කෙසේ වෙතත් එසේ වූ පමණින් අති දියුණු තාක්ෂණයක් සහිත රාවණා යුගයක් ශ්‍රී ලංකාවේ පැවතියේය යන මතයේ එල්බ ගැනීම තවත් අන්තයකි. ඉතිහාසය හැදෑරීමේ දෘෂ්ටිකෝණයෙන් විජයට පෙර යුගයක් ගැන සොයා බැලීම විමර්ශනය කිරීම අතිශය සාධාරණ අධ්‍යාපනික වටිනාකමකින් යුතු ව්‍යායාමයකි. නමුත් ඊට පාදක කරගන්නා මූලාශ්‍ර ආශ්රය කරගනිමින් පරිකල්පනය මෙහෙයවා සිදුකරන මවා ගැනීමක් සත්‍යයක් ලෙස ගැනීම යථාර්ථවාදීද යන්න ප්‍රශ්නයකි.
මූලාශ්‍ර
රාවණා පිළිබඳව ගන්නා මූලිකම මූලාශ්‍රය වාල්මිකීගේ රාමායණයයි. රාමායණය සත්‍ය වෘතාන්තයකට වඩා එකල ඉන්දියාවේ පැවැති ඇදහිලි ගුරු කොටගෙන ලියූ ප්‍රබන්දාත්මක වීර කාව්‍යයක ලෙස හැඳින්විය හැකිය. රාමායණයට අමතරව රාවණා පිළිබඳව ජෛන කවි වල අන්තර්ගත වෙයි. ඒ අනුව දකුණු ඉන්දියාවේ ඇතැම් ප්‍රදේශ වලද ඉන්දුනීසියාවේද රාවණා දේවත්වයට ගෙන වන්දනාමාන කිරීමද සිදුවේ. රාමායණය අනුව රාවණාගේ දේශය ලංකාද්වීපය ලෙස දැක්වීම හැරෙන්නට රාවණා පිළිබඳව විශ්වාසයන් ශ්‍රී ලංකාවට සම්බන්ධ කරන අන් පුරුකක් නැත. මහාචාර්ය සෙනරත් පරණවිතානගේ අදහසට අනුව රාමායණයේ එන ලංකාද්වීපය ශ්‍රී ලංකාව නොව රාමායණ රචකයාගේ සිතේ ඉපැදුණු මන:කල්පිත දේශයකි.
ශ්‍රී ලංකාවේ 11වැනි සියවසින් පසු
ශ්‍රී ලංකාවේ රචිත ඉතිහාසය තුල රාවණා පිළිබඳව සඳහන් වන්නේ 11 වන සියවසෙන් පසුව වේ. මාර්ටින් වික්‍රමසිංහට අනුව මහානාම හිමියන් මහාවංසය ලිවීමේදී එකළ ශ්‍රී ලාංකීය සමාජයේ මුල්බැසගෙන තිබූ ජනප්‍රවාද සියල්ලම පාහේ මහාවංසයේ අන්තර්ගත කැර තිබේ. එබැවින් ශ්‍රී ලංකාවේ රාවණ යුගයක් ගැන ජනප්‍රවාද පැවැතියේ නම් ඒ පිළිබඳව මහාවංශයේ ඇතුලත් නොවන්නට හේතුවක් නොතිබූ බවට වික්‍රමසිංහ තර්ක කරයි. ඒ අනුව රාවණා කතාන්තරය 11 වැනි සියවසෙන් පසුව ඉන්දියාවෙන් ශ්‍රී ලංකාවට සාහිත්‍යමය ලෙසින් පැමිණ එහි ලංකාද්වීපය යැයි සඳහන් වීම මතම තමන්ගේ කොටගත් සංකල්පයක් යැයි සිතිය හැකිය. පසුකාලීනව රාවණා පිළිබඳව සඳහන් වන ශ්‍රී ලංකාවේ රචිත කඩඉම් පොත් ආදිය මහනුවර යුගයෙන් එපිටට නොයයි.
තම තමන්ම ලියාගත් පරිකල්පනමය ප්‍රබන්ධ
රාවණා පිළිබඳව ඇති ඓතිහාසික මූලාශ්‍ර ඔපමණය. නමුත් රාවණා ඇදහිල්ලක් ලෙස ගන්නා පිරිස් ඔය කී ඓතිහාසික මූල වලින් සපයන අංශු මාත්‍ර මඟපෙන්වීම පරිකල්පනය මෙහෙයවා අති දැවැන්ත විෂයක් බවට පත්කරමින් තිබෙන බවක් පෙනේ. එහිදී රාමායණය, ජෛන කවි, ඉන්දියාවේ ඇති මූර්ති කැටයම් සහ ඉන්දීය ජනප්‍රවාද ඔස්සේ සැපයෙන්නේ අසම්පූර්ණ චිත්‍රයකි. ඉතිරි කොටස රාවණා කතාව විශ්වාස කරන ස්ථාවරයක පිහිටා සිටින රචකයින් විසින් මන:කල්පිතව පුරවමින් තම තමන් විසින් රචනාකරගෙන තම තමන්ම විශ්වාසයට ගත් සංකල්පයක් බව රාවණාවාදී නූතන පොතපත ඇසුරු කිරීමෙන් පැහැදිලිව පෙනෙන දෙයකි.
රාවණාවාදය ගැන රාවණාවාදී ආකල්ප
රාවණාවාදය පිළිබඳව එය විශ්වාසයට ගන්නවුන් වෙතින් සොයා බැලීමේදී ඔවුන් ඒ පිළිබඳව දක්වන ආකල්ප කිහිපයක් රාවණාවාදය ව්‍යාප්තිය දාර්ශනික අර්ථයෙන් තේරුම් ගැනීමේදී අතිශයින් වැදගත් වේ.
විශ්වාසය නැතුව මේක කරන්න බෑ
එවන් එක් සාකච්ඡාවකදී රාවණාවාදියෙකු විචිත්‍ර ලෙස රාවණාගේ විභූතිය පිළිබඳව විස්තර කරගෙන යද්දී මම ඒ විභූතිමත් ප්‍රතිරූපය ගොඩනැගීමේදී ගුරුකොටගත් මූලාශ්‍ර පිළිබඳව අතුරු ප්‍රශ්න කිහිපයක් නැගීමි. එහිදී මූලාශ්‍ර ලෙස මෑතකාලීනව රාවණාවාදී ඉතිහාසඥයන් සහ සාහිත්‍යකරුවන් කිහිපදෙනෙකුගේ පොත් කිහිපයක් මට පෙන්වා සිටින ලදී. මම ඒවා අධ්‍යයනය කොට එම රචකයන් ගුරුකොටගත් මූලාශ්‍ර වල අපැහැදිලිකමත්, ඒ අපැහැදිලි මූලාශ්‍ර මත රාවණාගේ විභූතිය බරසාර ලෙස එතරම් සවිස්තරාත්මකව දැක්වීම යථාර්ථවාදී නොවන බවත් පෙන්වා සිටි කල, මෙය අපේ උරුමය බවත්, එය අධ්‍යයනය කිරීමේදී සියල්ල ප්‍රශ්න කිරීම නොව යම් විශ්වාසයක්ද අවශ්‍ය බවත් මදක් අප්‍රසාදයෙන් යුතුව මට ප්‍රකාශ කරන ලදී.
රාවණාවාදය හෙළයන් විසින් අත්පත් කරගැනීමේ දේශපාලන වැදගත්කම
තවත් අවස්ථාවක රාවණාවාදය අපේ කරගැනීමේ දේශපාලනික වැදගත්කම පිළිබඳව යථාර්ථවාදී විග්‍රහයක් අසන්නට ලැබුණි. එම සංකල්පය මත 11 වන සියවස දක්වාම රාවණා පිළිබඳව ශ්‍රී ලාංකීය වාර්තාගත ඉතිහාසයේ සඳහන් නොවීමද, සරළ ඉතාම දුරස්ථ ක්ෂුද්‍ර මූලාශ්‍ර කිහිපයක් මත රාවණාවාදය ශ්‍රී ලාංකීය ජනතාවට විශේෂයෙන්ම සිංහලයන් අදහන තත්වයට ගෙන ඒමට උගතුන් කිහිප දෙනෙකු දරණ උත්සාහයේ පදනමද පැහැදිලි වෙයි.
ඒ මතය මෙසේය:-
"රාවණා එක්කෝ දකුණු ඉන්දියානුවෙකු හෝ ශ්‍රී ලංකාවේ සිටියෙකු විය හැකිය. ඔහුගේ විභූතිය වර්තමානය දක්වා වන්දනාමානයට ලක් වීමෙන් පෙනේ. රාවණාගේ ලංකාද්වීපය ශ්‍රී ලංකාව ලෙස ගැනීමට හෝ රාවණා සිංහලයන්ගේ ආදිතමයා ලෙස ගැනීමට පිළිගතහැකි මූලාශ්‍ර නැති බවද ඇත්තකි. නමුත් සිංහලයන්ගේ ආරම්භය විජයගෙන් යැයි ගතහොත් ඊට පෙර සිටි පදිංචිකරුවන් සිංහලයන් නොවන බවටද එයින් යෝජිතය. ඒ අනුව විජයට පෙර සිටි මුල් පදිංචිකාරයන් වැදි ජනතාව බවට පත්වූ බව එක් මතයකි. ශ්‍රී ලාංකීය දෙමළ ජනතාව එකී මුල් පදිංචිකාරයන්ගෙන් පැවතෙන්නේ යැයි කීම තවත් මතයකි.
දෙවනුව කී ඔය මතය දෙමළ නිජබිම් සංකල්පය සමඟ වරින් වර උඩ යට ගොස් තිබේ. එය සනාථ කිරීමට පිළිගතහැකි සාධක නැතිවා සේම බැහැර කිරීමට ශක්තිමත් හේතූන්ද නැත. දකුණු ඉන්දියාවේ රාවණ වන්දනාවට පාත්‍ර වීම මත රාවණ යනු ඔවුන්ගේ අතීත රජෙකි ඔවුන්ගේ දෙවියෙකැයි ද්‍රවිඩයන් විසින් පවසනු ලැබීමටද බැරිකමක් නැත. එහිදී රාවණගේ රට ලංකාද්වීපය ලෙස රාමායණයේ සඳහන් වීම මත ලංකාව ද්‍රවිඩයන්ගේ රටය කියා තර්ක කිරීමට පදනමක් සෑදේ.
එසේ හෙයින් ද්‍රවිඩයන් නිජබිම් සංකල්පය ඔප්පු කරනු පිණිස රාවණ කතාව ගුරු කොට ගැනීමට කලින්, විජයට පෙර ලක්වාසීන්ගේ එනම් රාවණයන්ගේ උරුමකරුවන් සිංහලයන් බව ස්ථාපිත කරගැනීම බලවත් අවශ්‍යතාවයක් වන්නේය. ඒ සඳහා පිළිගතහැකි මූලාශ්‍ර තිබීම අත්‍යාවශ්‍ය නැත. රාවණාවාදී හෙළ සාහිත්‍යයක් සහ ඒ ගැන දැඩි උද්යෝගිමත් කතාබහක් ඇතිවීම ප්‍රමාණවත් වේ. කාලයත් සමඟ සාහිත්‍යය ඉතිහාසය බවටද කතාබහ ජනප්‍රවාදය බවටද පත්වී රාවණා සිංහලයන්ගේ ආදිතමයා ලෙස ස්ථාපිත වනවා ඇත. එවිට නිජබිම් සංකල්පය පිළිබඳව ගැටලුවක් පැන නගින්නේ නැත. එබැවින් සෑම සිංහලයෙකුම තමන්ගේ ලේ වල වගකීමක් ලෙස සළකා රාවණවාදය පතල කළ යුතුය. එය ඉතිහාසය ලෙස ස්ථාපිත වන තුරු ප්‍රශ්න කිරීම, අඩුපාඩු පෙන්වීමට යාම නොකළ යුතුය."
මෙය රාවණාවාදය පැතිරවීම සම්බන්ධයෙන් මා ඇසූ ඉතාම යථාර්ථවාදී හේතු දැක්වීමයි. රාවණාවාදී අධ්‍යයන කණ්ඩායම් වල හැසිරීම දෙස බැලීමේදීද මෙකී අදහසේ සත්‍යතාවය මැනවින් පසක් වේ.
දැඩි ඇදහිල්ලක්
ෆේස්බුක්හි රාවණාවාදය ප්‍රචාරය කරන ෆේස්බුක් සමූහ සහ පිටු ගණනාවක් වේ. මේවායින් උපාසය පිණිස පිහිටවූ ඒවා අතහැරි විට සැබැවින්ම රාවණාවාදී සමූහ දෙකක් තුනක් පමණ හඳුනාගත හැකිය. ඒවායේ සිටින බොහෝ රාවණාවාදය පිළිගන්නා අයගේ මා දුටු ලක්ෂණය නම් ඉතිහාස අධ්‍යයන පරමාර්ථයෙන් ඒ දෙස බලන්නෙකු මෙන් නොව, ඔවුන් රාවණාවාදය දැඩිව අදහන බවයි.
ඇතැමෙක් ඉදිරි වසර 5 තුල රාවණා අනිවාර්යයෙන්ම අවදි වී ලංකාද්වීපය ලෝකයේ බලවත්ම රාජ්‍යය බවට පත් කරන බව දැඩි විශ්වාසයෙන් මට කීවේය. මා හට පෙනී ගියේ ඒ පිළිබඳව ප්‍රශ්න කිරීම, සිනාසීම වුවද ඔවුන්ගේ දැඩි කෝපයට හේතු වන බවයි. එය විහිළුවට කෝප ගැන්මක් ලෙස මුලින් සිතා සිටියද එය වැරදි බවත් රාවණා පිළිබඳව යමක් කියා සිනාසීම තම මව පියා ඈඳාගනිමින් අසභ්‍ය විහිළුවක් කිරීම තරම් බරපතළව මේ පුද්ගලයින් ගන්නා බවත් මට පසක් වුණි.
Haha Reactions බෑ
එවැනි එක්තරා ෆේස්බුක් සමූහයක් තම ආචාරධර්ම වලට ඇතුලත් කොට තිබුණේ එකී සමූහයේ සිදුකරන පළකිරීම් වලට උපහාසාත්මක ප්‍රතිචාර (comments) යෙදීම, සිනාසෙන ප්‍රතිචාර (HaHa reactions) දැක්වීම, රාවණාවාදය අවිශ්වාස කරන බව පෙනී යාම සමූහයෙන් ඉවත් කිරීමට හේතුවක් වන බවයි.
රාවණාවාදය ආගමක් වීම
ඒ අනුව තවදුරටත් මෙය වැළලීගිය ඉතිහාසය ගොඩගැනීමේ අධ්‍යාපනික මෙහෙවරක් නොවේ. එය සම්පූර්ණයෙන්ම ඇදහිල්ල මුල් කරගත් ආගමක ස්වරූපයට හැරෙමින් තිබේ. එම ප්‍රවණතාවයේ ප්‍රතිඵල නුදුරු අනාගතයේදීම පෙනී යනවා ඇත.
උපහාසය
කෙසේ වෙතත් රාවණාවාදය හුදු පදනම් විරහිත සිනා උපදවනසුළු ප්‍රවාදයක් ලෙස ගෙන ඊට සමච්චල් කරන උදවියද හිඟ නොවෙති. ඒ අතරින් මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ එයට දක්වන දැඩි උපහාසය කැපී පෙනේ. ඔහුට අනුව "රාවණා හෙළයන්ගේ ආදිතම මුත්තාය කියන්නේ නම්, එලෙසම යම් රූමත් මිනිසෙකුගේ ආදිතම මුත්තා අනංගයා ලෙසද ගත හැකිය."
ශ්‍රී ලංකාවේ නගර හා ස්ථාන වල නම් රාමායනයේ එන ඇතැම් චරිත වලට ආසන්න හඬකින් යුතු වීම රාවණා ලංකාවේ සිටි බවට මූලාශ්‍රයක් ලෙස ගැනීමද එලෙසින්ම උපහාසයට ලක්වෙයි. ඒ න්‍යායට අනුව "බටදොඹලෙන" යනු බටකොලආච්චිගේ ආදි වාසස්ථානයක් ලෙස ගතහැකි බව මගේ මිතුරෙකු දක්වා තිබෙනවා මම දුටුවෙමි.
පැළ කර හමාරයි
කෙසේ වෙතත් රාවණාවාදය දැන් මහ පොළොවේ පැල කර හමාරය. එය පසුපස යන්නන් අතරින් වැඩිදෙනෙකු රාමායණය, ජෛන කවි, කඩඉම්පොත් ඇතුළු ආදිතම ඓතිහාසික මූලාශ්‍ර දේවත්වයෙන්ද රාවණාවාදී උගතුන් ඔවුන් ඔවුන්ම ලියාගත් පරිකල්පනමය ප්‍රබන්ධ පිරුණු මෑත කාලීන රාවණාවාදී සාහිත්‍යය දේව දූතයන් අත එවූ පණිවුඩ හා සමානව ගන්නා බව පෙනේ. ඇතැමෙක් දෙරණ රූපවාහිනියේ විකාශය වන රාවණා ටෙලිනාට්‍යය 100%ක් සත්‍යයක්ද යනුවෙන් විමසන අයුරුද මා දැක ඇත.
ICCPR යටතේ නඩු දායිද?
දේශපාලනිකව ගත්කළ ජය කෙහෙළිය සඳහා සංකේතයක් නිර්මාණය කරගැනීමේ වරදක් නැත. එහෙත් එවැන්නක දැඩිව එල්බගත් විට එයට ඇතිවන අන්ධ භක්තිය මත පුද්ගලයෙකු එය දැඩිව බදා අල්ලාගනී. ඉන්පසු එහි තර්කයට ගෝචර කොටස් තර්කයෙන්ද එසේ නොවන කොටස් ඇදහීමෙන්ද විසඳා ගනී. එවිට එය ආගමක් මිස අන් කිසිවක් නොවේ. මේ පියමං සළකුණු අනුව බලන කල නුදුරු අනාගතයේදීම රාවණාවාදය ආගමක් ලෙස අර්ථනිරූපණය වී එයට අපහාස උපහාස කරන පිරිස් ICCPR පනත යටතේ උසාවියට කැඳවීමටද බැරි නැත. රාවණාවාදය එතරම් වේගයෙන් ව්‍යාප්ත වෙමින් ඇත.
No comments:
Post a Comment