Tuesday, April 14, 2020

අපාය එහෙමලු



ඒක කොළඹ වගේලු
නෑ ඒක නුවර වගේලු
එහෙ උයන්වතු මාරයිලු
වතුර නොදැම්මොත් මැළවෙන
තඩි මල් පිපෙන ගස්වැල් පිරිලලු
කඩපිල් පොළවල්
රසක්වත් ගුණක්වත්
සුවඳක්වත් නැති
පළතුරු එළවළු පිරිච්ච
තඩි කූඩ පිරිලලු
දුම්දාන කෝච්චියි
කඩිකුලප්පුවෙ දුවන
දිස්නෙ ගහන
කාර් මහ ගොඩකුයි
හැමතැනම දුවනවලු
ඒවයෙ නැගපු රෝසපාට මිනිස්සු
කොහෙදෝ ඉදන් කොහාටදෝ
හැල්මෙ දුවනවලු
සතුට උතුරන්න හදපු ගෙවල්
මිනිස්සු පිරිලලු
ඒත් හිස්ලු
අපායෙ ගෙවල් මාර ගතිලු
ඒත් කොයිවෙලේ පාරට වැටෙයිද
නිතරම බයෙන්ලු
මුඩුක්කුවෙ විලාවෙ වෙනසක් නෑලු
ඒ බයටම මිනිස්සු දියවෙලාලු

(Bertolt Brecht ගේ "Contemplating Hell" ඇසුරින්, ඔව්. ලිව්වෙ මම තමයි)

No comments:

Post a Comment

දේශපාලන වහල්භාවය

මේ දවස්වල දේශපාලන වහල්ලු ගැන ගොඩක් කතාබහට ලක්වෙනවනෙ. ඒක ඇත්තටම අවබෝධයකින් කරන කතාබහකට වඩා අන්‍යෝන්‍ය වශයෙන් එකිනෙකාට වහලුන් කියාගැනීමක් තමයි...