රාවණාවාදීන්ගේ තුන්කල් දැක්ම

විවිධ තරාතිරම් වල විවිධ ස්වරූප වලින් රාවණාවාදී වුණ අය මම දැක තිබෙනවා මේ එයින් සමහරක්:-

1. රාවණා හිටියා වෙන්නත් පුළුවන් නැති වෙන්නත් පුළුවන්, ඒත් හිටියනම් හොඳයි කියල හිතන අය.

2. රාවණා හිටියත් නැතත් හිටියා කියන්න ඕන කියල හිතන අය.

3. රාවණා හිටියා කියලා කියවෙන පොත්ම විතරක් කියවලා ඒක එහෙමමයි කියලා හිතන අය.

4. රාවණා ගැන යූටියුබ් එකෙන් ඉගෙනගත් අය.

5. නමේ මොකක් හරි "රා" ගතියක් හින්දා තමන් රාවණාගෙ මී මුනුබුරා කියලා හිතාගෙන ඉන්න අය.

6. රාවණා අද හෙටම නැගිටලා මේක හොල්ලලා දාලා එකලාසයක් කරනකල් බලා ඉන්න අය.

7. රාවණා ගැන තිබුණ පුස්කොල පොත් ටික සුද්දො අරන් ගිහින් ඒකෙ තියන විදියට රොකට් හදලා හඳට ගියා කියල හිතාගෙන ඉන්න අය.

8. රාවණා හිටියාමයි කියලා ඔප්පු කරන්න පර්යේෂණ කරන අය.

9. තමන් පර්යේෂණ නොකළත් අනික් අයගෙ හැම පර්යේෂණයකින්ම ඔප්පු වෙන්නෙ රාවණා හිටපු බව කියලා හිතන අය.

10. රාවණාවාදය සත්‍යවාදී වුණත් නැතත් ඒක සංකේතයක් ලෙස ස්ථාපිත කිරීමේ දේශපාලනික වැදගත්කමක් දකින අය.

මේ සටහන වැඩියෙන්ම අවධානය යොමු කරන්නෙ ඔය 10 වෙනියට කියපු කණ්ඩායමට. රාවණාවාදී බොහෝ දෙනෙක් එක්ක කතා කළාම ⁣ඔවුන්ගෙ තුන්කල් දැක්මක් ගැන තේරෙන්න ගන්නව. ඒක ඔවුන් දැනගෙන කරනවද ඉබේ හැදිලද කියන්න මම දන්නෙ නෑ. හැබැයි ඔවුන්ගෙ ක්‍රියා කළිපාය් එහෙම හැඩයක් තියන බව පේනව. ඒක වෙන්නෙ මෙහෙමයි.

1. අතීතය - මූලාශ්‍ර සියල්ල රාවණාවාදයට ගෑවීම

මේ හරහා සිදුකරන්නෙ ඓතිහාසික වාර්තා, සෙල්ලිපි, පුරාවස්තු, සමහරවිට පරණ නවකතා, කවි, ශ්ලෝක, ජනශ්‍රැති, ඇදහිලි විශ්වාස, නූතන නවකතා, යූටියුබ් චැනල්, ෆේස්බුක් පිටු ආදී මේ සියල්ලම රාවණාවාදය සනාථ වන ලෙස කියවීම. ඒ කොහොමද හැම එකම එහෙම කියවන්නෙ. පුළුවන්. ඒ සියල්ලෙ තියන පැහැදිලි කළ නොහැකි හෝ උත්කෘෂ්ට තැනක් අරන් ඒක රාවණාට ගාවන්න ලේසියෙන් පුළුවන්. එහෙම කරන හැටි මම මගේ "රාවණාවාදී පොතපතෙහි ස්වභාවය" ලිපියෙදි විස්තර කළා.

⁣ඒ අනුව සෑම දෙයක්ම තමන්ගෙ තර්කය පෝෂණය කරන ඒව විදියට හරවා ගන්නවා. ඒත් තවම කතාව සම්පූර්ණ වෙන්නෙ නෑ. ඓතිහාසික මූලාශ්‍ර ඔක්කොම ගෑව්වත් කතන්දරේ හිස් තැන් හිටිනවා. ඒව කොහොමද පුරවගන්නෙ? ඔය රාවණාවාදී යූටියුබ් චැනල් වල එහෙම රාවණා යතුරු කැරැල්ලක් ඉණේ ගහං හිටියනම් ඒ යතුරු වල හැඩය, හදපු ලෝහය පවා කියනවනෙ. ඒව කොහොමද දැනගන්නෙ. එතනදි කමයි වර්තමාන දැක්ම එන්නෙ.

2. වර්තමානය - විශ්වාසය හා පරිකල්පනය

රාවණාවාදය ගැන එය පිළිගන්නා බොහෝ දෙනෙකු එක්ක කරපු කතාබහ වලදි මට දැනුණ දෙයක් තමයි ඔවුන් "මේක හැම එකක් ගැනම ප්‍රශ්න අහ අහ කරන්න බැහැ. රාවණා කියන්නෙ හෙළයන්ගෙ හෘදය සාක්ෂිය. එය මතුකරගන්න මේ ගැන යම්කිසි විශ්වාසයක් තිබෙන්නට ඕනෑ. ඒ ගැන සැකයක් තියන කෙනෙක් නියම හෙළයෙක් වෙන්න බෑ" වගේ මතයක ඉන්න බව.

ඒ අනුව මේ තුන්කල් දැක්මෙ වර්තමානයේ මෙහෙවර තමයි රාවණාවාදයට ගාවලා රාවණාවාදී ඔස්තාර්ලා කියන ඕනෑම දෙයක් තර්කානුකූල සහ/හෝ පිළිගතහැකි වුණත් නැතත් ඒවා ප්‍රශ්න නොකර විශ්වාස කළ යුතුයි යන මතය ප්‍රචලිත කිරීම. ඒ හරහා බොහොම ලේසියෙන් හැකියාව ලැබෙනවා අර රාවණාගෙයි කියන මූලාශ්‍ර එකතු කළත් හැදෙන හිඩැස පරිකල්පනයෙන් පුරවන්න. මොකද විශ්වාස කළ යුතුයි කියන එක නියාමයක් විදියට ගත්ත කෙනාට යම් කරුණක පිළිගත හැකි නොහැකි බව අදාළ වෙන්නෙ නෑ. ඔහු ඒ පරිකල්පනමය හිස්තැන් පිරවීම් පිළිගන්නෙ හුදෙක්ම එක්කෝ රාවණට ඇති ⁣ගරුත්වය මත. නැත්නම් අර මුලින් කියපු විදියට රාවණාවාදය රොපණය කිරීමේ දේශපාලන වැදගත්කමක් දකින නිසා ඒ ගැන ඇසෙන කතාව සත්‍යවාදී වුණත් නැතත් එය පැළ කළ යුතු බව සිතීම.

මේ අතීත වර්තමාන හැසිරීමේ ඉලක්කය මොකක්ද? නිසැකවම අනාගතය.

3. අනාගතය - සියල්ලෝම පිළිගන්නා බලගතු සංකේතයක්

අද රාවණාවාදය ගැන පරිකල්පනය මත ලියැවෙන පොත් වලට ඒවායේ ඇති පදනම් විරහිත බව පෙන්වමින් ගොඩක් අය හිනා වෙනවා තමයි. ඒත් සැළකියයුතු පිරිසක් එය විශ්වාස කරනවාටත් වඩා අදහනවා. මේ අය ළමයින්ට කුඩා කාලෙදි කතාන්දර විදියට පවා රාවණා ගැන කියා දෙමින් තමන් අතින් අරන් පැලකරගත්තු රාවණාවාදය දරුවන් තුල උපතින් උරුම කරගත් දහමක් ලෙස පැළ කරාවි. එහෙම රාවණාවාදය උත්පත්ති විශ්වාසයක් වෙලා තව පරම්පරාවකට දෙකකට පස්සෙ බලද්දි අර සාධක නැතුව පරිකල්පනය මත ලියපු හිනාවට ඉලක්ක වුණු දැනුමට ඓතිහාසිකත්වයක් ආරෝපණය වෙනව. එවිට යම් කාලයක් තුල සමාජයේ බහුතරයක් ඉතිහාසය පුරාවිද්‍යාව කුමක් කිව්වත් රාවණාවාදය හදවතේ පුරාවෘත්තයක් ලෙස ගන්නව. එවැනි කාලෙක රාවණාවාදාය් සිදුරු පෙන්නන්න ගියොත් සමහරවිට මැරුම් කන්නත් වෙයි.

එහෙම බලද්දි මේක බොහොම සියුම් දේශපාලනික සැළැස්මක්. යුදෙව්වන්ට සොලමන් රජු, සුද්දන්ට ආතර් රජු වැනිව හෙළයන්ට ඉතා බලගතු යැයි කිව හැකි ඓතිහාසික සංකේතයක් හිතා මතා නිර්මාණය කරගන්නව.

ඕක ගැන මම ඔය විදියටම සෑහෙන දුරට උගත් රාවණාවාදය බොහොම බරක් ඇති දෙයක් ලෙස ගන්න කෙනෙකුගෙන් ඇහුව.

"මල්ලි. ජාතියකට සංකේතයක් හදාගැනීමේ කිසි වරදක් නෑ. ඔය දැන් සමහර ජාතීන් කරේ තියාගෙන යන සංකේත ඇත්තටම හැදුණ ඒවට වඩා හදපු ඒව. උන් එහෙම කළා නම් අපි මෙහෙම කළාම මොකද? අනික ඇයි රාවණා ගැන පිළිගන්න ඔප්පු වෙන්නම ඕන කියන්නෙ? ඔය මිනිස්සු අදහන ආගම් එකක්වත් ඔප්පු වෙලා තියනවද? නෑනෙ. ඒත් මිනිස්සු අපූරුවට ඒ පස්සෙන් යන්නෙ. අපූරුවට ඒවත් එක්ක ජීවත් වෙන්නෙ. ඉතින් රාවණා ගැනත් එහෙම විශ්වාස කළාම මොකද?"

වසර 48000ක් පැරණි ඊතල කොටස් හමුවීම රාවණාවාදය පෝෂණය කරයිද?

පාහියන් ගල්ලෙනේ සිදුකළ කැණීම් වලින් වසර 48000ක් පමණ පැරණි බව සැක කෙරෙන දුනු ඊතල වල අවශේෂ කොටස් සොයාගැනීමට පුරාවිද්‍යාඥයින් සමත් වී ඇත. මෙම සොයාගැනීම ලෝක ඉතිහාසය පිළිබදව පැහැදිලි චිත්‍රයක් ඇතිකරගැනීමෙහිලා අතිශයින් වැදගත් බවට විවාදයක් නැත. කෙසේ වෙතත් මෙම සොයාගැනීම ශ්‍රී ලංකාවේ විවිධ දෘෂ්ටිවාදී කණ්ඩායම් තමන් එල්බ සිටින දෘෂ්ටිවාද ඔප්පු වීමක් ලෙස ගන්නා බවක් පෙනෙන්නට ඇත. එබැවින් මේ පිළිබදව යථාර්ථවාදී කරුණු සොයා බැලීමක් කළ යුතු වේ. 

theconversation.com වෙබ් අඩවිය වාර්තා කරන අන්දමට ශ්‍රී ලංකාවේ මධ්‍යම කදුකරයේ පිහිටි පාහියන් ගල් ලෙනේ සිදුකරන ලද කැණීම් වලදී ගල්වලින් සත්ව ඇටකටු වලින් සහ සත්ව දත් වලින් නිපදවන ලද උපකරණ රාශියක් හමුවී ඇති අතර සත්ව අස්ථි වලින් සකස් කරන ලද අවුරුදු 48000ක් පමණ පැරණි යැයි සිතිය හැකි කුඩා ඊතල තුඩු ගණනාවක් හමුවී ඇත. එම වෙබ් අඩවියට සහ මයිකල් සී ලැංග්ලි, නොයෙල් අමානෝ, ඔෂාන් වෙදගේ, ශිරාන් දැරණියගල, එම්.එම්. පද්මමාල්, නිමල් පෙරේරා, නිකොල් බොයිවින්, මයිකල් ඩී. පෙට්‍රගිලා සහ පැට්‍රික් රොබර්ට්ස් යන අයවලුන් විසින් 2020 ජූනි 12 වැනි දිනැතිව එලිදක්වන ලද පර්යේෂණ වාර්තාව අනුව අප්‍රිකාවෙන් පිටත දුනු හී භාවිතය පිළිබදව මෙතෙක් සොයාගෙන ඇති ආදිතම සාධක මෙකී සොයාගැනීම් වේ. 

අප්‍රිකාවෙන් පිටත දුනු හී භාවිතය පිළිබදව මෙතෙක් සොයාගෙන ඇති ආදිතම සාධක මෙකී සොයාගැනීම් වේ. කේ. ක්‍රිස් හර්ස්ට් සදහන් කරන ආකාරයට අනුව මානවයා දුනු ඊතල භාවිතා කිරීම පිළිබදව මෙතෙක් හමුවී ඇති සාධක අනුව මධ්‍යතන ගල් යුගයේ එනම් වසර 71000කට පමණ පෙර දුනු ඊතල භාවිතා කරන ලද බව සිතිය හැකිය. හර්ස්ට්ට අනුව අප්‍රිකාවෙන් පිටත පැරණිතම දුණු ඊතල පිළිබදව සාක්ෂි හමුවන්නේ වසර 15000-20000 අතර අතීතයෙනි. 

නූතන මානවයාට පෙර හා ඇතැම් විට කියැවෙන පරිදි ඊට සමගාමීව විසූ බව කියැවෙන නියැන්ඩර්තාල් මානවයා විසුයේ වසර 40000කට පමණ පෙර බව කියැවේ. නියැන්ඩර්තාල් මානවයා විසින් ලී දඩු වලට මුවහත් ගල් කැබලි හෝ සත්ව අස්ථි කොටස් ගැට ගසන ලද පොරෝ වැනි ආයුධ භාවිතා කර තිබේ. 

ශ්‍රී ලංකාවේ මීට පෙර වාර්තා වූ බලංගොඩ මානවයා ජීවත් වූ බවට සැක කෙරෙන්නේ මීට වසර 38000කට පමණ ඉහතදීය. ඒ අනුව මෙම සොයාගැනීම මානව ඉතිහාසය සම්බන්ධයෙන් විප්ලවීය සොයාගැනීමක් වන්නේ අප්‍රිකාවට පිටතින් ශිෂ්ටාචාරගත ලක්ෂණ සහිත මානවයෙකු පිළිබදව වාර්තා වන ආදිතම අවස්ථාව වීම මත වේ. එය ලෝක මානව ඉතිහාසයේ පියමං සළකුණු ශ්‍රී ලංකාවේද සටහන් වී ඇති බවට සාධකයකි.

රාවණා රජු ජීවත් වූයේ නම් එසේ ජීවත් වූ බව සිතිය හැක්කේ ක්‍රිස්තු පූර්ව 5224 සහ 5104 අතර කාලයේදීය. කෙසේ වෙතත් රාවණා යුගයේ පැවතියේ යැයි ඇතැම් අය ප්‍රකාශ කරන අති දියුණු තාක්ෂණයක් පිළිබදව පිළිගත හැකි සාධක කිසිවක් තවමත් හමුවී නැත. මෙම සොයාගැනීම මත පවා හෙළිදරව් වන්නේ ලෝකය දැනටමත් දන්නා මධ්‍යතන ගල් යුගය පිළිබදව ශ්‍රී ලාංකීය කතාන්තරය මිස රාවණාවාදයට උදව් දෙන කිසිවක් ලෙස ගැනීම සම්පූර්ණයෙන්ම නොමග යවන සුළු වේ.  

එපමණක් නොව වසර 48000කට ඉහත අවි ආයුධ පිළිබදව සාධක හමුවන රටක වසර 7000කට ඉහත විසූ විභූතිමත් රජෙකුගේ සුපිරි රාජ්‍යයක් සනාථ කරන කිසිදු සාධකයක් හමු නොවීමෙන් රාවණාවාදය ප්‍රලාපයක් ප්‍රබන්ධයක් කොට පසෙකට තල්ලු කෙරෙන බවටද කෙනෙකුට තර්ක කළ හැකිවේ.

රාවණාවාදී පොතපතෙහි ස්වභාවය

රාවණාවාදය සම්බන්ධයෙන් ඊයේ පළකල ලිපියට ලැබුණු ප්‍රතිචාර මත ඒ පිළිබඳව මගේ චින්තන ප්‍රවේශය තවදුරටත් පැහැදිලි කළ යුතුයැයි මම සිතනවා. මම කියන්නෙ රාවණා සම්බන්ද සියළු කතා ප්‍රබන්ද කියල නෙමෙයි. නමුත් හමුවන මූලාශ්‍ර මේ තරම් දැවැන්තව විස්තරාත්මකව රාවණා ප්‍රතිරූපය හදාගන්න ප්‍රමාණවත් නෑ කියන එකයි මම කියන්නෙ.

චක්‍රමය ස්වභාවය

එහෙම හමුවන මූලාශ්‍ර වලට අමතරව ලියැවුණු සාහිත්‍ය ඉතිහාස අධ්‍යයන යැයි කියන පොතපත හැමවිටම මූලාශ්‍රය විදියට ගන්නෙ කලින් කවුරුහරි ලියපු ඒ වගේම පොතක්, ඒ පොත අරන් බලපුවාම එයත් අරන් තියෙන්නෙ ඒ වගේම පොතක්. ඔය විදියට හොයාගෙන යද්දි චක්‍රයක් වගේ වටේට කැරකෙන ස්වභාවයක් රාවණාවාදී පොත්පත් වල තියෙනවා. ඒ අනුව රාවණාවාදී කතාවක් කියන්න සැබැවින්ම පදනම් කරගත් ඓතිහාසික මූලාශ්‍රය කුමක්ද හොයාගැනීම අසීරුයි. එහෙම අමාරුවෙන් හොයාගත්තත් පේන්නෙ ඒක ඔය පොත්පත්වල කියන තරම් ලොකු විස්තරාත්මක කතාවක් කියන්න ශක්තිමත් මදි බව.

ඕක උදාහරණයක් මගින් මෙහෙම පැහැදිලි කරන්න පුළුවන්:-

1.මගේ ජාතික හැඳුනුම්පත අනුරාධපුර නගරයේ වැටිලා තිබිලා හමු වෙනවා.

2. ඒක දකින කෙනෙක් අථිල අතාවුදගේ හැඳුනුම්පත අනුරාධපුරයේ වැටී තිබූ බව වාර්තා කරනවා.

3. ඒක මූලාශ්‍රය කරගෙන තව කෙනෙක් අථිල අතාවුද අනුරාධපුරයට ආවා වියහැකි බව කියනවා.

4. ඒක මූලාශ්‍ර කරගන්නා තවකෙනෙක් අතාවුද අනුරාධපුරයට ආව බව ඔප්පු වුණැයි කියනවා.

5. ඒක මූලාශ්‍ර කරගෙන මගේ වෘත්තිය කුමක්දැයි දන්නා තවත් කෙනෙක් අථිල අතාවුද අනුරාධපුරය අධිකරණයේ නඩුවක් සඳහා පැමිණියා විය හැකියයි ලියනවා.

6. ඊළඟ කෙනා මම ආවේ නඩුවකටමයි කියා ලියනවා.

7. ඊළඟ කෙනා මම අනුරාධපුරය ගොස් බෞද්ධයෙකු ලෙස ශ්‍රී මහාබෝධියට නොයා ආපසු නොයනු ඇතැයි කියා ලියනවා.

8. ඊළඟ කෙනා මම නඩුවක් සඳහා අනුරාධපුරයට පැමිණ ඒ ගමන් ශ්‍රී මහා බෝධියට ගිය බව නියතයක් සේ ලියනවා.

ඔය විදියට තව දුරට යද්දි මම අනුරාධපුරයට ආපු වාහනය, ඇවිත් කාපු කෑම, ඇඳගෙන ආපු ඇඳුම, හමුවූ අය, ආ ගිය තවත් තැන් යනාදී වශයෙන් ගොඩක් දේවල් ලියවෙනවා.

නමුත් හමුවී ඇති සැබෑ මූලාශ්‍රය මගේ ජාතික හැඳුනුම්පත අනුරාධපුරයේ තිබී හමුවීම පමණයි.

එහිදී මම ඇත්තටම අනුරාධපුරයට පැමිණි අවස්ථාවක එය වැටුණා වන්නටත් පුළුවන්, නැත්නම් මම කොළඹ අනුරාධපුර බස් රථයක පැමිණි මගේ හැදුනුම්පත බස් රථයේ වැටී මම කුරුණෑගලින් බැස්සා වන්නටත් පුළුවන්. නැත්නම් යම් කෙනෙකු යම් වංචනික කටයුත්තක් සඳහා මගේ හැඳුනුම්පත සො⁣රාගෙන එය අනුරාධපුරයේ දමා ගියා වන්නටත් පුළුවන්.

ජනවාර්ගික දේශපාලන ව්‍යාපෘතියක්

රාවණා ගැන විස්තර ගොඩක් ඉදිරිපත් කරන පොත්පත් වල ස්වභාවය ඕකයි. ඇයි එහෙම වෙන්නෙ? මම හිතන විදියට ඒක දේශපාලන ව්‍යාපෘතියක්. ජය කෙහෙළිය සඳහා උත්කෘෂ්ට සංකේතයක් නිර්මාණය කරගැනීම, උරුමය පිළිබඳව සෙලැවිය නොහැකි ජනමතයක් සමාජගත කිරීම වගේ අරමුණු එයට තිබෙනවා වෙන්නට පුළුවන්.

ඔය රාවණා ගැන පර්යේෂණ කරන උගතුන්ගේ කතා ඇසීමේදී ඔවුන් රාවණා ගවේෂණය හා සමගාමීව ඔය ඉහත කී අන්දමේ ජනවාර්ගික දේශපාලන අදහස්ද දරණ බව බොහොම පැහැදිලිව පේන දෙයක්. අපිට ලෝකයට පෙන්විය හැකි ශක්තිමත් මූලයකින් එන ඉතිහාස කතාවක් නිර්මාණය කරගැනීමේ දේශපාලනික වටිනාකම ඔවුන් කෙළින්ම කියනවා.

පර්යේෂණයේ ප්‍රවේශය

එතකොට ඔවුන් කරන රාවණා ගවේෂණ පුද්ගල නිහ්ශ්‍රිත (subjective) ගවේෂණ මිස වාස්තවික (objective) විග්‍රහයන් නොවේ. ඒ කියන්නෙ සරළව ඔවුන් ගවේෂණ කරන්නෙ රාවණා සිටි බව ඔප්පු කිරීම සඳහා. ඒ සඳහා උදව් නොදෙන සොයාගැනීම් ඔවුන් සම්පූර්ණයෙන්ම නොසළකා හරිනවා. පර්යේෂණයකින් විශ්වාසදායී ප්‍රතිඵලයක් ලබාගන්නට නම් ඒ පිළිබඳව විවෘත ප්‍රවේශයකින් පර්යේෂණ කළ යුතුයි. මෙතනදි නම් රාවණා හිටියද නැද්ද? හිටියත් ඔය කියන තරම් විභූතියක් තිබුණද නැද්ද? රාවණා ඇත්තටම ලංකාවෙ හිටියද නැද්ද? එහෙම විභූතියක් තිබුණත් නැතත් රාවණා සිංහලයන්ගේ ආදිතම මුත්තාද නැද්ද? යනාදී වශයෙන්.

එහෙම නැතුව රාවණා හිටියා කියලා ඔප්පු කරන්න පර්යේෂණ කරන කෙනෙක් ගෙනහැරපාන්නෙ විතරක් නෙමෙයි, බොහෝවිට ඔහුට පේන්නෙත් එහෙම හිටියා වියහැකියි කියන්න පුළුවන් සාධක පමණයි. හිටියෙ නෑ කියල ඔප්පු කරන්න පර්යේෂණ කරන කෙනෙක් කියන්නෙ හිටියෙ නෑ කියන මතයට උදව් වන දෑ පමණයි.

නමුත් ඔය ඉතාම වැදගත් ඓතිහාසික පර්යේෂණය එහෙම විවෘත ප්‍රවේශයකින් කෙරෙන එකක් නෙමෙයි. එයට හේතුව මම ඉහත සඳහන් කළ ජනවාර්ගික දේශපාලන අරමුණ ඒ තුල සැඟවී තිබීම.

රාවණාවාදයක නැගීම

ශ්‍රී ලංකාව විජයගේ ආගමනයත් සමඟ හදිසියේ පහළ වූවක් නොවේ. ඊට පෙර ශ්‍රී ලංකාවේ පැවැත්මක් තිබුණු බව පිළිගැනීමට සිදුවේ. ඒ ආදි ශ්‍රී ලංකාවේ ජනාවාසද පවතින්නට ඇත. එපමණක් නොව නෞකා ගමනාගමනය පැවැතියේයැයි කියන විජයාවතරණ සමයේ කිලෝමීටර් 44ක් පමණ දුරින් පිහිටි ඉන්දියාව සහ ශ්‍රී ලංකාව අතර ඔරු පාරු මගින් හෝ ගමනාගමනය සිදුවිය නොහැක්කක් යැයි බැහැර කිරීමට නොහැක. ඒ අනුව විජයට පෙර ශ්‍රී ලංකාවේ ජනාවාස නොපැවතියේයැයි ඉඳුරා බැහැර කිරීම ඉතිහාසය විෂයෙහි අන්තයක එල්බ ගැනීමකි. මහාවංස කතාන්තරය සත්‍යක් ලෙස ගත්තද කුවේණිය (කළු අක්කා) සහ ඇගේ පරපුර ගැන ඇති සඳහන යම් අවම ශිෂ්ටාචාරගත සමාජයක සාධක කියාපායි.

කෙසේ වෙතත් එසේ වූ පමණින් අති දියුණු තාක්ෂණයක් සහිත රාවණා යුගයක් ශ්‍රී ලංකාවේ පැවතියේය යන මතයේ එල්බ ගැනීම තවත් අන්තයකි. ඉතිහාසය හැදෑරීමේ දෘෂ්ටිකෝණයෙන් විජයට පෙර යුගයක් ගැන සොයා බැලීම විමර්ශනය කිරීම අතිශය සාධාරණ අධ්‍යාපනික වටිනාකමකින් යුතු ව්‍යායාමයකි. නමුත් ඊට පාදක කරගන්නා මූලාශ්‍ර ආශ්රය කරගනිමින් පරිකල්පනය මෙහෙයවා සිදුකරන මවා ගැනීමක් සත්‍යයක් ලෙස ගැනීම යථාර්ථවාදීද යන්න ප්‍රශ්නයකි.

මූලාශ්‍ර  

රාවණා පිළිබඳව ගන්නා මූලිකම මූලාශ්‍රය වාල්මිකීගේ රාමායණයයි. රාමායණය සත්‍ය වෘතාන්තයකට වඩා එකල ඉන්දියාවේ පැවැති ඇදහිලි ගුරු කොටගෙන ලියූ ප්‍රබන්දාත්මක වීර කාව්‍යයක ලෙස හැඳින්විය හැකිය. රාමායණයට අමතරව රාවණා පිළිබඳව ජෛන කවි වල අන්තර්ගත වෙයි. ඒ අනුව දකුණු ඉන්දියාවේ ඇතැම් ප්‍රදේශ වලද ඉන්දුනීසියාවේද රාවණා දේවත්වයට ගෙන වන්දනාමාන කිරීමද සිදුවේ. රාමායණය අනුව රාවණාගේ දේශය ලංකාද්වීපය ලෙස දැක්වීම හැරෙන්නට රාවණා පිළිබඳව විශ්වාසයන් ශ්‍රී ලංකාවට සම්බන්ධ කරන අන් පුරුකක් නැත. මහාචාර්ය සෙනරත් පරණවිතානගේ අදහසට අනුව රාමායණයේ එන ලංකාද්වීපය ශ්‍රී ලංකාව නොව රාමායණ රචකයාගේ සිතේ ඉපැදුණු මන:කල්පිත දේශයකි.

ශ්‍රී ලංකාවේ 11වැනි සියවසින් පසු

ශ්‍රී ලංකාවේ රචිත ඉතිහාසය තුල රාවණා පිළිබඳව සඳහන් වන්නේ 11 වන සියවසෙන් පසුව වේ. මාර්ටින් වික්‍රමසිංහට අනුව මහානාම හිමියන් මහාවංසය ලිවීමේදී එකළ ශ්‍රී ලාංකීය සමාජයේ මුල්බැසගෙන තිබූ ජනප්‍රවාද සියල්ලම පාහේ මහාවංසයේ අන්තර්ගත කැර තිබේ. එබැවින් ශ්‍රී ලංකාවේ රාවණ යුගයක් ගැන ජනප්‍රවාද පැවැතියේ නම් ඒ පිළිබඳව මහාවංශයේ ඇතුලත් නොවන්නට හේතුවක් නොතිබූ බවට වික්‍රමසිංහ තර්ක කරයි. ඒ අනුව රාවණා කතාන්තරය 11 වැනි සියවසෙන් පසුව ඉන්දියාවෙන් ශ්‍රී ලංකාවට සාහිත්‍යමය ලෙසින් පැමිණ එහි ලංකාද්වීපය යැයි සඳහන් වීම මතම තමන්ගේ කොටගත් සංකල්පයක් යැයි සිතිය හැකිය. පසුකාලීනව රාවණා පිළිබඳව සඳහන් වන ශ්‍රී ලංකාවේ රචිත කඩඉම් පොත් ආදිය මහනුවර යුගයෙන් එපිටට නොයයි.

තම තමන්ම ලියාගත් පරිකල්පනමය ප්‍රබන්ධ 

රාවණා පිළිබඳව ඇති ඓතිහාසික මූලාශ්‍ර ඔපමණය. නමුත් රාවණා ඇදහිල්ලක් ලෙස ගන්නා පිරිස් ඔය කී ඓතිහාසික මූල වලින් සපයන අංශු මාත්‍ර මඟපෙන්වීම පරිකල්පනය මෙහෙයවා අති දැවැන්ත විෂයක් බවට පත්කරමින් තිබෙන බවක් පෙනේ. එහිදී රාමායණය, ජෛන කවි, ඉන්දියාවේ ඇති මූර්ති කැටයම් සහ ඉන්දීය ජනප්‍රවාද ඔස්සේ සැපයෙන්නේ අසම්පූර්ණ චිත්‍රයකි. ඉතිරි කොටස රාවණා කතාව විශ්වාස කරන ස්ථාවරයක පිහිටා සිටින රචකයින් විසින් මන:කල්පිතව පුරවමින් තම තමන් විසින් රචනාකරගෙන තම තමන්ම විශ්වාසයට ගත් සංකල්පයක් බව රාවණාවාදී නූතන පොතපත ඇසුරු කිරීමෙන් ⁣පැහැදිලිව පෙනෙන දෙයකි.

රාවණාවාදය ගැන රාවණාවාදී ආකල්ප

රාවණාවාදය පිළිබඳව එය විශ්වාසයට ගන්නවුන් වෙතින් සොයා බැලීමේදී ඔවුන් ඒ පිළිබඳව දක්වන ආකල්ප කිහිපයක් රාවණාවාදය ව්‍යාප්තිය දාර්ශනික අර්ථයෙන් තේරුම් ගැනීමේදී අතිශයින් වැදගත් වේ.

විශ්වාසය නැතුව මේක කරන්න බෑ

එවන් එක් සාකච්ඡාවකදී රාවණාවාදියෙකු විචිත්‍ර ලෙස රාවණාගේ විභූතිය පිළිබඳව විස්තර කරගෙන යද්දී මම ඒ විභූතිමත් ප්‍රතිරූපය ගොඩනැගීමේදී ගුරුකොටගත් මූලාශ්‍ර පිළිබඳව අතුරු ප්‍රශ්න කිහිපයක් නැගීමි. එහිදී මූලාශ්‍ර ලෙස මෑතකාලීනව රාවණාවාදී ඉතිහාසඥයන් සහ සාහිත්‍යකරුවන් කිහිපදෙනෙකුගේ පොත් කිහිපයක් මට පෙන්වා සිටින ලදී. මම ඒවා අධ්‍යයනය කොට එම රචකයන් ගුරුකොටගත් මූලාශ්‍ර වල අපැහැදිලිකමත්, ඒ අපැහැදිලි මූලාශ්‍ර මත රාවණාගේ විභූතිය බරසාර ලෙස එතරම් සවිස්තරාත්මකව දැක්වීම යථාර්ථවාදී නොවන බවත් පෙන්වා සිටි කල, මෙය අපේ උරුමය බවත්, එය අධ්‍යයනය කිරීමේදී සියල්ල ප්‍රශ්න කිරීම නොව යම් විශ්වාසයක්ද අවශ්‍ය බවත් මදක් අප්‍රසාදයෙන් යුතුව මට ප්‍රකාශ කරන ලදී.

රාවණාවාදය හෙළයන් විසින් අත්පත් කරගැනීමේ දේශපාලන වැදගත්කම

තවත් අවස්ථාවක රාවණාවාදය අපේ කරගැනීමේ දේශපාලනික වැදගත්කම පිළිබඳව යථාර්ථවාදී විග්‍රහයක් අසන්නට ලැබුණි. එම සංකල්පය මත 11 වන සියවස දක්වාම රාවණා පිළිබඳව ශ්‍රී ලාංකීය වාර්තාගත ඉතිහාසයේ සඳහන් නොවීමද, සරළ ඉතාම දුරස්ථ ක්ෂුද්‍ර මූලාශ්‍ර කිහිපයක් මත රාවණාවාදය ශ්‍රී ලාංකීය ජනතාවට විශේෂයෙන්ම සිංහලයන් අදහන තත්වයට ගෙන ඒමට උගතුන් කිහිප දෙනෙකු දරණ උත්සාහයේ පදනමද පැහැදිලි වෙයි.

ඒ මතය මෙසේය:-

"රාවණා එක්කෝ දකුණු ඉන්දියානුවෙකු හෝ ශ්‍රී ලං⁣කාවේ සිටියෙකු විය හැකිය. ඔහුගේ විභූතිය වර්තමානය දක්වා වන්දනාමානයට ලක් වීමෙන් පෙනේ. රාවණාගේ ලංකාද්වීපය ශ්‍රී ලංකාව ලෙස ගැනීමට හෝ රාවණා සිංහලයන්ගේ ආදිතමයා ලෙස ගැනීමට පිළිගතහැකි මූලාශ්‍ර නැති බවද ඇත්තකි. නමුත් සිංහලයන්ගේ ආරම්භය විජයගෙන් යැයි ගතහොත් ඊට පෙර සිටි පදිංචිකරුවන් සිංහලයන් නොවන බවටද එයින් යෝජිතය. ඒ අනුව විජයට පෙර සිටි මුල් පදිංචිකාරයන් වැදි ජනතාව බවට පත්වූ බව එක් මතයකි. ශ්‍රී ලාංකීය දෙමළ ජනතාව එකී මුල් පදිංචිකාරයන්ගෙන් පැවතෙන්නේ යැයි කීම තවත් මතයකි.

දෙවනුව කී ඔය මතය දෙමළ නිජබිම් සංකල්පය සමඟ වරින් වර උඩ යට ගොස් තිබේ. එය සනාථ කිරීමට පිළිගතහැකි සාධක නැතිවා සේම බැහැර කිරීමට ශක්තිමත් හේතූන්ද නැත. දකුණු ඉන්දියාවේ රාවණ වන්දනාවට පාත්‍ර වීම මත රාවණ යනු ඔවුන්ගේ අතීත රජෙකි ඔවුන්ගේ දෙවියෙකැයි ද්‍රවිඩයන් විසින් පවසනු ලැබීමටද බැරිකමක් නැත. එහිදී රාවණගේ රට ලංකාද්වීපය ලෙස රාමායණයේ සඳහන් වීම මත ලංකාව ද්‍රවිඩයන්ගේ රටය කියා තර්ක කිරීමට පදනමක් සෑදේ.

එසේ හෙයින් ද්‍රවිඩයන් නිජබිම් සංකල්පය ඔප්පු කරනු පිණිස රාවණ කතාව ගුරු⁣ කොට ගැනීමට කලින්, විජයට පෙර ලක්වාසීන්ගේ එනම් රාවණයන්ගේ උරුමකරුවන් සිංහලයන් බව ස්ථාපිත කරගැනීම බලවත් අවශ්‍යතාවයක් වන්නේය. ඒ සඳහා පිළිගතහැකි මූලාශ්‍ර තිබීම අත්‍යාවශ්‍ය නැත. රාවණාවාදී හෙළ සාහිත්‍යයක් සහ ඒ ගැන දැඩි උද්යෝගිමත් කතාබහක් ඇතිවීම ප්‍රමාණවත් වේ. කාලයත් සමඟ සාහිත්‍යය ඉතිහාසය බවටද කතාබහ ජනප්‍රවාදය බවටද පත්වී රාවණා සිංහලයන්ගේ ආදිතමයා ලෙස ස්ථාපිත වනවා ඇත. එවිට නිජබිම් සංකල්පය පිළිබඳව ගැටලුවක් පැන නගින්නේ නැත. එබැවින් සෑම සිංහලයෙකුම තමන්ගේ ලේ වල වගකීමක් ලෙස සළකා රාවණවාදය පතල කළ යුතුය. එය ඉතිහාසය ලෙස ස්ථාපිත වන තුරු ප්‍රශ්න කිරීම, අඩුපාඩු පෙන්වීමට යාම නොකළ යුතුය."

මෙය රාවණාවාදය පැතිරවීම සම්බන්ධයෙන් මා ඇසූ ඉතාම යථාර්ථවාදී හේතු දැක්වීමයි. රාවණාවාදී අධ්‍යයන කණ්ඩායම් වල හැසිරීම දෙස බැලීමේදීද මෙකී අදහසේ සත්‍යතාවය මැනවින් පසක් වේ.

දැඩි ඇදහිල්ලක්

ෆේස්බුක්හි රාවණාවාදය ප්‍රචාරය කරන ෆේස්බුක් සමූහ සහ පිටු ගණනාවක් වේ. මේවායින් උපාසය පිණිස පිහිටවූ ඒවා අතහැරි විට සැබැවින්ම රාවණාවාදී සමූහ දෙකක් තුනක් පමණ හඳුනාගත හැකිය. ඒවායේ සිටින බොහෝ රාවණාවාදය පිළිගන්නා අයගේ මා දුටු ලක්ෂණය නම් ඉතිහාස අධ්‍යයන පරමාර්ථයෙන් ඒ දෙස බලන්නෙකු මෙන් නොව, ඔවුන් රාවණාවාදය දැඩිව අදහන බවයි.

ඇතැමෙක් ඉදිරි වසර 5 තුල රාවණා අනිවාර්යයෙන්ම අවදි වී ලංකාද්වීපය ලෝකයේ බලවත්ම රාජ්‍යය බවට පත් කරන බව දැඩි විශ්වාසයෙන් මට කීවේය. මා හට පෙනී ගියේ ඒ පිළිබඳව ප්‍රශ්න කිරීම, සිනාසීම වුවද ඔවුන්ගේ දැඩි කෝපයට හේතු වන බවයි. එය විහිළුවට කෝප ගැන්මක් ලෙස මුලින් සිතා සිටියද එය වැරදි බවත් රාවණා පිළිබඳව යමක් කියා සිනාසීම තම මව පියා ඈඳාගනිමින් අසභ්‍ය විහිළුවක් කිරීම තරම් බරපතළව මේ පුද්ගලයින් ගන්නා බවත් මට පසක් වුණි.

Haha Reactions බෑ

එවැනි එක්තරා ෆේස්බුක් සමූහයක් තම ආචාරධර්ම වලට ඇතුලත් කොට තිබුණේ එකී සමූහයේ සිදුකරන පළකිරීම් වලට උපහාසාත්මක ප්‍රතිචාර (comments) යෙදීම, සිනාසෙන ප්‍රතිචාර (HaHa reactions) දැක්වීම, රාවණාවාදය අවිශ්වාස කරන බව පෙනී යාම සමූහයෙන් ඉවත් කිරීමට හේතුවක් වන බවයි.

රාවණාවාදය ආගමක් වීම

ඒ අනුව තවදුරටත් මෙය වැළලීගිය ඉතිහාසය ගොඩගැනීමේ අධ්‍යාපනික මෙහෙවරක් නොවේ. එය සම්පූර්ණයෙන්ම ඇදහිල්ල මුල් කරගත් ආගමක ස්වරූපයට හැරෙමින් තිබේ. එම ප්‍රවණතාවයේ ප්‍රතිඵල නුදුරු අනාගතයේදීම පෙනී යනවා ඇත.

උපහාසය

කෙසේ වෙතත් රාවණාවාදය හුදු පදනම් විරහිත සිනා උපදවනසුළු ප්‍රවාදයක් ලෙස ගෙන ඊට සමච්චල් කරන උදවියද හිඟ නොවෙති. ඒ අතරින් මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ එයට දක්වන දැඩි උපහාසය කැපී පෙනේ. ඔහුට අනුව "රාවණා හෙළයන්ගේ ආදිතම මුත්තාය කියන්නේ නම්, එලෙසම යම් රූමත් මිනිසෙකුගේ ආදිතම මුත්තා අනංගයා ලෙසද ගත හැකිය."

ශ්‍රී ලංකාවේ නගර හා ස්ථාන වල නම් රාමායනයේ එන ඇතැම් චරිත වලට ආසන්න හඬකින් යුතු වීම රාවණා ලංකාවේ සිටි බවට මූලාශ්‍රයක් ලෙස ගැනීමද එලෙසින්ම උපහාසයට ලක්වෙයි. ඒ න්‍යායට අනුව "බටදොඹලෙන" යනු බටකොලආච්චිගේ ආදි වාසස්ථානයක් ලෙස ගතහැකි බව මගේ මිතුරෙකු දක්වා තිබෙනවා මම දුටුවෙමි.

පැළ කර හමාරයි

කෙසේ වෙතත් රාවණාවාදය දැන් මහ පොළොවේ පැල කර හමාරය. එය පසුපස යන්නන් අතරින් වැඩිදෙනෙකු රාමායණය, ජෛන කවි, කඩඉම්පොත් ඇතුළු ආදිතම ⁣ඓතිහාසික මූලාශ්‍ර දේවත්වයෙන්ද රාවණාවාදී උගතුන් ඔවුන් ඔවුන්ම ලියාගත් පරිකල්පනමය ප්‍රබන්ධ පිරුණු මෑත කාලීන රාවණාවාදී සාහිත්‍යය දේව දූතයන් අත එවූ පණිවුඩ හා සමානව ගන්නා බව පෙනේ. ඇතැමෙක් දෙරණ රූපවාහිනියේ විකාශය වන රාවණා ටෙලිනාට්‍යය 100%ක් සත්‍යයක්ද යනුවෙන් විමසන අයුරුද මා දැක ඇත. 

ICCPR යටතේ නඩු දායිද?

දේශපාලනිකව ගත්කළ ජය කෙහෙළිය සඳහා සංකේතයක් නිර්මාණය කරගැනීමේ වරදක් නැත. එහෙත් එවැන්නක දැඩිව එල්බගත් විට එයට ඇතිවන අන්ධ භක්තිය මත පුද්ගලයෙකු එය දැඩිව බදා අල්ලාගනී. ඉන්පසු එහි තර්කයට ගෝචර කොටස් තර්කයෙන්ද එසේ නොවන කොටස් ඇදහීමෙන්ද විසඳා ගනී. එවිට එය ආගමක් මිස අන් කිසිවක් නොවේ. මේ පියමං සළකුණු අනුව බලන කල නුදුරු අනාගතයේදීම රාවණාවාදය ආගමක් ලෙස අර්ථනිරූපණය වී එයට අපහාස උපහාස කරන පිරිස් ICCPR පනත යටතේ උසාවියට කැඳවීමටද බැරි නැත. රාවණාවාදය එතරම් වේගයෙන් ව්‍යාප්ත වෙමින් ඇත.