාව ඉදිරිපිට වූ නිවෙසක සයනයක් මතදී අවසන් හුස්ම හෙළුවේය.  

ජනාධිපතිවරයාගේ ඝාතනයත් සමග එම සිදුවීමට ලැබෙන උද්දීපනය හමුවේ සිද්ධීයට අදාළ සමස්ථ සිදුවීම් දාමය පිළිබදව අවධානය නිරුත්සාහකවම අඩුවෙයි. එසේ වුවද එදින සැළැස්ම වූයේ හුදෙක් ජනාධිපතිවරයා ඝාතනය කිරීම පමණක් නොව උප ජනාධිපතිවරයා සහ රාජ්‍ය ලේකම් වරයාද ඝාතනය කිරීමෙන් සමස්ථ රාජ්‍ය තන්ත්‍රයම අකර්මණ්‍ය කිරීමය. එවැනි දැඩි වෛරයක් පාලන තන්ත්‍රය කෙරෙහි ඇති වීමට හේතුව කුමක්ද? එයට විවිධ පුද්ගලයන් විවිධ මතවාද ඉදිරිපත් කරනු දැකිය හැකිය. නමුත් වැඩි වශයෙන්ම කතාබහට ලක්වන හේතුව වන්නේ ඒබ්‍රහම් ලින්කන් ජනාධිපතිවරයා විසින් හදුන්වාදෙන ලද නව සංශෝධන එක්සත් ජනපදයේ දකුණුදිග ජනපද වල ක්‍රියාකාරීන්ගේ නොසතුටට හේතු වීම වේ. 

අමෙරිකාව විශාල වශයෙන් වර්ණ භේදවාදය පැවැති රටකි. සුදු ජාතිකයන්ගේ දේපල වශයෙන් කළු ජාතික වහලුන් සැලකුණි. වහලුන් නොවන කළු ජාතිකයින් පවා සැලකුණේ රටේ පළමු පන්තියේ පුරවැසියන් වූ සුදු ජාතිකයන්ගේ ප්‍රමුඛතාවයට යටත්ව ඔවුන්ගේ සතුටට හානි නොවන පරිදි ඊට යටින් ජීවත් වූ නොවැදගත් ජන කොටසක් වශයෙනි. එවන් රාජ්‍යයක් විසි එක්වන සියවස වන විට කළු ජාතික ජනාධිපතිවරයෙකු යටතේ පාලනය වන තත්වයට පත්වීම සැබැවින්ම උඩු යටිකුරු වීමකි. එම උඩු යටිකුරු වීම සාධනීය බවට තර්කයක් නොමැත. නමුත් වහලුන් දේපලක් ලෙස සැලකුණු යුගයක වහලුන්ට නිදහස හා සම තත්වය ලබාදීමෙන් වහලුන්ගේ ප්‍රමාණයෙන් වත්පොහොසත්කම තබාගත් බොහෝ සුදු ජාතිකයින් බංකොලොත් භාවයට පත්වූහ. ගව පට්ටි මෙන් වහලුන් බිහි කර අලෙවි කිරීම සිදුකල වහල් ගොවිපළවල් සම්පූර්ණයෙන්ම වැසී ගියේය. ඒබ්‍රහම් ලින්කන් එම උඩු යටිකුරු කරවීමේ පුරෝගාමියෙකි. ඔහු වරප්‍රසාද තවදුරටත් පවත්වාගැනීම අවශ්‍ය ලෙස සැළකූ සුදු ජාතිකයන්ගේ දැඩි වෛරයට ඉලක්ක විය. 

පළමුව පැහැර ගැනීමක් සදහා වන සැළසුම අතරමැදදී ඝාතන සැළසුමක් බවට පත්වූ බව කියනු ලැබේ. එහිදී සැළසුම ප්‍රකාරව කටයුතු කරන්නේ ජනාධිපතිවරයා ඝාතනය කිරීම තමාටම පවරාගත් බූත් සහ රාජ්‍ය ලේකම්වරයා ඝාතනය කිරීම භාරගත් තැනැත්තා පමණි. කෙසේ වෙතත් පිහි ඇණුම් රාශියකට ගොදුරු වන රාජ්‍ය ලේකම්වරයාද දිවි ගලවා ගැනීමට සමත් වෙයි. සාර්ථකව ජනාධිපතිවරයා ඝාතනය කරන බූත් වොෂින්ටනයෙන් පලා ගොස් වර්ජිනියාවට ළගා වීමට සමත් වන නමුත් ලින්කන් ජනාධිපතිවරයා ඝාතනය කිරීමෙන් පසු ජනාධිපතිවරයා රැදී සිටි විශේෂ අමුත්තන්ගේ කුටියේ සිට නෘත්‍ය ශාලාවේ වේදිකාව මතට පැනීමේදී ඔහුගේ පාදය බිදී යාම හේතුවෙන් අපේක්ෂා කළ ආකාරයට පළා යාම සම්පූර්ණ කරගැනීමට බූත් අසමත් වෙයි. කෙසේ වෙතත් ජීවග්‍රහයෙන් යටත් වීම ප්‍රතික්ශේප කරන ඔහු පොලිස් වෙඩි පහරින් මිය යයි. 

ලින්කන් ජනාධිපතිවරයාගේ ඝාතනයෙන් සති 10කට පසු ඇමෙරිකානු සිවිල් යුද්ධයෙන් රජයේ පාර්ශවය ජයග්‍රහණය කරයි. ලින්කන් ඝාතනය රාජ්‍ය ලේකම් මරා දැමීමට තැත්කිරීම ජනාධිපතිවරයා උප ජනාධිපතිවරයා සහ රාජ්‍ය ලේකම් පැහැර ගැනීමට හා මරා දැමීමට කුමන්ත්‍රණය කිරීමේ චෝදනා යටතේ කාන්තාවක් ඇතුළු සිව් දෙනෙකුට මරණ දඩුවම නියම වන අතර තවත් පුද්ගලයන් ගණනාවකට ජීවිතාන්තය දක්වා සිර දඩුවම් නියම වේ.

සිද්ධිය ඒ ආකාරයෙන් විසදුනද සමස්ථ ලින්කන් ඝාතන ක්‍රියා දාමයේම හරි හැටි පැහැදිලි කළ නොහැකි අබිරහස් ස්ථාන අදටත් හිග නොවේ. ඒ සම්බන්ධයෙන් විවිධ පාර්ශව විවිධ මත ඉදිරිපත් කරති.

මෙම සිදුවීම අලලා පොත් ගණනාවක් රචනා වී ඇත. එමෙන්ම චිත්‍රපට ගණනාවක්ද නිෂ්පාදනය කෙරුණි. එම චිත්‍රපට අතරින් වාර්තාමය චිත්‍රපටය ලින්කන් ඝාතන සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් හොද මූලික අවබෝධයක් ලබාගැනීමට අපේක්ෂා කරන්නෙකුට ඉතා වැදගත් වනු ඇති සිනමා නිර්මාණයකි.

The Last Secret of the Temple - Da Vinci Code පැරදවු කියවිය යුතුම පොතක්

ආගමික විශ්වාස හා ආගමික කණ්ඩායම් පිළිබදව මෙන්ම ඒ හා සම්බන්ධ කතාන්තර අධ්‍යනය කිරීම ඉතාම ආශ්වාදජනකය. එවැනි කතාන්තර ආශ්වාදනය කිරීමේ ක්‍රම දෙකක් ඇත. එකක් නම් එකී ආගම සම්බන්ධයෙන් භක්තියෙන් පිරී යමින් සිදුකරන අධ්‍යනයයි. එහිදී බොහෝවිය ආදිකල්පික ආගමික සාහිත්‍යය පමණක් පිළිගැනීමත් ආගම හැ බැදි විසංයෝජනීය කියවීම් ප්‍රතික්ශේප කිරීමත් සිදුවේ. අනෙක් ක්‍රමය අදාළ ආගමික සාහිත්‍යය දෙස විසංයෝජනීයව බැලීමය. එවිට ආගමික සාහිත්‍යය තුල විස්තර කෙරෙන කතාන්තර වල අඩංගු සිද්ධීන් හා බැදුණු වෙනත් වෙනත් වෛකල්පික වියහැකිතාවයන්ද පෙනෙන්නට පටන් ගනී. එවැනි වෛකල්පික වියහැකිතාවයක් වස්තු විෂයන් කරගනිමින් බිහිවී ඇති සාහිත්‍ය කෘති කෙරෙහි අවධානය යොමු වීමට පටන්ගනී.

කෙසේ වෙතත් ඉස්ලාමීය ආගමික සාහිත්‍යය හා සම්බන්ධයෙන් මෙවන් විකල්ප විසංයෝජනීය සාහිත්‍යයක් බිහිවී ඇති අවස්ථා මට හමුවී නැත. පෙරදිග බෞද්ධ සාහිත්‍යය තුලද ශාස්ත්‍රීය හා දියුණු මට්ටමේදී එවැනි විකල්ප සාහිත්‍යයන් දැකිය හැකිය. ඒවා විවෘත මනසක් නැති බුද්ධි හීන කොටස නොකියවන තරම් ශාස්ත්‍රීය ඒවා වන බැවින් බොහෝවිට හබයක් පැන නොනගී. එවැනි ශාස්ත්‍රීය ලේඛන තිබෙනවාද කියාවත් බොහෝදෙනා දන්නේ නැත. එපමණක් නොව  විකල්ප ආගමික කාටල පවා බිහිවී ඇත්තේය. නමුත් ශ්‍රී ලංකාවේ පාඨකයන් අතරින් වැඩි දෙනෙක් බෞද්ධ සාහිත්‍යයෙහි වෛකල්පික දෘෂ්ඨීන්ට සහ සාහිත්‍යමය වෛකල්පික කියැවීම් වලට ගරු කිරීමට තවමත් අසමත් වීම කැපී පෙනේ.  

කෙසේවෙතත් කිතුනු ලෝකය තුල වෛකල්පික ආගමික සාහිත්‍යයට විවෘත පිළිගැනීමක් නැතත් එහි පැවැත්මේ අයිතිය පිළිගැනීමක් දක්නට ලැබේ. එම නිදහස් අවකාශය භාවිත කරමින් ලොවට දායාද වූ සාහිත්‍ය කෘතීන් අතර ඩෑන් බ්‍රවුන් විසින් රචිත Da Vinci Code හෙවත් ඩ වින්චි කේතය නම් කෘතිය සුවිශේෂී වේ. සාමාන්‍ය කිතුනු පිළිගැනීම යටතේ අවිවාහක බ්‍රහ්මචාරියෙකු වශයෙන් සැළකෙන ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ සැබැවින්ම මේරි මැග්ඩලේන් නැමැති කාන්තාවක් හා විවාහ වී සිටි බවටත් ඒ දෙදෙනාගෙන් පැවත එන දරු පරපුර අදටත් ප්‍රංශයේ ජීවත් වන බවටත් වන ආකර්ශණීය කතාන්තරයක් එම පොතෙහි ඇත. ඩෑන් බ්‍රවුන්ට අනුව කොන්ස්ටන්ටයින් රජුගේ කාල සීමාවේදී බයිබලය ග්‍රන්ථාරූඪ කැරෙන්නේ බයිබලයේ සංස්කාරක මණ්ඩලයට අවශ්‍ය යැයි හැගෙන කොටස් පමණක් තෝරාගනිමින් සැගවිය යුතු යැයි කල්පනා කරන කොටස් සගවමිනි. ඒ අනුව ඩෑන් බ්‍රවුන් ඉදිරිපත් කරන න්‍යාය මගින් සමස්ත කිතුනු ආගමේ පදනම් ලෙස ගැනෙන ජේසුස් ක්‍රිස්තුන්ගේ අවිවාහක බව පිළිබදව ස්ථාවරය මෙන්ම බයිබලයේ පිළිගත හැකි බව පිළිබද විශ්වාසයද සෙලැවෙයි. 

යුදෙව්වන් යනු ලෝකයේ බොහෝ ජනවාර්ගිකයන් අතර  නොකැමැත්තට විරෝධයට භාජනය වූ ජන කොට්ඨාශයකි. එයට විවිධාකාර හේතු ඇත. එසේ වුවද ලෝකයේ පැරණිතම ශිෂ්ටාචාරයක් ලෙස විටින් විට පරාජයට පත් වෙමින් විටින් විට ඉස්මතු වෙමින් ආ ඔවුන්ගේ ඉතිහාසය අධ්‍යනය කිරීම යනු ලෝක ඉතිහාසයෙන් 70%ක් පමණ අධ්‍යයනය කළා හා සමාන වේ. මන්ද යුදෙව්වන්ට සබැදි ඓතිහාසික සන්ධිස්ථාන සියල්ලම පාහේ ශිෂ්ටාචාරගත ලෝක ඉතිහාසයේ සන්ධිස්ථාන ලෙසද අවිවාදිතව පිළිගැනෙන බැවිනි. 

යුදෙව්වන් පිළිබද ඉතිහාසය ක්‍රිස්තු පූර්ව 931 දී සිදුවූ සොලමන් රජුගේ මරණයෙනුත් ඈතට දිවෙන බව කියනු ලැබේ. ඒ අනුව ගත් කල එය ලොව දැනට නොනැසී පවත්නා පැරණිතම ආගමික දර්ශනයක් කිහිපයෙන් එකකි.

එවැනි මහා දැනුම් සම්භාරයකින් යුත් යුදෙව්වන්ගේ ඉතිහාසය පිළිබදව අධ්‍යයනය කිරීමට මා තුල ආශාවක් ජනිත කළ මාගේ කොරෝනා නිවාඩුවෙන් සැළකිය යුතු කොටසක් අත්පත් කරගත් ඒ අපූර්ව ග්‍රන්ථය Paul Sussman ගේ The Last Secret of the Temple වේ. එය එන්.පී. විජේරත්න විසින් දෙවොලේ සැගවුණු අබිරහස නමින් සිංහලයට නගා ආශිර්වාද ප්‍රකාශයනයක් ලෙස වෙළෙදපොලට නිකුත් කර තිබේ. 

පිටු 667කින් යුත් මෙම මහා ග්‍රන්ථයට යොදා ඇති හෙඩිම මදක් නොමග යවනසුළු බව කිව යුතුය. දෙවොලේ සැගවුණු අබිරහස කියූ පමණින් ඊනිඩ් බ්ලයිටන්ගේ ෆේමස් ෆයිව් කතාන්තර පොතක් වැනි එකක් දෝයි සැකයක් මුල් බැල්මෙන්ම ඇතිවීම නොවැලැක්විය හැකිය. නමුත් එම මුල් බැල්මෙන් ඇති වන හැගීම මෙම පොත සම්බන්ධයෙන් බලවත් අවතක්සේරුවක් වනවා ඇත.

ක්‍රිස්තු පූර්ව 70දී රෝමානුවන් විසින් යුදෙව් දේශය ආක්‍රමණය කරන අවස්ථාවෙන් ඇරඹෙන මෙම ඉතාමත් ප්‍රබල වූත් ත්‍රාස ජනක වූත් කතාන්තරය යුදෙව් ඉතිහාසයේ වැදගත් සන්ධිස්ථාන බොහොමයක් ස්පර්ශ කරයි. ඔවුන්ගේ ඉතිහාසය පිළිබදව සිත්ගන්නාසුළු කුතුහලය දනවන තොරතුරු රාශියක් කතාවේ ගලායාමට බාධාවක් නොවන පරිදි අන්තර්ගත කර ඇති ආකාරය පුදුමය උපදවනසුළුය. එකිනෙකට දුරස්ථ වූ මූල 3කින් ඇරඹෙන කතාන්තරය ක්‍රම ක්‍රමයෙන් එකට කැටිවී එක් කතාන්තරයක් බවට පත්කිරීමේදී කතුවරයා පෙන්වා ඇති බුහුටි බව ප්‍රශංසනීය වේ. එමෙන්ම ඒ සියල්ලට අතරින් පොත කියවාගෙන යාමේදී යුදෙව් ආගමේ ඉතා වැදගත් සංකේතයක් වශයෙන් සැළකෙන මෙනෝරාව හෙවත් පහන් ගස ක්‍රම ක්‍රමයෙන් සිතේ මැවීම නොවැලැක්විය හැකිය. පොත කියවා අවසාන වන විට දෙනෙත් පියාගන්නා සෑම අවස්ථාවකදීම එම මෙනෝරාව මැවී පෙනෙන තරමට කතාන්තරය කියවන්නා ආසක්ත කරවයි. 

ඓතිහාසික තොරතුරු වලට අමතරය ඊශ්‍රායල පලස්තීන අර්බුදය තුල මෙන්ම ලොව ඕනෑම දේශපාලනික යුධ ගැටුමක ත්‍රස්තවාදයක අන්තර්ගත කටුක සත්‍යය පිළිබදව උදාහරණ ගණනාවක්ද මෙම ග්‍රන්ථයට ඇතුලත් කර ඇත. 

යම් ජනඝාතක බෝම්බ ප්‍රහාරයක් එල්ල වූ විට කෙනෙකුට කළ හැකි පහසුම දෙය නම් එය ත්‍රස්තවාදය යැයි නම් කිරීමය. එසේ නම් කළ විට ත්‍රස්තවාදය යන වචනය සමග බැදුණු ලේ පිපාසිත බව හා ම්ලේච්ඡත්වය තුලින් බෝම්බ ප්‍රහාරයට හේතුව එනයින්ම සැපයේ. ත්‍රස්තවාදී ලේබලය ඇලවූ විට ප්‍රහාරයක සැබෑ හේතුව කුමක් විය හැකිද, සැබෑ ඉලක්කය කුමක් විය හැකිද, එය සංකීර්ණ චෙස් ක්‍රීඩාවක කවර ඉත්තා ඇදීමක්ද යනාදී දෑ කල්පනා කිරීමට මහජනයාගෙන් 99%ක්ම පෙළඹෙන්නේ නැත. නමුත් ත්‍රස්තවාදී ප්‍රහාරයන් හුදෙක් මිනී මැරීමේ චේතනාවෙන් අහේතුකව සිදු වන්නේද යන කරුණ යළි යළිත් ප්‍රශ්න කිරීමට මෙම ග්‍රන්ථය කියවන්නා පොළඹවයි.  

පලස්තීන සහෝදරත්වය හෝ හමාස් වැනි සංවිධාන එල්ල කරන ප්‍රහාරයන් පලස්තීන නැගී සිටීම ත්‍රස්තවාදී එකකැයි නම් කිරීමට ප්‍රමාණවත් නොවන කල, ඊශ්‍රායලය විසින්ම පලස්තීනයට ත්‍රස්ත ලේබලය ඇලැවිය හැකි අන්දමේ ත්‍රස්තයෙකු නිර්මාණය කර ලෝක ජනයාගේ දැඩි පිළිකුලට භාජනය වන අන්දමේ ප්‍රහාර තමාගේම ජනයා වෙත එල්ල කරගැනීම අභව්‍ය යැයි කෙනෙකුට කිව හැකිය. නමුත් එය පුරාතනයේ පටන් භාවිත වූ උපක්‍රමයකි. සතුරා ළග හෝ සතුරෙකු ලෙස යමෙකු තමා විසින්ම ස්ථානගත කර තමාගේ යුධමය හෝ දේශපාලන ධාරාවට ගැලපෙන අන්දමේ ප්‍රහාර ප්‍රතිවාදී පිලෙන් ලබාගැනීම සැබැවින්ම පැරණි ක්‍රමයකි. එය ලෝකයේ මීට පෙර සිදුවී ඇත. අනාගතයේදීද සිදුවනවා ඇත. යම් රටක් එවැනි උපක්‍රමික මෙහෙයුම් වලදී තමාගේම රටවැසියන් ඉලක්ක නොකරන්නේය යන්න සැබැවින්ම හුදු අනුමානයක් පමණි. 

ලෝකයේ සිදුවූ හුදෙක් ලේ පිපාසිතකම මත සිදුවී යැයි සිතා ත්‍රස්තවාදී ගිණුමට බැර කරමින් බැහැර කළ අගක් මුලක් වෙනත් හේතුවක් සොයාගත නොහැකි බොහෝ විට ප්‍රහාරකයා යැයි පෙනෙන පාර්ශවයටම දැඩි ලෙස අවාසිදායක ප්‍රහාරයන් කීයක් එවන් උපක්‍රමික ප්‍රහාරදැයි කවරෙකුටවත් කිසිදාක ප්‍රත්‍යක්ෂ වශයෙන් දැනගැනීමට නොහැකි වනවා ඇත. නමුත් යුදෙව්වකු වන Paul Sussman ඔහුගේ රට විසින්ම සිදුකරන එවැනි උපක්‍රමික ප්‍රහාරයක් ගැන රචනා කරමින් අපට පුන පුනා කියන්නේ "අහේතුක ප්‍රහාර නැත. ප්‍රහාරය දියත් කරන මෝඩයා සමහරවිට මිත්‍යාදෘෂ්ටිකයින් පරළොව යවා දෙව්ලොව ස්ථානයක් තහවුරු කරගැනීමේ අරමුණින් එය සිදුකළා වීමට ඉඩ තිබුණද ප්‍රහාරයේ සැළසුම්කරුවා එසේ යැයි සිතීම නොමග යවනසුළුය. ප්‍රහාරයක සැබෑ ඉලක්කය, අරමුණ දැන ගැනීමට සමහරවිට සතියක්, මාසයක්, වසරක් ඇතැම් විට දශකයක් ගතවීමට ඉඩ ඇත. එවිට ප්‍රහාරයේ සැබෑ ආරම්භකයා ලබාගත් වාසිය ප්‍රහාරය හා සම්බන්ධ කිරීමට බැරි තරමට ඒ අතර කාරණා කටයුතු සිදුවී තිබෙනවා ඇත" යන කටුක සත්‍යයයි.

පුවත්පත් මෙම අද්විතීය නවකතාව හදුන්වා තිබුණේ "ඩ වින්සි කේතය සදහා වන බුද්ධිමත් පාඨකයන්ගේ පිළිතුරය. විශාල සාරවත් සෑහීමකට පත්විය හැකි පුරාවිද්‍යාත්මක ප්‍රහේලිකාවක්" යනුවෙනි.

සැබැවින්ම එය කියවන්නා බෙහෙවින් පොළඹවනසුළුය. මෙම පොත කියවා අවසන් වී පසෙක තබන විට මම සොලමන් රජුගේ මරණයෙන් පසුව ඔහුගේ රාජධානිය ඊශ්‍රායල් සහ ජුඩා වශයෙන් කොටස් දෙකකට බෙදීම, ක්‍රි.පූ 732දී සිදුවූ ඇසිරියන් ආක්‍රමණය, කි.පූ 612 දී සිදුවූ බැබිලේනියානනු ආක්‍රමණය, ක්‍රි.පූ 538 දී සිදුවූ පර්සියානු ආක්‍රමණය, මහා සයිරස් රජුගේ පාලන කාලය තුල සොලමන් දෙවොල නැවත ඉදිවීම සහ ටෝරාව (බයිබලයේ මුල් කොටස් පහ) ලියැවීම, ක්‍රි.පූ 334 දී සිදුවූ මහා ඇලෙක්සැන්ඩර්ගේ ආක්‍රමණය, ක්‍රි.පූ 60 සහ 73 අතර සිදුවූ මහා කැරැල්ල, රෝමානුවන් ජුඩා දේශයට පලස්තීනය යන නම ලබාදීම, මුලින් යුදෙව් ආගමේ කොටසක් වශයෙන් පැවැති ක්‍රිස්තියානි ධර්මය වෙනත් දහමක් වශයෙන් වර්ධනය වීම, ඉස්ලාමය බිහිවීමත් සමගම යුදෙව්වන් සහ ඉස්ලාමිකයන් අතර පැවැති අවබෝධාත්මක සම්බන්ධතාවය, 1095 දෙවන අර්බන් පාප්වරයා විසින් අරඹන ලද ජන සංහාරක කුරුස යුද්ධ, 1346 සහ 1353 අතර යුරෝපාකරයේ පැතිරී ගිය කළු වසංගතය පැතිරවූයේ යැයි සැකපිට සිදුවූ යුදෙව් සංහාරය, බටහිර යුරෝපාකරය හා ඉස්ලාම් ලෝකය අතර සම්බන්ධිකාරකවරුන් වශයෙන් යුදෙව්වන්ගේ ස්වර්ණමය යුගය, යුක්රේනියානු නැගී සිටීම, රුසියානු යුදෙව් සංහාර, දෙවන ලෝක යුද්ධය හා සමගාමීව ජර්මනිය ගෙන ගිය යුදෙව් සංහාරය, ඊශ්‍රායලය බිහි කිරීම, ඊශ්‍රායලයන් විසින් පලස්තීන නිවාස හා ප්‍රදේශ බලෙන් අත්පත් කරගැනීම, පලස්තීනුවන් විසින් සිදුකරන මරාගෙන මැරෙන හා අනෙකුත් බෝම්බ ප්‍රහාර දෙපාර්ශවයම සාමය ඇතිකරගැනීමට දරණ ලද උත්සාහයන් වැනි යුදෙව් ඉතිහාසය හා බැදුණු සිදුවීම් රාශියක් මෙම ග්‍රන්ථයට පරිබාහිරව අධ්‍යනය කරන්නට පෙළඹුණෙමි. 

එය සැබැවින් අතිශය තෘප්තිදායක කියැවීමකි.  පොත කියවන අතරතුර සහ කියවා අවසාන වූ පසු නීතිඥ වෘත්තිය මෙතැනදීම හැර දමා යුදෙව් ඉතිහාසය මුල සිට අධ්‍යයනය කර එකී විෂය සම්බන්ධයෙන් ප්‍රාමාණිකයෙකු වීමේ නොතිත් ආශාවක් මා තුල ජනිත කරවීමට මේ පුදුම පොත සමත් විය.

මැතිවරණ කොමිසමේ අතුල් පහර

විසුරුවීම

ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ විසින් 2020 මාර්තු 02 වැනි දින දරණ අංක 2165/8 දරණ අති විශේෂ ගැසට් නිවේදනය මගින් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරින ලදී. එම ගැසට් නිවේදනය මගින්ම මහ මැතිවරණ දිනය වශයෙන් 2020 අප්‍රේල් 25 වැනිදා නියම කරන ලද අතර නව පාර්ලිමේන්තුව රැස්වන දිනය ලෙස 2020 මැයි 14 වැනි දින නියම කරන ලදී. 

ඒ අනුව එකී දන වකවානු කෙසේ වෙතත් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරින ලද දිනය එනම් 2020 මාර්තු 02 වැනි දින සිට මාස 03 ක කාලසීමාවක් ඇතුලත එනම් 2020 ජූනි 02 වැනි දිනයට ප්‍රථමයෙන් නව පාර්ලිමේන්තුව රැස්විය යුතු වේ. 

ඒ අනුව නිසි ලෙස නාමයෝජනා භාරගැනීමෙන් පසු 2020 මාර්තු 20 දිනැති අංක 2167/12 දරණ අති විශේෂ ගැසට් නිවේදනය හරහා පාර්ලිමේන්තු මහ මැතිවරණය 2020 අප්‍රේල් 25 වැනි දින පවත්වන බවට මැතිවරණ කොමිසම විසින් නිවේදනය කරන ලදී. එම නිවේදනය මෙතැනින්. 

කෙසේ වෙතත් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමෙන් නොබෝ දිනකට පසු කොවිඩ් 19 වසංගතය ශ්‍රී ලංකාවේ ව්‍යාප්ත වීමේ අවදානමක් පැන නැගීම හේතුකොටගෙන නාම යෝජනා භාරගැනීමේ දිනයෙන් පසු සමස්ථ දිවයිනටම ඇදිරි නීතිය පැණවීමට සිදුවිය. 

මෙම තත්වය කෙරෙහි අවධානය යොමුකළ මැතිවරණ කොමිසම 2020 අප්‍රේල් 01 දිනැති අනු අංක පීඊ 2020 02 දරණ ලිපිය ජනාධිපති ලේකම් වරයා වෙත යොමු කරන ලද අතර ඒ මගින් මැතිවරණය පැවැත්වීඹ සම්බන්ධයෙන් වන ප්‍රායෝගික දුෂ්කරතා පැහැදිලි කරන ලදී. ඒ අනුව රටේ ඒ මොහොතේ පැවැති තත්වය සහ එකී තත්වය නිරාකරණය වන ස්වරූපයක් ඒ මොහොත වන විට දක්නට නොලැබීම පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරින ලද දිනයෙන් මාස 03ක් ඇතුලත නව පාර්ලිමේන්තුව කැදවීමට හැකියාවක් ලැබෙන පරිදි මහ මැතිවරණය පැවැත්වීමට හැකියාවක් නොමැති බව පෙනී යාම හේතුවෙන් මෙහදී උද්ගත වන ගැටලු සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මතය විමසීමක් කිරීම සුදුසු බවට මෙම ලිපිය මගින් නිල වශයෙන් දැනුම් දෙන ලදී. 

කෙසේ වෙතත් මෙම ලිපියට 2020 අප්‍රේල් 09 දිනැතිව පිළිතුරක් යවමින් ජනාධිපති ලේකම් පී.බී. ජයසුන්දර ප්‍රකාශ කරන ලද්දේ නීත්‍යානුකූලව නව පාර්ලිමේන්තුව 2020 ජූනි 02 දිනැතිව කැදවීම සදහා මහ මැතිවරණය 2020 මැයි 28 දිනැතිව පැවැත්වුවද හැකියාව පවත්නා බවත් මහ මැතිවරණය 2020 මැයි මස 28 හෝ ඊට පෙර පැවැත්වීමට හැකියාවක් නොමැත්තේ යැයි පැවසීමට තවමත් කල් වැඩි බවත් එසේ හෙයින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මතය විමසීමේ අවශ්‍යතාවයක් පැන නොනගින බවත්ය.  

ඒ අනුව ජනාධිපතිවරයා මෙම තත්වය සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මතය විමසීමක් සිදු කළේ නැත. එයින් ඉතා පැහැදිලි ලෙස පෙනී යන්නේ 2020 ජූනි 02 වැනිදා නව පාර්ලිමේන්තුව කැදවීමට හැකියාව ලැබෙන පරිදි මහ මැතිවරණය පැවැත්වීම ජනාධිපතිවරයාගේ සහ ආණ්ඩුවේ අපේක්ෂාව වූ බවය.

ඒ අනුව ක්‍රම ක්‍රමයෙන් පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයක් පැවැත්වීමේ හැකියාව රටේ පවත්නා බවට ජනතාවට ඒත්තු ගැන්වෙන පරිදි ආණ්ඩු හිතවාදී මාධ්‍ය නාලිකා මගින් ප්‍රවෘත්ති විකාශය කිරීම පවා ආරම්භ කරන ලදී. දකුණු කොරියාව කොවිඩ් 19 අවදානම යටතේ පාර්ලිමේන්තු මහ මැතිවරණයක් පැවැත්වූයේය යන කරුණ පුන පුනා සදහන් කරමින් ශ්‍රී ලංකාවේද එවැන්නක් කළ හැකි බවට ඒත්තු ගැන්වීමට මෙම මාධ්‍ය මෙහෙයුම් මගින් උත්සාහ දරණ ලදී. එයට සමගාමීව සෞඛ්‍ය අමාත්‍ය පවිත්‍රා වන්නිආරච්චි විසින් 2020 අප්‍රේල් 19 වැනිදා වන විට කොරෝනා අවදානම අවසන් වන බවත් 2020 අප්‍රේල් 30 වන විට සම්පූර්ණයෙන්ම රට සාමාන්‍ය තත්වයකට පත්කළ හැකි බවත් ප්‍රකාශ කළාය. 

2020 අප්‍රේල් 18 වැනි සෙනසුරාදා එළැඹෙන්නේ ඒ අනුවය. එදින ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලය විසින් නිකුත් කරන ලද නිවේදනය අනුව දිවයිනේ බලපැවැත්වුණු ඇදිරි නීතිය සැළකියයුතු අන්දමින් 2020 අප්‍රේල් 20 වැනිදා සිට ලිහිල් කරන බව නිවේදනය කරන ලදී. 

ආණ්ඩුව බලපෑමක් කලේ නෑ කියන්නේ නම් එය බොරුවක්

ඒ අතර අගමැතිවරයා විසින්ද මැතිවරණ කොමිසම වෙත ලිපියක් යවමින් මැතිවරණ දිනය මැතිවරණ කොමිසම විසින් තීරණය කළ වුතු බව අවධාරණය කර තිබුණි. එපමණක් නොව හිටපු මන්ත්‍රී පොදුජන පෙරමුණේ අපේක්ෂක ජනාධිපති නීතිඥ විජේදාස රාජපක්ෂ විසින්ද 2020 අප්‍රේල් 16 දිනැතිව මැතිවරණ කොමිසම වෙත ලිපියක් යවමින් ප්‍රකාශ කරන්නේ පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවීමේ ගැසට් නිවේදනය ප්‍රකාරව 2020 ජූනි 02 වැනි දිනට පෙර නව පාර්ලිමේන්තුව කැදවිය හැකි වන පරිදි මහ මැතිවරණය පැවැත්වීමට මැතිවරණ කොමිසම බැදී සිටින බවය. 

ඒ අනුව රජයේ පාර්ශවයෙන් මැතිවරණය 2020 මැයි 28 දිනට පෙර දිනයකට යොදා ගැනීම සදහා මැතිවරණ කොමිසමට කිසිදු බලපෑමක් නොකළ බව කිසිවකු ප්‍රකාශ කරන්නේ නම් එය සම්පූර්ණයෙන්ම අසත්‍යයක් බවට පත්වේ. සත්‍යය නම් ඔවුන් ඒ සදහා නිල මට්ටමින් මෙන්ම නිල නොවන මට්ටමින් සිදුකළ හැකි සියල්ල කළ බවයි. මැතිවරණ කොමිසමේ සාමාජිකයෙකු වන රත්නජීවන් හූල් ඉලක්ක කරගනිමින් පෞද්ගලිකව මඩ ගැසීමේ ව්‍යාපාරයක්ද ඒ හා සමගාමීව දියත් විය.ඒ අනුව මැතිවරණ කොමිසමේ සභාපති මහින්ද දේශප්‍රිය මහතා මැතිවරණය කල් දමන ලෙස මිස කලින් පවත්වන ලෙස තමන්ට කිසිදු පාර්ශවයක් බලපෑම් නොකළ බවට සිදුකළ ප්‍රකාශය ඉහත සාක්ෂි අනුව ගත්කළ එක්කෝ ගැටලු ඇතිවීම වලක්වාගැනීම සදහා කළ ප්‍රකාශයකි. නැත්නම් ආණ්ඩුවට හා එහි හිතවාදීන්ට ඇණුම්පදයක් ලෙස කියූවකි.

2020 අප්‍රේල් මස 20

මැතිවරණ කොමිසම 2020 අප්‍රේල් මස 20 වැනි දින රැස්වන්නේ මෙවන් තත්වයක් යටතේය. ඔවුන් මැතිවරණය සදහා දිනයක් නියම කිරීමට බැදී සිටියහ. ඒ පිළිබදව ඇති ප්‍රායෝගික අපහසුතා පිළිබදව දේශපාලන අධිකාරිය දැනුවත් කර ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මතය විමසීමට යෝජනා කළද මැතිවරණය සදහා දිනයක් නියම කරගැනීම මැතිවරණ කොමිසම කෙසේ හෝ කළ යුතු බව රජයේ ස්ථාවරය විය. ඒ අනුව 2020 අප්‍රේල් 20 වැනි දින වන විට මැතිවරණ කොමිසම සිටියේ බිත්තියට හේත්තු වූ තත්වයක කිවහොත් එය අතිශයෝක්තියක් නොවේ. 

අතුල් පහරක්

දීර්ඝ සාකච්ඡාවකින් පසු මැතිවරණ කොමිසම තීන්දු කරන ලද පරිදි මහමැතිවරණ දිනය වශයෙන් 2020 ජූනි 20 වැනි දින නියම කරමින් 2020 අප්‍රේල් 20 දිනැති අංක 2172/3 දරණ අති විශේෂ ගැසට් නිවේදනය නිකුත් කරන ලදී. එම නිවේදනය මෙතැනින්.

එය සැබැවින්ම කොරෝනා අවදානම පහව යාමට පෙර මැතිවරණයක් පැවැත්වීමට මැතිවරණ කොමිසමට බල කල පාර්ශවයන්ට විශේෂයෙන්ම ජනාධිපතිවරයාට එල්ල කරන ලද තදබල අතුල් පහරක් ලෙස හැදින්වීම අතිශයෝක්තියක් නොවේ. මන්ද මේ සමග ජනාධිපතිවරයා ගැටලු රාශියකට මැදි වන බැවිනි.

පාර්ලිමේන්තුවට රැස්වීමට නීතිමය බාධාවක් නොමැති වාතාවරණයක්

නියම කරන ලද මැතිවරණ දිනය අනුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමේ ගැසට් නිවේදනයේ දිනයේ සිට මාස 03ක කාලයක් ඇතුලත නව පාර්ලිමේන්තුව රැස් කිරීමට ජනාධිපතිවරයාට හැකියාවක් නැත. ඒ අනුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවීමේ ගැසට් නිවේදනය අතිශය සාධාරණ හේතූන් මත ඒ මත කටයුතු කළ නොහැකි වූ ගැසට් නිවේදනයක් (a gazette which could not be acted upon) බවට පත්වේ. මේ හේතුවෙන් ජනාධිපතිවරයා පැරණි පාර්ලිමේන්තුව කැදවුවද නැතද පැරණි පාර්ලිමේන්තුවට රැස්වීමට නීතිමය බාධාවක් නොමැති වාතාවරණයක් උද්ගත වේ. 

එකම විකල්පය පාර්ලිමේන්තුව නැවත විසුරුවා හැරීම

එසේ පැරණි පාර්ලිමේන්තුව රැස් වුවද ව්‍යවස්ථාදායකයට එරෙහිව නඩු පැවරීමට කිසිවෙකුට හැකියාවක් නැත. ජනාධිපතිවරයාට ඉතිරි වන එකම විකල්පය වන්නේ පාර්ලිමේන්තුව නැවත විසුරුවා හැරීම පමණි. එසේ කළ විට නව මැතිවරණයක් වශයෙන් නැවත වරක් නාමයෝජනා භාරගැනීම ආදී සියළු කටයුතු කිරීමට සිදුවේ. එය පාලක පක්ෂය දේශපාලනිකව එතරම් කැමති වාතාවරණයක් නොවන බව ඔවුන්ගේ හැසිරීම් රටාව ප්‍රවේශමෙන් අධ්‍යනය කිරීමේදී පෙනී යයි.

අරමුදල් බලතල ඇත්තේ පාර්ලිමේන්තුවට

රටක අරමුදල් පිළිබදව බලතල ඇත්තේ පාර්ලිමේන්තුවට වේ. ඉතා සීමිත අවස්ථා ගණනකදී හැරුණු විට පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතියක් රහිතව අරමුදල් වියදම් කිරීම සම්පූර්ණයෙන්ම නීති විරෝධී වෙයි. අරමුදල් සම්බන්ධයෙන් පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතිය ලබාගැනීම අයවැයක් සම්මත කරගැනීම හරහා හෝ අතුරු සම්මත ගිණුමක් හරහා කළ යුතු වේ. පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතිය රහිතව මුදල් වියදම් කිරීමට ජනාධිපතිවරයාට හැක්කේ යම් සීමාවකට යටත්ව සීමා සහිත කාලයකට පමණි. එම කාල සීමාව ඉතා වේගයෙන් ඉක්ම යමින් පවත්නා බැවින් අවශ්‍ය අනුමැතිය සදහා පැරණි පාර්ලිමේන්තුව දෙසට හැරීම හැර අන් විකල්පයක් ජනාධිපතිවරයාට නොමැති වේ.

ඇතැම් අය කියන පරිද පාර්ලිමේන්තුව නැතුව යන්න බෑ

ඇතැමුන් ප්‍රකාශ කරන පරිදි පාර්ලිමේන්තුව නොමැතිව ජනාධිපතිවරයාට රිසි යැයි හැගෙන පරිදි මාස 6ට රට කරගෙන යා යුතු බවට ඉදිරිපත් වන යෝජනා සම්පූර්ණයෙන්ම නීතියට පටහැණි ඒවා බව කිව යුතුය. එය බැලු බැල්මට යහපත් සහ ක්‍රියාත්මක කළ හැකි සේ පෙනුණද යම් දිනයක පාර්ලිමේන්තු අනුමැතිය රහිතව වියදම් කරන ලද මුදල් සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපතිවරයාට පෞද්ගලිකව වගකීමට සිදුවන තත්වයක් ඇතිවීමටද ඉඩ තිබේ. 

පැරණි පාර්ලිමේන්තුව කැදවීම ගැන කියන කතා අතිශයෝක්තියක්

පැරණි පාර්ලිමේන්තුව කැදවීම මගින් මහත් ගැටලු උද්ගත වන බව පැවසීමද තදබල අතිශයෝක්තියක් බව කිව යුතුය. මන්ද පාර්ලිමේන්තුව විසිරවීමේ ගැසට්ටුව මත ක්‍රියා කළ නොහැකි වීම හේතුවෙන් පැරණි පාර්ලිමේන්තුව කැදවීමෙන් විශාල මුදල් නාස්තියක් සිදුවන්නේ යැයි කිව නොහැක. මන්ද මහ මැතිවරණය සදහා නාම යෝජනා භාරගැනීම හැරෙන්නට එයට අදාළව අන් කිසිදු කාර්යයක් ආරම්භ කර හෝ නොමැති බව මැතිවරණ කොමිසමම පවසයි. ඒ අනුව නැවත පිරිවැයක් දැරීමට සිදුවන්නේ නම් එය ඉතා සීමිත ප්‍රමාණයකි.  

මහමැතිවරණයක කොරෝනා ව්‍යාප්ති අවදානම සහ පාර්ලිමේන්තුව කැදවීමේ කොරෝනා ව්‍යාප්ති අවදානම අහසට පොළව වැනි තත්වයන් දෙකක්

ඇතැම් අය පැරණි පාර්ලිමේන්තුව කැදවීම සහ මහමැතිවරණය කැදවීම යන දෙකෙන්ම කොරෝනා ව්‍යාප්තියට ඉඩ සැළසෙන බවට තර්ක කරති. එයද එකිනෙක හා සංසන්දනය කළ නොහැකි අහසට පොළොව මෙන් වෙනස් තත්ව දෙකකි. පාර්ලිමේන්තුව නැවත කැදවා එක් දිනක් සදහා යන වියදම මැතිවරණයක් සදහා යන වියදම සමග සැසදූ කල ඉතා සුළු ප්‍රමාණයකි. එමෙන්ම පාර්ලිමේන්තු සභා වාරයක් සදහා ජීවිත අවදානමක් සහිතව සේවයට වාර්තා කළ යුතු වන්නේ දහසකටත් අඩු පිරිසකි. මහ මැතිවරණයක් සදහා අවම වශයෙන් එක්කෝටි විසි ලක්ෂයක් වත් ජනතාව තමන්ගේ ජීවිත අවදානම නොතකා එළියට බැසිය යුතු වේ.  

කැදවිය යුත්තේ අරමුදල් සදහා අනුමැතිය ගැනීමට පමණයි

පාර්ලිමේන්තුව නැවත කැදවීමෙන් එදින සිට දිනපතා පාර්ලිමේන්තු සැසි පැවැත්වෙන බවක් අදහස් නොකෙරේ. කැදවෙන පළමු දිනයේම ස්ථාවර නියෝග අත්හිටවීමේ යෝජනාවක් සම්මත කරගෙන ඉන්පසු හදිසි අයවැයක් හෝ අතුරු සම්මත ගිණුමක් එදිනම සම්මත කරගැනීමේ හැකියාව ඇත. එදිනම ඉන්පසු පාර්ලිමේන්තුව එක්කෝ වාරාවසාන කිරීමට හෝ නැත්නම් නැවත විසුරුවා හැරීමට හෝ ජනාධිපතිවරයාට හැකියාව ඇත. 

විපක්ෂය ආණ්ඩුවක් පිහිටුවයි කියා බයක්ද?

ඇතැම් පාර්ශව බිය පළ කරන්නේ පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරය විපක්ෂය වන පැරණි පාර්ලිමේන්තුව නැවත රැස්කළහොත් ඔවුන් නැවත ආණ්ඩුවක් පිහිටුවා රටේ බලය අල්ලනු ඇති බවය. එය ඉතා අභව්‍ය බව කිව යුතුය. මන්ද පාර්ලිමේන්තුව පත්වීමෙන් වසර හතර හමාරක් ඉක්ම ගොස් ඇති හෙයින් පාර්ලිමේන්තුව ඕනෑම අවස්ථාවක නැවත විසුරුවීමට ජනාධිපතිවරයාට බලය ඇත. එමෙන්ම මෙම පාර්ලිමේන්තුවේ නිල කාලයෙන් ඉතිරි වී ඇති මාස 4ක කාලය සදහා මෙම ගැටලු අධික වාතාවරණය හමුවේ නව ආණ්ඩුවක් පිහිටුවා ඉවත යන කරදර ඔලුවේ දමා ගැනීමට තරම් විපක්ෂයට උමතුවක් ඇතැයි නොපෙනෙන බැවිනි. එවන් පියවරක් ඔවුන්ව ඉක්මන් දේශපාලන මරණයක් කරා මිස වෙනත් තැනකට ගෙන යන්නේ නැත. 

එැබැවින් පාර්ලිමේන්තුව නැවත කැදවීම එය විසුරුවීමේ ගැසට් නිවේදනය ඒ මත ක්‍රියා කළ නොහැකි වූ නිවේදනයක් සේ සළකා ජනාධිපතිවරයාගේ කැමැත්ත ඇතිව හෝ නැතිව සිදු කළ හැකිය. 

ජනාධිපතිවරයාගේ කැමැත්ත නොලැබීමට හේතු දෙකක් 

ජනාධිපතිවරයාගේ කැමැත්ත එයට නොලැබීමට තිබිය හැක්කේ හේතු දෙකක් පමණි. එකක් නම් ජනාධිපතිවරයා තමන් ගන්නා ලද තීරණයක් ආපස්සට ගැනීම පෞද්ගලිකව තම ආත්මාභිමානයට සිදුවූ කැළලක් සේ සළකන මානසික තත්වයක් ඇති පුද්ගලයෙකු වීමය. අනෙක නැවත නාම යෝජනා කැදවීම තමන්ට දැඩි ලෙස දේශපාලනිකව අවාසි සහගත බව ආණ්ඩු පක්ෂය කල්පනා කිරීමය. බැලු බැල්මට එවන් අවාසියක් ඇති බවක් පෙනේනට නැත.

විකල්ප දෙකයි

ඒ අනුව කුමන කතා කෙසේ කියැවුණද අනාගතයේ බලයේ නොමැති අවස්ථාවක මූල්‍ය අපරාධ චෝදනාවකට ලක්වීමේ අවදානමක් ඇති නොවන සේ නීත්‍යානුකූලව ක්‍රියා කිරීමට ජනාධිපතිවරයා කල්පනා කරන්නේ නම් ඔහුට ඇත්තේ විකල්ප දෙකක් පමණි. එකක් පැරණි පාර්ලිමේන්තුව කැදවීමය. අනෙක 2020 ජූනි 02 දිනට පෙර මෙම තත්වය පිළිබදව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මතය විමසීමය.

කුමන තත්වයක් යටතේ වුවද ඊයේ (20) දිනයේ මැතිවරණ කොමිසම ගන්නා ලද තීරණය හැදින්විය හැක්කේ ශ්‍රී ලංකා ඉතිහාසයේ රාජ්‍ය නිලධාරී තන්ත්‍රය විසින් ජනරජයේ ජනාධිපතිවරයාට එදා මෙදා තුල එල්ල කරන තදබලම අතුල් පහරක් ලෙසය.

 

ශ්‍රී ලාංකීය ටෙලිවිෂන් මාධ්‍යවල අතීත මතකයන් සහ මෑත කාලීන ප්‍රවණතා

ශ්‍රී ලංකාවේ ජනමාධ්‍ය අතර මුද්‍රිත මාධ්‍ය වලට වඩා ශ්‍රව්‍ය දෘෂ්‍ය මාධ්‍ය වලට හෙවත් රූපවාහිනී මාධ්‍ය වලට වැඩි අගයක් නිතැතින්ම හිමිවේ. එයට හේතු ගණනාවක් ඇත. එකක් ලිවීමේ කියවීමේ හැකියාව ඇතත් ප්‍රවෘත්තිමය සාක්ෂරතාවය අතින් අප රටක් ලෙස සෑහෙන පසුපසින් සිටීමයි. එය වහා විසදිය හැකි ප්‍රශ්නයක් නොවේ. සමාජජ පරිණාමයත් සමග ක්‍රමයෙන් අත්පත් කරගතයුතු තත්වයකි. ඊට අමතරව කියැවීම සදහා මිඩංගු කිරීමට කාල වේලාව නොමැති වීම වඩාත් සවිස්තරාත්මක තොරතුරු ශ්‍රව්‍ය දෘෂ්‍ය මාධ්‍ය ඔස්සේ ලබාගැනීමට පවත්නා හැකියාව යනාදී හේතු ගණනාවක් මත බොහෝ දෙනා තමන් පරිහරණය කරන එකම ජනමාධ්‍ය උපකරණය ලෙස රූපවාහිනිය භාවිත කරයි.

රාජ්‍ය මාධ්‍ය

ජනතාවට නිවැරදි තොරතුරු ඉක්මනින් ලබාදීම ජනතාවගේ රසවින්දනය උසස් මට්ටමකට ගෙන ඒම ආදී වූ දහසකුත් එකක් වගකීම් රූපවාහිනී නාලිකාවකට පැවරෙන්නේ ඒ අනුවය. රාජ්‍ය මාධ්‍ය තුලින් ලැබෙන තොරතුරු පිළිබදව විශ්වාසය නැතිවී පොඩි පට්ටම් වී බොහෝ කල්ය. එය බොහෝවිට මහජන බදු මුදලින් නඩත්තු වුවද පවත්නා රජයේ නිල ප්‍රකාශකයාගේ භූමිකාව පමණක් ඉටුකිරීම ශ්‍රි ලංකාවේ සිරිතය. ඒ අනුව රාජ්‍ය මාධ්‍ය වලින් වාර්තා කරන යම් පුවතක සත්‍ය අසත්‍යතාවය එම පුවත අදාළ කරුණ පිළිබදව ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිපත්තිය අනුව වෙනස් වේ. ඒ අනුව රජයේ නාලිකා වල ප්‍රවෘත්ති නරඹන ප්‍රමාණය පෞද්ගලික නාලිකා වලට සාපේක්ෂව සැළකිය යුතු ලෙස අඩුය.

නමුත් රසවින්දනය සහ අනෙකුත් විෂයයන් අතින් ගත්කළ රාජ්‍ය මාධ්‍ය සැළකියයුතු භූමිකාවක් ඉටුකර තිබේ. ජාතික රූපවාහිනියේ විකාශය වූ දඩුබස්නාමානය, කඩුල්ල, අකාල සන්ද්‍යා, වෙද හාමිනේ, ඇල්ල ළග වලව්ව වැනි වර්තමාන පෞද්ගලික නාලිකා වල විකාශය වන ටෙලි නාට්‍ය වලට අලගු තබන්නට හෝ නොහැකි නිර්මාණාත්මක ගුණයෙන් අනූන ටෙලි නිර්මාණ අපගේ මතකයේ රැදී ඇත. එපමණක් නොව සිංහල හඩකැවූ හෝ උපසිරැසි ගැන්වූ උසස් තත්වයේ විදේශීය ටෙලි නාට්‍ය කාටුන් වැඩසටහන් හා චිත්‍රපට අද දක්වාස රාජ්‍ය මාධ්‍ය තුල දැකිය හැකි වීම සන්තෝෂයට කරුණකි.

ටෙලිනාට්‍ය හා චිත්‍රපට වලට අමතරව ඩිස්කවරි වැඩසටහන්, අධ්‍යාපන සේවය, අන්තර්ජාලය ඔබේ නිවසට, ඇගිලි සළකුණ, විනිවිද, ශනිදා/ඉරිදා ආයුබෝවන් සාර සංග්‍රහ වැනි අතීත වැඩසටහන් වල සිට මෑතකදී විකාශය වූ යථාරූප වැනි ඉතා වටිනා කාලීන වැඩසටහන් රාජ්‍ය මාධ්‍ය හරහා අප වෙත තිළිණ විය.

2005 වසර පමණ වන තුරු රටේ දේශපාලනික කටයුතු ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශය සහ රාජ්‍ය මාධ්‍ය වල විකාශය වන ජනමණ්ඩලී වැනි දේශපාලන සංවාදාත්මක වැඩසටහන් වලට පමණක් සීමා වුණි. නමුත් ඉන්පසු ඉතා කණගාටුදායක ලෙස එතෙක් පැවැති ඉතා සාරවත් වැඩසටහන් දේශපාලනය මගින් ආක්‍රමණය කිරීම දක්නට ලැබුණි. උදාහරණයක් ලෙස ඕනෑම පුද්ගලයෙකුට දැනුම් සම්භාරයක් ඒකරාශී කොටගත හැකි එක දිගට නැරඹීමට සිතෙන ශනිදා/ඉරිදා ආයුබෝවන් වැඩසටහන් සම්පූර්ණයෙන්ම දේශපාලනීකරණය වූ අතර සාර සංග්‍රහයක ආකෘතියෙන් සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ මිදුණු ඒවා යම් යම් දේවල් පිළිබදව ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිපත්තිය සන්නිවේදනය කරන වැඩසටහන් බවට පත්විය.

තවත් එවැනි විනාශයට පත් වටිනා වැඩසටහනක් වන්නේ ස්වාධීන රූපවාහිනිය ඔස්සේ ඉරිදා පෙරවරු 11ට විකාශය වූ විනිවිද වැඩසටහනයි. සාර සංග්‍රහයක ආකෘතිය ගත් එම වැඩසටහන නැරඹීමට එකළ පාසල් සිසුවෙකු වූ මා යොමු වූයේ එහි සෑම දිනකම යම්කිසි ශල්‍යකර්මයක් පිළිබදව විස්තර හා රූපරාමු ඉදිරිපත් කිරීම හේතුවෙනි. ඊට වසර ගණනාවකට පසු විනිවිද වැඩසටහන නැරඹූ මට එය පෙර පැවැති සාරවත් අධ්‍යාපනික සාර සංග්‍රහයමදැයි අදහාගත නොහැකි විය.

එපමණක් නොව කෝපි කඩේ වැනි ටෙලිනාට්‍ය හරහාද ප්‍රවෘත්ති වලින් පසු විනාඩි 5ක කාලයකදී විකාශය වූ ඉතා ජුගුප්සාජනක ලෙස මහින්ද අබේසුන්දර නැමැත්තෙකු විසින් පිටපත ලියූ විපරම හා විමසුම වැඩසටහන් හරහාද ජාතික රූපවාහිනියේ සෝමදාස සූරිය ආරච්චි විසින් පිටපත ලියා ඔහුම රගපෑ හීංආතා වැනි වැඩසටහන් හරහා සම්පූර්ණයෙන්ම ආණ්ඩු බලය දරණ දේශපාලන පක්ෂයේ හෝ බලයේ සිටින පවුලේ මතය ජනගත කිරීම සිදුවිය.

මෙම තත්වය මත පවත්නා ආණ්ඩුවට පක්ෂපාතී නොවූ අය මෙන්ම එයට පක්ෂපාතී අයගෙන් යම් තරමකට දැනුවත් පිරිස්ද ක්‍රම ක්‍රමයෙන් රාජ්‍ය මාධ්‍ය වල දේශපාලන නිර්දේශ ගණනකට නොගන්නා තත්වයට පත්විය. ප්‍රවෘත්ති ප්‍රේක්ෂකයන් ලෙස රාජ්‍ය මාධ්‍ය ඉදිරියේ එක්කාසු වන පිරිස් ඒ අනුව අවම වූ අතර රාජ්‍ය මාධ්‍ය නාලිකා වලට සුසර කිරීම බොහෝ විට සිදුවූයේ යම් තෝරාගත් වැඩසටහනක් නැරඹීම සදහා පමණි.

පෞද්ගලික මාධ්‍ය

රාජ්‍ය මාධ්‍ය කෙරෙහි තබන ලද විශ්වාසය ක්‍රම ක්‍රමයෙන් හීන වී යාමත් සමග යුධ පුවත් හැර අනෙක් තොරතුරු දැනගැනීම සදහා එනම් ප්‍රධාන වශයෙන් ප්‍රවෘත්ති නැරඹීම සදහා රාජ්‍ය මාධ්‍ය අවිශ්වාස කටයුතු බව අප්‍රකාශිත පොදු පිළිගැනීම බවට පත්වීමත් සමග එම අඩුව පිරවීම සදහා පෞද්ගලික මාධ්‍ය කෙරෙහි විශ්වාසයට ජනතාව පෙළඹුණි.

සිරස

මෙහිදී පෞද්ගලික මාධ්‍ය වල ප්‍රේක්ෂකයන් අත්පත් කැරගැනීමේ සටනේ ආරම්භයේදීම පෙරමුණ ගැනීමට සමත් වූ නාලිකාව කිලී මහරාජාට අයත් කැපිටල් මහරාජා සමූහ ව්‍යාපාරය යටතේ පාලනය වන සිරස ටීවී විය. එය මුල් කාලීනව මහරාජා ටෙලිවිෂන් නාමය යටතේ එම්.ටී.වී ලෙස ක්‍රියාත්මක වී පසුව ඔවුන්ගේම ගුවන් විදුලි නාලිකාවේ නාමය අනුව යමින් සිර ටීවී බවට පත්විය.

එහි මුල් කාලීන මතකය අතර ශාන්ති වැනි සිංහල හඩකැවූ අවර ගණයේ ඉන්දීය ටෙලිනාට්‍ය මෙන්ම කුඩා දරුවන් වෙනුවෙන් විකාශය වූ රාජුයි රංචුයි වැනි වැඩසටහන්ද, අසාධාරණයට එරෙහිව පෙනී සිටින කාන්තාවක පිළිබදව වූ සිංහල හඩකවන ලද ඉන්දීය ඒකාංගික ටෙලිනාට්‍ය මාලාවක් වූ රාජිනී වැනි වැඩසටහන්ද, ඉතා රසවත් රහස් පරීක්ෂක කතා මාලාවක් වූ මාෂල් වැනි වැඩසටහන්ද, ඉතා උසස් ගණයේ ප්‍රංශ ටෙලි නාට්‍යයක් වූ සෙනෙහසේ අයිතිය වැනි වැඩසටහන්ද මතකයේ රැදී පවතී.

එමෙන්ම ඉතාම අවර ගණයේ විනෝදාත්මක වැඩසටහන් ශ්‍රී ලංකාවට හදුන්වා දීමේ පුරෝගාමීත්වය සිරසට හිමිවේ. ඒ අතර සවනට වදනක්, කාගෙද ගීනද, අහන්න ආසයි ගයන්න, රසට රසක් වැනි වැඩසටහන් පැවැතියේය. නිවේදිකාවන් සහ වැඩසටහන් වලට සහභාගි වන අය සරාගී ලෙස සරසා වැඩසටහන් ඉදිරිපත් කිරීමේ අවර සංස්කෘතියේ නිර්මාතෘ සිරස ටීවීය.

කෙසේ වෙතත් හින්දි සිනමාව ශ්‍රී ලාංකිකයාට සමීප කරවීමේ පුරෝගාමී මෙහෙවර සිදුකරන ලද්දේද සිරස ටීවී විසිනි. ඔවුන් විසින් එක් කලෙක දිනපතා හින්දි චිත්‍රපට විකාශය කළ අතර ඒවා නරඹන්නාගේ රස ඉන්ද්‍රියයන් හොදින් හදුනාගෙන තෝරාගත් ඒවා විය. විකාශය කරන ලද චිත්‍රපට සංඛ්‍යාව අනුව ගත්කල සිරස විසින් විකාශය කරන ලද හින්දි චිත්‍රපට ප්‍රමාණය අසලකටවත් පැමිණීමට වෙනත් කිසිදු නාලිකාවකට හැකියාවක් නොමැත.

නමුත් බොහෝ ඉන්දීය චිත්‍රපට රටක පවත්නා නීතියට ගරු කිරීම වෙනුවට නීතිය පිළිබදව විශ්වාසය පසෙකලා නීතිය අතට ගැනීම දිරිගන්වනසුළු ඒවා වේ. ඉන්දියාව ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා ලෝලීත්වය ඇතුළු බොහෝ අංශයන්ගෙන් ඉතාම අවර ගණයේ ආක්‍රමණශීලී බවක් පෙන්වන රටකි. එකී අවර ලක්ෂණය අද දක්වාම ඉන්දීය සිනමා නිර්මාණ වල යම් තරමකට දක්නට ලැබේ. එකී මුග්ධ ආක්‍රමණශීලී බව ශ්‍රී ලාංකීය ප්‍රේක්ෂකයා වෙත චිත්‍රපට මාධ්‍යය හරහා සන්නිවේදනය කැරලීමේ පුරෝගාමියා වීමේ දෝෂාරෝපණයද සිරස ටීවී වෙත එල්ල වීම නොවැලැක්විය හැකිය. ස්වාධීන රූපවාහිනී සේවයේද සෑම ඉරිදා දිනකම දහවල් 1ට හින්දි චිත්‍රපටයක් විකාශය වුවද ඒවා බොහෝ ප්‍රවේශමෙන් තෝරාගත් උසස් රසවින්දනයක් සහිත සිනමා නිර්මාණයන් වූ බව මෙම ලියුම්කරුගේ මතකයයි.

එතැනින් ඔබ්බට බොහෝ රූපමය මාධ්‍ය ප්‍රවණතා ශ්‍රී ලංකාවට හදුන්වාදීමේ පුරෝගාමී මෙහෙය සිරස විසින් ඉටුකර ඇත. උදාහරණයක් ලෙස රියැලිටි සංගීත වැඩසටහන් හරහා ගායන තරු තේරීමේ පළමු ශ්‍රී ලාංකීය වැඩසටහන වන සිරස සුපර් ස්ටාර්, පුංචි පහේ මං, ඔබද ලක්ෂපති මමද ලක්ෂපති, ගැජට් රාලහාමිගේ ලෝක සවාරිය වැනි විදේශ ප්‍රවණතා මත නිෂ්පාදිත වැඩසටහන් ශ්‍රී ලංකාවට හදුන්වා දුන්නේ සිරස විසිනි.

නිවුස් ෆස්ට් හා සටන

වර්ෂ 2009 වැනි කාල වකවානුව වන විට ප්‍රවෘත්ති වාර්තාකරණය පිළිබදව රාජ්‍ය මාධ්‍ය කෙරෙහි වූ විශ්වාසය සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ බිදවැටී තිබුණ බව ඉහත සදහන් කරන්නට යෙදුණි. එමෙන්ම දේශපාලන සංවාදාත්මක වැඩසටහන් වශයෙන් පැවැතියේ නිතැතින්ම බොහෝවිට ආණ්ඩු පක්ෂයට පමණක් අවස්ථාව ලැබෙන ස්වාධීන රූපවාහිනියේ විකාශය වූ සුදර්මන් රදළියගොඩගේ තුලාව ස්වර්ණවාහිනියේ විකාශය වූ රතුඉර වැනි වැඩසටහන් කිහිපයක් පමණි. ඉතා සීමිත පිරිසක් ටී.එන්.එල් නාලිකාවේ විකාශය වූ චමුදිත සමරවික්‍රම ඉදිරිපත් කළ ජනහඩ වැඩසටහන නැරඹූහ. ඒ රටේ ජනප්‍රිය ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශකයාගේ භූමිකාව සදහා මෙන්ම රටේ ජනප්‍රිය දේශපාල සංවාද වේදිකාව සදහාද පුරප්පාඩු පැවැතුණි.

සිරස ටීවී නාලිකාව මෙම පුරප්පාඩු දෙකෙන්ම උපරිම ප්‍රයෝජන ලබාගනිමින් ඉතා කෙටි කාලයක් තුල රටේ ජනප්‍රියම ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශකයා මෙන්ම ජනප්‍රියම දේශපාලන සංවාද වේදිකාව බවට පත්විය. 2010 වර්ෂයේ ජනාධිපතිවරණය වකවානුව වන විට රටේ අතිමහත් බහුතරය පක්ෂ භේදයකින් තොරව වැඩියෙන්ම නැරඹූ ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශය සිරස ටීවී නිවුස් ෆස්ට් ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශයයි. එයින්ද නිවුස් ෆස්ට් රාත්‍රි 7 ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශය විශේෂ විය. පක්ෂග්‍රාහීත්වය අවම වන පරිදි රටේ සියළුම වැදගත් පුවත් වේගවත් ගලායාමක් සහිතව ඒ පැය භාගය තුල ඉදිරිපත් කරන ලදී. ඒ තුල අනවශ්‍ය හෑලි තිබුණේ නැත. ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශකයා විසින් අතින් දමන විශලේෂණ ආදිය අවම විය. එබැවින් එකල නිව්ස් ෆස්ට් ප්‍රවෘත්ති නරඹන කිසිවෙකුට තමන් එම අඩ හෝරාව නාස්ති කළ සෙයක් දැනුණේ නැත. එම අඩපැය එතරම් වේගයෙන් ඵලදායීව ගෙවී ගියේය.

දේශපාලන සංවාදා මණ්ඩප සදහා සිරස මගින් ඉදිරිපත් කරන ලද සටන සංවාද මණ්ඩපය ඊට පෙර ශ්‍රී ලාංකිකයින් දැක නොමැති ආකාරයේ නවමු අත්දැකීමක් විය. එතැනට පැමිණෙන කුමන තරාතිරමක පුද්ගලයෙකුට වුවද අධිකරණයේ හරස් ප්‍රශ්න අසනවාක් මෙන් ඉතා තියුණු හරස් ප්‍රශ්න ඇසීමකට භාජනය වීමට සිදුවිය. එකළ සිරස සටන නැරඹීම යනු ත්‍රාසයෙන් පිරි දෙහෝරාවක් විය.

කැපිටල් මහරාජා ආයතනයේ පිටතට පෙනෙන මුහුණ සිරස ඇතුළු මාධ්‍ය නාලිකා පමණක් වුවද එය වෙනත් සුවිශාල ව්‍යාපාර රාශියක් එකට ගොණුවූ ව්‍යාපාර ගොණුවක් ලෙස සැළකීම වරදක් නොවේ. ඒ අනුව ඔවුන් තුල ඔවුන්ටම ආවේණික න්‍යාය පත්‍ර තිබුණි. කිලී මහරාජා යම් හේතුවක් නිසා එජාප නායක රනිල් වික්‍රමසිංහ සමග ඉතා තදබල ආරෝවක් ඇතිකර ගත්තේය. එයින් පසු ඉතා ඵලදායීව ගෙවුණු ජනප්‍රිය සිරස නිවුස් ෆස්ට් අඩපැයෙන් සැළකිය යුතු විනාඩි ගණනාවක් එජාප නායකත්වයෙන් රනිල් එළැවීමේ ක්‍රියාන්විතය සදහා නාස්ති විය. වයස්ගත කිලී මහරාජාට එක්තරා සිහිනයක් ඇති බව කියනු ලැබේ. ඒ සිහිනය නම් ඔහු මිය යාමට පෙර ඔහුගේ පුත්‍රයාට මචං කිව හැකි ජනාධිපතිවරයෙකු ශ්‍රී ලංකාවේ නිර්මාණය කිරීමේ සිහිනයයි. ඒ සදහා කිලී මහරාජාගේ තෝරාගැනීම වූයේ සජිත් ප්‍රේමදාසය. එතැන් සිට රනිල් එළැවීමට මෙන්ම සජිත් ගෙන ඒමටද නිවුස් ෆස්ට් වටිනා අඩපැයෙන් සැළකිය යුතු කොටසක් නාස්ති කරන්නට පටන් ගැනුණි. 

එක්සත් ජාතික පක්ෂය යනු ශ්‍රී ලංකාවේ එක් දේශපාලන පක්ෂයක් පමණය. එහි නායකයා කවුරුන්ද මීළග නායකයා කවුරුන් විය යුතුද යනාදී කරුණු එහි පාක්ෂිකයන්ද ඇතුළත්ව ශ්‍රී ලංකාවේ ජනගහණයෙන් 99%කටම වැදගත් කාරණා නොවේ. එබැවින් පක්ෂ අභ්‍යන්තරයේ හුවමාරු වූ ලිපි වල සදහන් වාක්‍ය යටින් රතුපාටින් ඉරි අදිමින් සිරස පටන් ගත් විකාරය බොහෝ දෙනෙකුට කන්දොස්කිරියාවක් බවට පත්වීමට වැඩිකල් ගියේ නැත. 

දවසේ වැඩ නිමවා ප්‍රවෘත්ති නැරඹීමට රූපවාහිනිය ඉදිරියේ අසුන් ගන්නා කාර්යබහුල ප්‍රේක්ෂකයාට යම් ප්‍රවෘත්තියක් පිළිබදව ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශන ආයතනයේ කියැවීම සහ විශ්ලේෂණය කුමක්දැයි දැන ගැනීම බොහෝවිට නොවැදගත්ය. ජනතාව සිර නිවුස් ෆස්ට් වටා එක් රොක් වූයේ එහි ඇති වේගවත් හෑලි නැති ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශය හේතුවෙන් බව සිරස බොහෝ ඉක්මනට අමතක කර දැම්මේය. එවැනි විශ්ලේෂණ වලට වෙලා තිබෙන අය බොහෝ විට යොමු වන්නේ පුවත් පත් මාධ්‍යයටය. ඔවුන්ගේ ආයතනයේම පඩි ගෙවා නඩත්තු කරන විශ්ලේෂකයන් හරහා එක් එක් පුවත ඉතාමත් නීරස ලෙස විශ්ලේෂණය කිරීම සිරස ආරම්භ කළේය. 

මාධ්‍ය නාලිකාවක භූමිකාව ඉක්මවා යමින් සිරස ක්‍රම ක්‍රමයෙන් දේශපාලන පක්ෂයක් බවට පත්වන්නට විය. සුසාර දිනාල් මහින්ද ළගින් තැබූ ඔවුන් එස්.එම්. මරික්කාර් සජිත් ළගින් තබා සුසිල් කිදෙල්පිටිය ෆොන්සේකා ළගින් තැබුවේය. ජෙ ශ්‍රී රංගා රනිල් ළග තබා මහින්ද ළගට යැව්වේය. එසේ ඔවුන් විසින් ස්ථානගත කරන ලද දේශපාලනඥයන්ගේ නොවැදගත් පුවත් පවා ප්‍රවෘත්ති අඩපැයට රිංගවීම ඇරඹුවේය. සිරස විසින් ක්‍රියාත්මක කරන ලද ගම්මැද්ද වැඩසටහනේ කටයුතු දවසේ කාර්ය බහුලම ප්‍රවෘත්ති අඩ පැයේ තවත් මිනිත්තු 7ත් 10ත් අතර ප්‍රමාණයක් නාස්ති කිරීමට පටන්ගැනුණි. එය සැබැවින්ම කිසිවෙකුට වැදගත් වූයේ නැත. ඔයින් මෙයින් 2010දී පමණ රටේ ප්‍රමුඛතම ප්‍රවෘත්ති නාලිකාව වශයෙන් සිටි සිරස 2015 පමණ වන විට බැලීමට අප්‍රිය උපදවන අමු කසළ ගොඩක් බවට පත්වී තිබුණි. 

දෙරණ

දෙරණ තම මාධ්‍ය ගමන ඇරඹුවේ මදක් සංයමයකින් යුතුවය. ආරම්භයේදී එහි ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශයේ පවා එතරම් කළ එළියක් තිබුණේ නැත. නමුත් පක්ෂග්‍රාහී බවක් නැත්තටම නැතැයි හැගී යන පරිදි ඔවුන්ගේ ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශය මගේ අවධානයට ලක්වූවා මතකය. එකළ සරසවියේ සිට සති අන්තයට ගෙදරට එන මගේ යෝජනාව මත මා නිවසේ සිටින දින වලදී දෙරණ ප්‍රවෘත්ති නැරඹුවේ එහි බැලු බැලුමටම පෙනුණු අපක්ෂපාතී බව හේතුවෙනි.  

සිරස අවර ගණයේ ඉන්දීය ටෙලි නාට්‍ය හදුන්වා දුන්නේ යම් සේද අවර ගණයේ සිංහල ටෙලි නාට්‍ය හදුන්වා දීමේ ගෞරවය හිමිවන්නේ දෙරණටය. කිසිදු බරක් පතළක් නැති දිගක් පළලක් නැති කිසිවක් වෙන්නේත් නැති නොවෙන්නේත් නැති අමුතුම ටෙලිනාට්‍ය සංස්කෘතියක් ඔවුන් බිහි කළෝය. එමෙන්ම සිරස සවනට වදනක් අහන්න ආසයි ගයන්න වැනි නිසරු විනෝදාත්මක වැඩසටහන් හරහා හදුන්වා දුන් නිසරු සංස්කෘතිය දෙරණ වඩාත් ඉදිරියට ගෙන ගියේය. එමෙන්ම ඔවුන් දිනපතා විකාශය කරන ත්‍රාසය පමණක් ඇති හැගීම් කුප්පවනසුළු දකුණු ඉන්දීය දෙමළ චිත්‍රපට හරහා ඉන්දීය ක්‍රිකට් ලෝලී මානසිකත්වයට ශ්‍රී ලාංකික සාමාන්‍ය මිනිසා පත්කිරීම සදහාද ඔවුන් විශාල මෙහෙවරක් කරමින් සිටී. කුඩා දරුවන් සදහා විකාශය කෙරෙන කාටුන් වැනි ළමා වැඩසටහන් අතර ගතයුත්තක් ඇත්තේම නැති කාටුන් සහ ළමා වැඩසටහන් විකාශය කිරීම අතින් දෙරණ සිටින්නේ හිණි පෙත්තේය. 

ශ්‍රී ලංකාවේ ඇතිවී ඇති බොහෝ ප්‍රශ්න ගැටලු වලට වක්‍රාකාරයෙන් හේතු වී ඇති මිත්‍යාව වැපිරීමේ පුරෝගාමී කාර්ය භාරයක් ඉටුකළ නාලිකාව වන්නේද දෙරණය. 

කෙසේ වුවද ඔවුන් විසින් කාලීන වැඩසටහන් සම්බන්ධයෙන් වූ අනන්‍යතාවයක් කාලයත් සමග ගොඩනගා ගන්නා ලදී. විශේෂයෙන්ම දෙරණ 24X7 නාලිකාව හරහා ග්‍රන්ථ සම්බන්ධයෙන් විකාශය වන එක්තරා අපූරු වැඩ සටහනක් දුටුවෙමි. එමෙන්ම සිරස සුපර් ස්ටාර් වැඩසටහනට අභියෝගයක් වන මට්ටමට ඔවුන්ගේ ඩ්රීම් ස්ටාර් වැඩසටහන පත්කිරීමට දෙරණ සමත් වීම අගය කළ යුතුය. කුඩා දරුවන් වෙනුවෙන් වන දෙරණ ලිට්ල් ස්ටාර් වැඩසටහනද එසේම අවධානයට යොමු වූවකි.

දෙරණ ප්‍රවෘත්ති

සිරස ක්‍රම ක්‍රමයෙන් රටේ ජනප්‍රිය ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශකයාගේ භූමිකාව හිතා මතා අහිමි කරගනිද්දී ඉතා වේගයෙන් එම ස්ථානය ආක්‍රමණය කොට අත්පත් කරගැනීමට දෙරණ සමත් විය. එහිදී විශේෂ්යෙන්ම ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශන අංශය ප්‍රවර්ධනය සදහා අධික මුදලක් වියදම් කොට ඒ සදහා වෙනම නාලිකාවක් ඇතිකිරීම, ප්‍රවෘත්ති නිවේදකයන් ලෙස තරුණ ආකර්ශනීය පෙනුමක් ඇති දක්ෂ නිවේදක නිවේදිකාවන් බදවා ගැනීම, ප්‍රවෘත්ති වාර්තාකරුවන්ගේ ජාලය පුළුල් කිරීම වැනි කටයුතු රාශියක් වහ වහා සිදුකිරීමට ඔවුන් සමත් වූහ.  

ඔවුන්ට චතුර අල්විස් වැනි සැබෑ දක්ෂතාවයකින් යුත් ප්‍රසන්න පෙනුමකින්ද යුතු පුද්ගලයන් හමුවීම දෛවෝපගතය. අද දෙරණ චතුර අල්විස් නැමැති දක්ෂයා එකිනෙකට වෙනස් වූ භූමිකාවන් 5ක එනම් ප්‍රවෘත්ති නිවේදනය පත්තර කියැවීම ලෝකය සහ ලෝකයෝ ඉදිරිපත් කිරීම සංචාරක චාරිකා සටහන් ඉදිරිපත් කිරීම සහ දේශපාලන සාකච්ඡා සංවාද මෙහෙයවීම යන භූමිකා පහේම එක විට යොදවා ඇත. එම භූමිකා පහම ඔහු අති සාර්ථක ලෙස නිරූපණය කරනවා පමණක් නොව ඔහුට සැළකියයුතු පුද්ගල අනන්‍යතාවයක්ද ගොඩනැගී තිබේ.  

ආරම්භයේදී ස්වාධීන ලෙස ආරම්භ වූ දෙරණ ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශය ක්‍රම ක්‍රමයෙන් 2011 වසරෙන් පසුව පමණ පක්ෂග්‍රාහී වන්නට විය. 2015දී එවකට පැවැති පාලක පක්ෂය බලයෙන් පහ වීමත් සමග දෙරණ ඍජුවම එකී පක්ෂයේ අප්‍රකාශිත නිල ප්‍රවෘත්ති නාලිකාව බවට පත්වූයේ අධි වේගයෙනි. කෙසේ වෙතත් ආකර්ශනීය ප්‍රවෘත්ති මැදිරි සිත්ගන්නා සුළු ඉදිරිපත් කිරීමේ රටාව ආදියෙන් ඔවුන් ප්‍රේක්ෂකයා තව තවත් ග්‍රහණය කරගන්නා ආකරය දක්නට ලැබුණි. 2015 පරාජය වූ මහින්ද රාජපක්ෂ පාර්ශවය ඔවුන්ගේ ජයග්‍රාහී ඉෂ්ඨ මන්ත්‍රය ලෙස තෝරාගන්නා ලද ජාතිවාදය ඉතා ප්‍රවේශමෙන් ස්පර්ශ කරමින් එය පෝෂණය කරන තැනකට දෙරණ යාම කණගාටුදායකය. 

2018 ඔක්තෝබර් 26 වැනි දින ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට පටහැණි අන්දමින් අග්‍රාමාත්‍යවරයෙකු බලයේ සිටියදී මහින්ද රාජපක්ෂව අග්‍රාමාත්‍ය ධුරයට පත්කරන ලද අවස්ථාවේදී දෙරණ ඍජුවම එකී ස්ථාවරය වෙනුවෙන් කරුණු ඉදිරිපත් කරනු දක්නට ලැබුණි. ඉන්පසු පාර්ලිමේන්තු බහුතරය පෙන්වීමට අසමත් වීම හේතුවෙන් පාර්ලිමේන්තුව ව්‍යවස්ථාවේ ප්‍රතිපාදන උල්ලංඝනය කරමින් විසුරුවා හරින ලදී. එය සම්පූර්ණයෙන්ම අනීතික බවත් අධිකරණය ඉදිරියට ගිය කල නීතිඥවරුන්ගේ භාෂාවෙන් කියන්නේ නම් Black case එකක් බවත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව ගැන යන්තමට හෝ දන්නා ඕනෑම කෙනෙකු දන්නා කරුණකි. 

නමුත් විධායක ජනාධිපතිවරයා ගන්නා ලද පියවරක් වූ හෙයින් එය නිවැරදි කරගැනීම සදහා අධිකරණය ඉදිරියට යාමට සිදුවිය. කෙසේ වෙතත් දෙරණ මාධ්‍ය ජාලය අදාළ නඩුව පිළිබදව වාර්තා කරන ලද ආකාරය කෙතරම් සත්‍ය කරුණු විකෘති කිරීමක් වූයේද යත් දෙරණ බැලීම හේතුවෙන් අදටත් ජනාධිපතිවරයාට කැමති අවස්ථාවක පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරිය හැක්කේය යන මතයේ සිටින්නෝ ඇතැම් විට මට හමුවෙති. ඔවුන් චෝදනා කරන්නේ අධිකරණය පවා කුමන්ත්‍රණකාරී ලෙස කටයුතු කර සත්‍යය යටපත් කොට ඇති බවය. දෙරණේ ප්‍රවෘත්ති විකාශක භූමිකාවේ තරම වටහා ගැනීමට එම උදාහරණය පමණක් වුවද ප්‍රමාණවත්ය. 

2019 පැවැති ජනාධිපතිවරණයෙන් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ජයග්‍රහණය කරවීම සදහා තීරණාත්මක භූමිකාවක් දෙරණ ඉටු කරන ලදී. ඉන් පසුව පවා ආණ්ඩු පක්ෂයේ ස්ථාවරය කුමක් වේවා එය සාධාරණීකරණය කිරීමට දෙරණ සැදී පැහැදී සිටී. වර්තමානයේ වුවද දෙරණට අනුව ශ්‍රී ලංකාවේ කොරෝනා රෝගය පාලනය කර අවසන්ය. කොරියාවේ මහ මැතිවරණය පැවැත්වූ හෙයින් ශ්‍රි ලංකාවේද මැතිවරණය පැවැත්වීමට බාධාවක් නැත. ඇදිරි නීතිය ඉවත් කළ අද දිනයේ පවා ජනතාව විනයවත්ව හැසිරී ඇත. කොරෝනාවෙන් බැටකන දියුණු රටවල් පවා ශ්‍රී ලංකාව ආදර්ශයට ගැනීමට සාකච්ඡා පවත්වති.

දෙරණ දේශපාලන සංවාද සහ පත්තරේ විස්තරේ

දෙරණ නාලිකාවේ විකාශය වන ප්‍රධාන දේශපාලන සංවාද දෙක වන 360 සහ වාද පිටියේ සාර්ථකත්වයට ඒවා මෙහෙයවන චතුර අල්විස් සහ ඩිල්කා සමන්මලී දෙදෙනාගේ පුද්ගල සාධකය ඉතා තදින් බලපා ඇත. ඔවුන් සැබැවින්ම දක්ෂය. එසේම බොහෝ විට නාලිකාවේ දේශපාලන දැක්ම හා සමගාමී වන පරිදි ආරාධිතයාගෙන් උත්තර ලබා ගැනීමට සමත්ය. ජනප්‍රිය ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශකයාගේ භූමිකාව සිරස අහිමි කරගනිද්දී ඒ හා සමගාමීව ඔවුන්ට අහිමි වූ දේශපාලන සංවාද මණ්ඩපයද දෙරණ විසින් ඩැහැගන්නා ලදී.

දෙරණ නාලිකාවේ පත්තරේ විස්තරේ ඉදිරිපත් කරන ආකාරයද සුවිශේෂීය. එය හුදෙක් පුවත්පත් කියැවීමක්ම නොවේ. ඒ ඒ එක් එක් පුවත කියවන චතුර අල්විස් ඒ පිළිබදව නරඹන්නා සිතිය යුතු මානයද ඒ සමගම කියයි. දෙරණට ඔවුන්ගේ නරඹන්නන් ඔවුන්ගේ දේශපාලන දැක්ම හා සමානුපාතික කරගැනීමට ඒ අනුව වඩාත් පහසු වී තිබේ. එය නරඹා නිවසින් පිටව යන කෙනෙකු ඒ පුවත ගැන කතා කරන්නේ පුවත්පතේ වාර්තා වී තිබූ ආකාරයට වඩා චතුර අල්විස් අතින් දැමූ කොටස මූලික කරගනිමිනි. එය ඉතාම කාර්යක්ෂම මෙන්ම සාර්ථක ප්‍රචාරණ ක්‍රමයකි.

හිරු

හිරු අප බොහෝදෙනෙක් හදුනාගන්නේ ගුවන්විදුලි නාලිකාවක් ලෙසය. එතෙක් ගුවන් විදුලි ක්ෂේත්‍රයේ ප්‍රාසාංගිකයාගේ ස්ථානය අත්පත් කරගෙන සිටි සිරස එෆ්.එම් අභිබවා යමින් එම ස්ථානය අත්පත් කර ගැනීමට දුමින්ද සිල්වාගේ සොයුරු රේන සිල්වාට අයත් ඒ.බී.සී මාධ්‍ය ජාලයේ හිරු එෆ් එම් සහ ෂා එෆ් එම් සමත් විය. එකළ දුමින්ද සිල්වා එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ කඩුවෙල ආසන සංවිධායකවරයාය. ඊළාම් යුද්ධය අවසාන භාගයේ පුවතක් වැරදි ලෙස විකාශය කිරීම හේතුවෙන් ඒ.බී.සී මාධ්‍ය ජාලයට අයත් හිරු ඇතුළු ගුවන්විදුලි නාලිකා ගණනාවක් තහනම් කෙරුණි. දුමින්ද සිල්වා පක්ෂය මාරු කොට එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයට එක්වීමත් සමගම එම තහනම ඉවත් කරන ලදී.

එතෙක් ගුවන් විදුලි නාලිකා කෙරෙහි පමණක් අවධානය යොමු කර තිබූ ඒ.බී.සී මාධ්‍ය ජාලය හිරු නමින් රූපවාහිනී නාලිකාවක් අරඹන්නේ පසුකාලීනවය. එහි මුල් කාලයේ විකාශය වූ නිර්මාණාත්මක ගුණයෙන් අනූන සබද බබානිස් වැනි ටෙලි නාට්‍ය මාගේ මතකයේ රැදී තිබේ.

පසුකාලීනව දුමින්ද සිල්වාට භාරත ලක්ෂමන් ඝාතනය මත මරණීය දණ්ඩනය නියම වීම හේතුවෙන් සියල්ලට ඉහළින් සියල්ල දකිමින් සිටි හිරුට සියල්ල නොපෙනී යන්නට පටන්ගත්තේය. ඔවුන්ට ඉන්පසු පෙනුණේ තම අයිතිකරුගේ බාල සොහොයුරා සිරගත වී ඇති බව පමණි. ඔවුන්ගේ ප්‍රකාශ හරහා දුමින්ද සිල්වා නිදහස් කරගැනීමට ඒ මොහොතේ කළ හැකි උපරිම දෙය කුමක්ද ඔවුන් ලවක් දෙවක් නැතිව එය කරමින් සිටී. දෙරණ සම්බන්ධයෙන් පැවසූ බොහෝ කාරණා හිරු සම්බන්ධයෙන්ද එලෙසින්ම අදාළ වේ.

ස්වර්ණවාහිනී

ස්වර්ණවාහිනිය පිළිබදව මාගේ මතකය සිරස පිළිබදව ඇති මතකය තරම්ම පරණය. මුලින්ම මාගේ අවධානය යොමු වන්නේ ස්වර්ණවාහිනියේ විකාශය වූ සාමය සොයා යන සිල්වන් නම් කාටුන් වැඩසටහනට සහ සීනා නම් රූපවාහිනී ටෙලි කතා මාලාවට වේ. ඉන්පසු ඔවුන් ඉදිරිපත් කළ මහා සිංහලේ වංස කතාව ගග දිගේ වැනි වැඩසටහන් හරහා ශ්‍රී ලංකාවේ මාධ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ නොමැකෙන නාමයක් සනිටුහන් කරගැනීමට සමත් විය. අදටත් ස්වර්ණවාහිනයේ බොහෝ වැඩසටහන් ටෙලිනාට්‍යද ඇතුළුව ඉහළ ගුණත්වයකින් සහ නිර්මාණාත්මක ගුණයකින් යුක්තය.

ස්වර්ණවාහිනියේ ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශයද අපක්ෂපාතී බව අතින් අනෙක් සෑම නාලිකාවකටම ඉදිරියෙන් සිටී. විශේෂයෙන්ම පසුගිය ජනාධිපතිවරණ සමයේ මැතිවරණ කොමිසමේ පවා විශේෂ ඇගයීමට ස්වර්ණවාහිනිය ලක්විය. කෙසේ වෙතත් අනෙක් නාලිකා වලට සාපේක්ෂව ඔවුන්ට ඇත්තේ සෙමෙන් ගමනකි. මැදිරි නවීකරණය නවීන තාක්ෂණය යනාදිය භාවිතයට සිරස හිරු හා දෙරණ නාලිකා තරම් උනන්දුවක් දක්වන බවක් නොපෙනේ. ප්‍රවෘත්ති නාලිකාවකට වඩා ප්‍රාසාංගික නාලිකාවක් වශයෙන් තම අනන්‍යතාවය ආරක්ෂා කරගැනීමට ස්වර්ණවාහිනිය මූලිකත්වය දී ඇති බවක් බොහෝ විට පෙනී යයි. එමෙන්ම දේශපාලනය ප්‍රවෘත්ති හා දේශපාලන සංවාදාත්මක වැඩසටහන් වලින් ඔබ්බට ගෙනයාමෙන් වැලකීමේ ශික්ෂාව උපරිමයෙන් රකින නාලිකාවක් ලෙස ස්වර්ණවාහිනිය අවධානයට යොමුවේ.

TNL 

නාලිකාව මාගේ අවධානයට මුලින්ම යොමු වන්නේ එහි විකාශය වූ චමුදිත සමරවික්‍රම ඉදිරිපත් කළ ජනහඩ සංවාදාත්මක වැඩසටහන හේතුවෙනි. මා කුඩා කළ සිටම මාගේ පියාණන් එම වැඩසටහන නරඹනු මම දැක ඇත. ඉන්පසු ඕල්වේස් බ්රේක් ඩවුන් සහ රාමායණය හේතුවෙන් ටී.එන්.එල් නාලිකාව අවධානය දිනා ඇත.  

ප්‍රවෘත්ති නාලිකාවක් ලෙස අනෙක් නාලිකා පිළිබදව කතා කිරීමේදී ටී.එන්.එල් පිළිබදවද කතා කළ යුතු බව කියැවුණද ප්‍රවෘත්ති නාලිකාවක් ලෙස එහි වැදගත්කමක් හෝ ජනප්‍රියතාවයක් මා කිසිදාක දැක නැත. යටත් පිරිසෙයින් ටී.එන්.එල් ප්‍රවෘත්ති කිසිදාක නරඹා හෝ නැත. 

වැකිය

ඒ අනුව ගත්කළ ශ්‍රී ලංකාවේ අපක්ෂපාතී ජනප්‍රිය ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශකයාගේ භූමිකාව නැවත වරක් ඇත්තේ පුරප්පාඩු වූ තත්වයක වේ. මේ මොහොතේ පෙනී යන ආකාරයෙන් එය අත්පත් කරගැනීමට වඩාත්ම සුදුස්සා ස්වර්ණවාහිනිය බව පෙනේ. නමුත් ස්වර්ණවාහිනියට එවන් පීඩනයක් දරා ගැනීමේ ශක්‍යතාවයක් ඇත්තේද අභිලාසයක් ඇත්තේද යන්න ගැටලුවකි. 

The Accidental Prime Minister හෙවත් ඉන්දීය දේශපාලනයේ පවුල්වාදයේ පැතිකඩක්

හිටපු ඉන්දීය අග‍්‍රාමාත්‍ය ආචාර්ය මන්මෝහන් සිං කියු පමණින් අපගේ සිතට නැගෙන්නේ දුටු පමණින් ප‍්‍රසන්න කඩවසම් උගත් ගෞරවාන්විත මිනිසෙකි. ඔහු 2004 සිට 2014 දක්වා ඉන්දියාවේ අගමැතිවරයා වශයෙන් කටයුතු කරන ලදී. ඔහු රූපවාහිනියේ පුවත්පත්වල දුටු පමණින් හදුනා ගත්තද ඔහුගේ පෞද්ගලික චරිතය දක්ෂතා සහ ඔහු දැරූ අගමැති ධුරයේ දේශපාලන පැතිකඩ විග‍්‍රහ කරගැනීමේ තැනකට ශ‍්‍රී ලාංකික අප ගමන් නොකළ තරම්ය.

හිටි හැටියේ ඇස ගැසී නැරඹූ මෙම අපූරු සිනමා නිර්මාණය නොවන්නට ඔහුගේ අගමැති දිවියේ ඇතුලාන්තය විමසා බැලීමට වටින අපූරු නාට්‍යාකාර වෘතාන්තයක් වැනි බව මගේ වුවද අවධානයෙන් ගිලිහෙන්නට ඉඩ තිබුණි.

ආචාර්ය මන්මෝහන් සිංගේ මාධ්‍ය උපදේශකවරයා වශයෙන් කලක් කටයුතු කළ Sanjaya Baru විසින් රචනා කළ "The Accidental Prime Minister - The making and unmaking of Manmohan Singh" කෘතිය ආශ‍්‍රයෙන් මෙම අපූරු සිනමා කෘතිය නිමවී ඇත.

රංගනය ගැන විශාල වශයෙන් කීමට දෙයක් නැතත් මන්මෝහන් සිං ලෙස රගන Anupam Kher සහ Sanajaya Baru ලෙස රගන Akshey Khanna එම චරිත වලට උපරිම සාධාරණයක් ඉටුකර ඇත. චිත‍්‍රපටයේ නිර්මාණාත්මක භාවයට වඩා මගේ අවධානය දිනාගත්තේ එයින් හෙළිදරව් කැරෙන කතා පුවතයි. එය කෙතරම සිත ඇද බැදගත්තාදැයි කිවහොත් චිත‍්‍රපටය නරඹා අවසන් වූ මොහොතේ පටන්ම Sanjaya Baru විසින් රචිත ඉහත කී ග‍්‍රන්ථය කෙසේ හෝ සොයාගෙන කියැවීමේ නොමැඩිය හැකි පිපාසාවකින් පෙළෙන්නට වීමි.

වර්ෂ 2004 ඉන්දීය කොංග‍්‍රස් පක්ෂයේ නායකත්වයෙන් යුත් ඉන්දීය ප‍්‍රගතිශීලී සන්ධානය මහ මැතිවරණයෙන් ජයගැනීමෙන් පසු සියලු දෙනා ඇසූ ප‍්‍රශ්නය වූයේ "අගමැති වන්නේ කවුද?" යන්නයි. බොහෝ කොංග‍්‍රස් පාක්ෂිකයන්ගේ ඒකායන බලාපොරොත්තුව වූයේ කොංග‍්‍රස් පක්ෂ නායිකා සෝනියා ගාන්ධි අගමැති ධුරයට පත්විය යුතු බවයි. එසේ වුවත් මෙම චිත‍්‍රපටයට අනුව ඇයට ඒ සදහා ප‍්‍රධාන බාධාවන් දෙකක් තිබුණි. එකක් ඇය උත්පත්තියෙන් ඉන්දීය ජාතික කාන්තාවක් නොවීමයි. දෙවැන්න ඇගේ පුත් රාහුල් ගාන්ධි ඇය අගමැති ධුරයට පත්වනවාට දැක්වූ විරුද්ධත්වයයි.

මේ හේතුවෙන් උභතෝකොටිකයකට මැදිවන සෝනියා ගාන්ධි දෙස කොංග‍්‍රස් පක්ෂ ජ්‍යෙෂ්ඨයන් නෙත් දල්වා බලා සිටින්නේ ඇය තමන්ව අගමැති ධුරය සදහා නිර්දේශ කරාවි යන බලාපොරොත්තුවෙනි. කෙසේ වෙතත් ඉතා පුළුල් ලෙස දුරදිග කල්පනා කරන ඇය කොංග‍්‍රස් පක්ෂ ජ්‍යෙෂ්ඨයන් බොහෝ දෙනෙකුගේ නොසතුටට හේතුවන පරිදි අගමැති ධුරයට ආචාර්ය මන්මෝහන් සිං නිර්දේශ කරනු ලබයි.

ආර්ථික විද්‍යාව පිළිබදව පෘථුල දැමකින් යුත් ප‍්‍රාඥ්ඥයෙකු වූද, ඉන්දීය රජයේ හිටපු මූල්‍ය උපදේශකවරයෙකුද, ඉන්දීය තැන්පතු බැංකුවේ හිටපු අධිපතිවරයෙකු වූද, මධ්‍ය සැළසුම් කොමිසමේ හිටපු උපසභාපතිවරයෙකු වූද, හිටපු මුදල් අමාත්‍යවරයෙකු වූද, 1998 සිට 2004 දක්වා ඉන්දීය රාජ්‍ය සභාවේ විපක්ෂ නායකවරයා වූද ආචාර්ය මන්මෝහන් සිං බොහෝ දෙනා සළකනු ලැබුවේ නොගිණිය යුතු වැඩක් පැවරූ විට ගරු බුහුමන් අපේක්ෂා නොකර එය ඉටුකරන සමාජ සම්බන්ධතා අර්ථයෙන් ගත්කල ඉතා පසුගාමී චරිතයක් වශයෙනි.

එම මතයට සාධාරණ පදනමක්ද විය. එනම් ආචාර්ය මන්මෝහන් සිං ඉතාම ලැජ්ජාශීලී නිහඩ පුද්ගලයෙකු වීමයි. ඉහත කී කෘතියේ රචක ආචාර්ය මන්මෝහන් සිංව ඔහුගේ පළමු මහජන ඇමතීමට සූදානම් කරවන ආකාරය ඉතා මැනවින් චිත‍්‍රපටයේ නිරූපණය වන්නේ හිටපු අගමැතිවරයාගේ පසුගාමී පෞරුෂය පිළිබදව මනා චිත‍්‍රයක් නරඹන්නාට ලබාදෙමිනි. එසේ වුවද එම පසුගාමී බව තුල සැගවුණු ඉවසිලිවන්ත සාවධාන විචක්ෂණ බවක්ද එම චරිතය වුවමනාවෙන් නිරීක්ෂණය කරන්නෙකුට පෙනී යනු ඇත.

ඉන්දිරා ගාන්ධි අගමැති ධුරය ප‍්‍රතික්ශේප කරමින් ඒ සදහා ආචාර්ය මන්මෝහන් සිං පත්කරනු ලැබුවද ඒ හරහා ඇය අපේක්ෂා කරන ලද්දේ තම පුත් රාහුල් ගාන්ධි අගමැති ධුරයට පත්කළ හැකි දිනයක් එළඹෙනතුරු සැබැවින්ම තමාගේ පාලනයට පහසුවෙන් නතුකරගත හැකි රූකඩයෙකු අගමැති පුටුවේ ඉන්දවා ඔහුව තමාට අවශ්‍ය පරිදි නටවමින් ඉන්දියාවේ නිල නොලත් පාලිකාව බවට පත්වීමයි. ඒ සදහා ඇයරටේ සියලුම තීරණාත්මක කාරණා සම්බන්ධයෙන් ජාතික උපදේශක කමිටුවක් ස්ථාපිත කොට එහි සභාපති ධූරයට තමන්ම පත්වන්නීය. එහිදී අපේක්ෂා කරන්නේ අගමැතිවරයා සෑම කටයුත්තකදීම ජාතික උපදේශක කමිටුවේ හෙවත් සත්‍ය වශයෙන්ම ගත්කල සෝනියා ගාන්ධිගේ උපදෙස් මත කටයුතු කරන පුද්ගලයෙකු බවට පත්කිරීමයි.

මෙහිදී අගමැති මන්මෝහන් සිං වටා සිටින සමස්ථ නිලධාරී තන්ත‍්‍රයම පාහේ කොංග‍්‍රස් පක්ෂ නායිකාව ඇතුලු එකී පක්ෂයේ ඉහළ මණ්ඩලයට සම්පූර්ණයෙන්ම නතු පුද්ගලයින් බවට පත්කරගැනීම හරහා අගමැතිවරයා බොහෝ දුරට හුදෙකලා කිරීමට කටයුතු කරන ලදී. එහිදී හුදෙක් අගමැතිවරයාගේ ප‍්‍රසාදය මත පමණක් ඔහුගේ මාධ්‍ය උපදේශකවරයා බවට පත්වන Sanjaya Baru පමණි ඔහුට අනුව කොංග‍්‍රස් පක්ෂයට නතු නොවූ අයෙකුට අගමැති කාර්ය මණ්ඩලයේ ඉතිරි වන්නේ.

අගමැති මන්මෝහන් සිං කෙරේ සෝනියා ගාන්ධිගේ ආධිපත්‍යය කෙතෙක්ද යන්න මන්මෝහන් සිං අගමැති බවට පත්වී පවත්වනු ලබන භෝජන සංග‍්‍රහයේ ජවනිකාවෙන් මනාව නිරූපණය කොට ඇත. එහිදී Sanjaya Baruට හමුවන එක්තරා මන්ත‍්‍රීවරයෙකු පවසන්නේ තමාට මුදල් රාජ්‍ය අමාත්‍ය ධුරය හිමිවන බවත් මුදල් අමාත්‍ය ධුරය අගමැතිවරයා තබාගන්නා බවත් ඔහුට අගමැතිවරයා පුද්ගලිකවම පැවසූ බවයි.

මේ බව එම සාදයේදීම Sanajaya Baru විසින් මුදල් අමාත්‍යංශය අපේක්ෂාවෙන් සිටින එක් ජ්‍යෙෂ්ඨ දේශපාලනඥයෙකුට පවසයි. එයින් කිපෙන ඔහු සෝනියා ගාන්ධිගේ සමීපතම උපදේශකවරයෙකුට එය පවසයි. එකී උපදේශකයා එකෙනෙහිම සෝනියා ගාන්ධිට එය පවසයි. එය අසන සෝනියා ගාන්ධි මුදල් අමාත්‍යංශය පෙරකී ජ්‍යෙෂ්ඨ දේශපාලනඥයාට ලබාදෙන ලෙස මන්මෝහන් සිංට බලපෑම් කරයි. ඔහු එයට එකග වේ. ඒ අනුව විනාඩි 5ක පමණ කාලයකදී ඉන්දියාවේ මුදල් ඇමති වෙනස් කිරීමට කටකතාවකට හැකියාව ලැබේ.

මෙම චිත‍්‍රපටයට අනුව සෝනියා ගාන්ධිගේ පූර්ණ සැළැස්ම වන්නේ අගමැති ධුරය භාරගැනීම සදහා රාහුල් ගාන්ධි සූදානම් වන දිනයක් දක්වා මන්මෝහන් සිං හරහා තමන් රට පාලනය කිරීමයි. මෙම චිත‍්‍රපටයට අනුව ආචාර්ය මන්මෝහන් සිංගේ ප‍්‍රතිරූපය ගොඩනැගීමට Sanjaya Baru දරණ උත්සාහය හේතුවෙන් සෝනියා ගාන්ධිගේ පෙරකී උත්සාහය බොහෝ දුරට ව්‍යර්ථ වේ. සෝනියා ගාන්ධි සහ පිරිවර කකුලෙන් අදින අවස්ථා වලදී මන්මෝහන් සිංට නැගී සිටීමට උපායෝපක‍්‍රම සහ අත්වැල සපයන බවට මෙම චිත‍්‍රපටය පෙන්වා සිටින්නේ Sanjaya Baru වේ. එය ඇතැම් විටක Sanjaya Baru විසින් කරන ස්වයං පාරට්ටු කරගැනීමක්දැයි සැක සිතෙන තරමටම බරපතළ බවට පත්වේ.

මෙම චිත‍්‍රපටයට අනුව සෝනියා ගාන්ධි රාහුල් ගාන්ධි ඇතුලු කොංග‍්‍රස් පක්ෂයේ ඉහළ දේශපාලන මණ්ඩලයට ආචාර්ය මන්මෝහන් සිං දෙවන වරට අගමැති ධුරයට පත්කිරීමේ කිසිදු අදහසක් තිබෙන බවක් පෙනී නොයයි. නමුත් මන්මෝහන් සිං ඉදිරියට දමාගෙන මැතිවරණ ව්‍යාපාරය මෙහෙයවීමට සිදුවන තැනට ඔවුන් නිතැතින්ම තල්ලු වේ. මන්මෝහන් සිංගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරය සදහා රාහුල් ගාන්ධිගේ දියාරු ප‍්‍රතිචාරය මෙම චිත‍්‍රපටයේ එක් දර්ශනයකදී පෙන්වන දේශපාලන වේදිකාවක පසුබිමේ ඇති නොරිස්සුම් මුහුණක් සහිත රාහුල් ගාන්ධිගේ පින්තූරයකින් මනාව නිරූපණය කර ඇත.

පළමු ධුර කාලයේ කෙසේ වෙතත් සිය දෙවැනි ධුර කාලයේදී ආචාර්ය මන්මෝහන් සිං බොහෝ දුරට සෝනියා ගාන්ධි සහ රාහුල් ගාන්ධිගේ ආධිපත්‍යයට හා කොංග‍්‍රස් පක්ෂයේ න්‍යාය පත‍්‍ර වලට නතුවූ ස්වරූපයක් මෙම චිත‍්‍රපටය පෙන්වා සිටී. කෙසේ වෙතත් එයට හේතුව වශයෙන් චිත‍්‍රපටය හරහා අවධාරණය කෙරෙන්නේ මෙහි කථකයා වූ Sanajaya Baru අගමැති කාර්ය මණ්ඩලයෙන් ඉවත්වීමයි.

අචාර්ය මන්මෝහන් සිං කෙතරම් විචක්ෂණ බුද්ධිමතෙකු වුවද ඔහුගේ පක්ෂය විසින්ම ඔහුගේ ප‍්‍රතිරූපය ඉතාම සැළසුම් සහගත ලෙස කඩා බිද දමන්නේ පක්ෂයේ මීළග ඔටුන්න හිමි කුමරා වූ රාහුල් ගාන්ධි අභිශේක කිරීම සදහා වන උපක‍්‍රමයක් ලෙසිනි. එහිදී කොංග‍්‍රස් පක්ෂයේම මාධ්‍ය ප‍්‍රකාශකයන් විසින් මාධ්‍යවේදීන් නගන ප‍්‍රශ්න වලට ඉතාම මෝඩ සහ විසුළු සහගත ප‍්‍රතිචාර දැක්වීමෙන් සියලු විවේචනයන්ට ඉතාම සියුම් අන්දමින් මන්මෝහන් සිං නිරාවරණය කෙරෙන ආකාරය චිත‍්‍රපටයේ නිරූපණය කර තිබෙන අයුරු ප‍්‍රශංසනීය වේ.

මෙම තත්වය හේතුවෙන් තනිව මහත් වූ ස්ථාන විවේචනයන්ට මුහුණදෙන මන්මෝහන් සිං ඉතා කළකිරීමට පත්වේ. චිත‍්‍රපටයේ දැක්වෙන ආකාරයට මෙම තත්වය මැනවින් දකින Sanajaya Baru විසින් මෙම චිත‍්‍රපටයට පදනම් කරගන්නා ඉහත කී පොත රචනා කරන්නේ ආචාර්ය මන්මෝහන් සිංගේ අවසරයද සහිතව ඔහු ඉතා කළකිරීමෙන් සිටි ඔහුගේ ධුර කාලයේ අවසාන භාගයේදී වෙයි. නමුත් Sanjaya Baruට අනුව එකී පොතේ සදහන් සත්‍යයේ වූ කටුක බව හේතුවෙන් පොත පිටවීමෙන් පසු එය කියවන ආචාර්ය මන්මෝහන් සිං Baru සමග කතාබහ ඇතුලු සියලු සම්බන්ධතා අතහැර දමයි.

ඉන්පසු 2014 වසරේදී පැවැත්වෙන ඉන්දීය මහ මැතිවරණයෙන් කොංග‍්‍රස් පක්ෂයෙන් අගමැති ධූරාපේක්ෂක ලෙස ඉදිරිපත් වන රාහුල් ගාන්ධිට ඓතිහාසික පරාජයක් අත්වන්නේය. චිත‍්‍රපටයේ නිරූපණය කෙරෙන ආකාරයට එය සත්පුරුෂයෙකු වූ ආචාර්ය මන්මෝහන් සිංට රාහුල් ගාන්ධි සෝනියා ගාන්ධි ඇතුළු කොංග‍්‍රස් පක්ෂ ඉහළ මණ්ඩලය විසින් සිදුකරන ලද අසාධාරණයට ලැබුණුු ස්වභාවික ප‍්‍රතිචාරයක් වැනිය.

කෙසේ වෙතත් චිත‍්‍රපටයේ අග සිට මුල දක්වාම සියලු සිද්ධීන් විස්තර කෙරෙන්නේ Sanjaya Baru ගේ දෘෂ්ටි කෝණයෙනි. ඔහු ආචාර්ය මන්මෝහන් සිංගේ පළමු ධුර කාලයේදී ඔහුගේ මාධ්‍ය උපදේශක වශයෙන් කටයුතු කර යම් හේතුවක් මත ඒ තනතුරින් ඉල්ලා අස්වූවෙකි. එබැවින් මන්මෝහන් සිංගේ අගමැති භූමිකාව පිළිබදව Sanjaya Baru ගේ කියවීම සත්‍යවාදී අපක්ෂපාතී එකක්ද යන උභතෝකෝටිකයට මෙහිදී මැදිවීමට සිදුවෙයි.

එම උභතෝකෝටිකය පවතිද්දී වුවද මෙම චිත‍්‍රපටය හරහා නිරූපිත ඉන්දීය දේශපාලනයේ පවුල්වාදී පැතිකඩ සිත කළඹවනසුළු වේ. ලොව වැඩිම ජනගහණයක් වෙසෙන ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රාජ්‍යය පාලනයේදී එක පවුලක නාටකීය භූමිකාවන්හි ප‍්‍රතිඵල ජාතික ප‍්‍රතිපත්ති වශයෙන් එළිදැකීම එකවර හාස්‍යය කෝපය මෙන්ම අනුකම්පාවද ජනිත කරවයි.

එබැවින් සිද්ධි වාර්තාකරණයේ දෘෂ්ටිකෝණයේ පළල කෙතෙක් වුවද කෙතරම් පක්ෂග‍්‍රාහී ආස්ථානයක සිට ලියැවුණද දකුණු ආසායාතික දේශපාලන සන්දර්භයේ සැබෑවේ එක මුහුණුවරක් මෙම චිත‍්‍රපටය හරහා පිළිබිඹු වන බව පිළි නොගෙන බැරිය.

tag